Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παῖδεσ δ’ εὐφροσύνῃ νεοθηλέι κυδιόωσι παρθενικαί τε χοροῖσ πολυανθέσιν εὔφρονι θυμῷ παίζουσαι σκαίρουσι κατ’ ἄνθεα μαλθακὰ ποίησ, οὕσ κε σὺ τιμήσῃσ, σεμνὴ θεά, ἄφθονε δαῖμον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Γῆν Μητέρα Πάντων 2:7)
ὥστε ἐοίκεν ὀνείρατοσ εὐφροσύνῃ τὰ θεάματα καὶ χορείαν ἐξελίττειν, οὐ πλοῦν ἀνύτειν δόξαισ ἂν, οἱᾶ τὴν ναῦν ἀεὶ κύκλῳ περιίσταται κάλλη παντοδαπὰ ἄγοντα μετ’ εὐθυμίασ ἐπὶ τὴν Ἀττικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 7:4)
ἆρ’ οὐχ ἅπασ μὲν θρῆνοσ τούτοισ ἐξαλήλιπται καὶ μνήμη πᾶσα τῶν τε ἰδίων ἑκάστῳ καὶ τῶν κοινῶν δυσχερῶν, ἀντεισῆκται δὲ εὐφροσύνη μετ’ εὐφημίασ καὶ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία νῦν, εἴπερ ποτὲ, ἐπὶ ταῖσ μελλούσαισ ἐλπίσι, καὶ χάριτεσ πρέπουσαι τοῖσ θεοῖσ, τοῖσ βασιλεῦσι, τῷ δεξαμένῳ τὰ τῶν κορυφαίων πολιτεύματα χορῷ ἀσμένῳ καὶ μνησθέντι τῆσ Σμύρνησ ἃ προσῆκεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 4:6)
ἀλλὰ Ζεῦ πολιεῦ τε καὶ θεαὶ κληροῦχοι τῆσδε τῆσ πόλεωσ καὶ Πόσειδον, ὃσ ἀμφότερα εἴληχασ, κινεῖν τε καὶ σώζειν, καὶ θεοὶ βασίλειοί τε καὶ Ἑλλήνιοι, γενέσθαι τόνδε ἡμῖν τὸν οἰκισμὸν δευτέρων ἀμεινόνων βεβαιοτέρων ἐπὶ πολλῇ μὲν εὐφροσύνῃ καὶ δόξῃ τῶν οἰκιστῶν, χρηστοῖσ δὲ τοῖσ ἀπαντησομένοισ τῇ πόλει διὰ παντὸσ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου, εἶναι δέ τι καὶ τοὐμὸν ἐν Ἕλλησι νῦν τε καὶ ὕστερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 7:8)
ἐπανῄεσαν, ἐνθαῦτα δὴ τὸν μὲν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὡσ κενά τε ἀγγείλαντα καὶ λυπηρότερά οἱ τὰ πρήγματα ποιήσαντα τῇ ματαίῃ εὐφροσύνῃ, συλλαβεῖν κελεύει Ἀλέξανδροσ, αὐτὸσ δὲ τῇ τε ὄψι καὶ τῇ γνώμῃ δῆλοσ ἦν μεγάλῳ ἄχεϊ βεβλημένοσ.
(아리아노스, Indica, chapter 34 5:1)
οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κακότητοσ ἀπούσησ, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, κακότητοσ ἀπούσησ φάσκων τῆσ ἀφροσύνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 28 3:2)
οὐ γάρ ἔγωγέ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 124)
οὐ γὰρ ἔγωγέ τι φημὶ τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ παρέχῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 1:1)
"ὥστε ταύτῃ πρῶτον τῇ εὐφροσύνῃ τῆσ ἐλπίδοσ μειονεκτοῦσι τῶν ἰδιωτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 24 1:4)
οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, ξένου ὑποδοχὴν ἔχει, ὄντων καὶ αὐτῶν τῶν Φαιάκων τρυφερῶν, ὅπερ συμβάλλων τισ πρὸσ τὰ τῶν φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον ἂν εὑρ́οι, καίτοι τοῦτο περιέχον καὶ ἱλαρότητα καὶ παιδιὰν εὐσχήμονα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 1:5)
ποία μὲν γὰρ εὐφροσύνη προσφιλήσ, εἱ̓ καὶ πάντα παρείη τὰ μέγιστἀ, ποῖον δὲ συμπόσιον ἡδὺ χωρὶσ εὐνοίασ τῶν παρόντων;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 112:1)
χαλεπὸν μὲν ἐν σπουδῇ, χαλεπὸν δὲ ἐν εὐφροσύνῃ παρὼν ἐχθρόσ, λυπηρὸν μὲν ὁρῶσι, λυπηρὸν δὲ μνημονεύουσι, πολὺ δὲ πάντων πειρωμένοισ βλαβερώτατον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 24:4)
τῇ οὖν εὐφροσύνῃ καὶ τῇ εὐωχίᾳ χρῆσθαι οὐχ ἅπαντασ ὁμοίωσ, ἀλλ̓ ἕκαστον κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 54:1)
ἡ δὲ χαρὰ καὶ ἡ εὐφροσύνη κατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ βλέπονται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 136:10)
ἡμέραν οὖν ἑορτάζων αὐτοῦ γενέθλιον, ὅτε πᾶσιν ὧν ἦρχεν εὐφροσύνη ᾗ καθίσταντο θαλίαι, τὸν Σίλαν ἀνεκάλει παραυτίκα συνέστιον αὐτῷ γενησόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 371:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION