Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ᾗ γὰρ τοσοῦτον εὐφημιῶν καὶ δόξησ περίεστι, ταύτῃ, κἂν ὡσ ἐλάχιστον τούτων ὧν μέτεστιν εἴπῃ τισ, οὐ τοῦ παντὸσ ἁμαρτήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:2)
μᾶλλον γὰρ ἐκείνουσ αἴρουσιν ἢ τὴν πόλιν ἐγκωμιάζουσι καὶ πλείω χάριν ἂν παρ’ ἐκείνων αὐτοῖσ οἶμαι τῆσ βλασφημίασ ἢ τῶν εὐφημιῶν εἶναι παρ’ ὑμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:4)
δευτέρων δὲ εὐφημιῶν Θησεύσ τε ἀρχηγέτησ καὶ Σμύρνα ὄνομα τῇ πόλει ταύτῃ, καὶ γένοσ Ἀττικὸν, καὶ Ιὤνων ὕστερον ὡσ εἰσ οἰκείαν εἴσοδοσ, καὶ τρίτη δὴ θέσισ καὶ κατοίκισισ τὸν Ἀλέξανδρον, οὗ δύο ταῦτα κάλλιστα καὶ μέγιστα μνημεῖα, ἥδε τε ἡ πόλισ καὶ ἡ τοῦ Νείλου πρόσοικοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:7)
δῆλον γὰρ ὅτι εἰ τοῦτ’ ἐστὶν ἀληθὲσ, τὴν μὲν φαυλίζειν, τὴν δὲ ἐπαινεῖν αὐτῷ προσῆκε διελομένῳ, ὥσπερ ἐν τοῖσ περὶ ἔρωτοσ λόγοισ φαίνεται πεποιηκὼσ, καὶ πολύ γε μειζόνων εὐφημιῶν τὸν χρηστὸν ἠξιωκὼσ ἢ οἱών τὸν ἕτερον βλασφημιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:5)
ἀλλ’ ἐμαυτοῦ πρότερον τὰ ἔσχατ’ ἂν καταγνοίην ἢ Πλάτωνα τῶν μεγίστων εὐφημιῶν ἑκὼν ἂν ἀποστερήσαιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:7)
καὶ εἰ μὲν ἐπ’ εἰκόνων ἢ μνημάτων αὐτοῖσ ἐπόντα ἐπιγράμματα ἐξεκόλαπτεν ἢ μετεποίει βλάσφημ’ ἀντ’ εὐφημιῶν, ὅτι τούτουσ ὁ δῆμοσ κολακείασ ἕνεκα καὶ κακίασ ἐκβάλλει, πολλὴν ἄν τισ ἔφη τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀτιμίαν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:14)
αἰσχρὸν γὰρ, ὥσ γ’ ἔφη Δημοσθένησ, οὓσ οὐδ’ ἂν τῶν ἐχθρῶν καὶ τῶν πολεμίων οὐδεὶσ ἂν ἀποστερήσειε τῶν εὐφημιῶν, τούτουσ ὑφ’ ἡμῶν, ὅτι προσήκομεν αὐτοῖσ, μὴ τῆσ γιγνομένησ αἰδοῦσ καὶ φιλανθρωπίασ τυγχάνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:11)
ὁ δὲ ἐπὶ ὑψηλὸν βῆμα πεποιημένον ἀνελθὼν καὶ ἱδρυθεὶσ εἰσ θρόνον χρυσοῦν [πεποιημένον] ἀντεδεξιοῦτο τοὺσ ὁμίλουσ χάρματι τῶν εὐφημιῶν τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ἡδονῇ φέρων, χάριν τε ὡμολόγει, διότι μηδὲν αὐτῷ μνησικακοῖεν ἀνθ’ ὧν ὁ πατὴρ εἰσ αὐτοὺσ ὑβρίσειεν καὶ πειράσεσθαι μὴ ἐλλείψειν ἀμειβόμενον τὸ πρόθυμον αὐτῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 241:1)
οἱ δὲ τάσ τε πύλασ ἀνοίγουσιν αὐτῷ καὶ μετ’ εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα καὶ εὐεργέτην ἀνακαλοῦντεσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 546:2)
Ῥωμαῖοι δὲ τῶν μὲν στασιαστῶν καταπεφευγότων εἰσ τὴν πόλιν, καιομένου δὲ αὐτοῦ τε τοῦ ναοῦ καὶ τῶν πέριξ ἁπάντων, κομίσαντεσ τὰσ σημαίασ εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ θέμενοι τῆσ ἀνατολικῆσ πύλησ ἄντικρυσ ἔθυσάν τε αὐταῖσ αὐτόθι καὶ τὸν Τίτον μετὰ μεγίστων εὐφημιῶν ἀπέφηναν αὐτοκράτορα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 358:1)
προελθόντοσ δέ μου κρότοσ παρὰ παντὸσ τοῦ πλήθουσ εὐθὺσ ἦν καὶ μετ’ εὐφημιῶν ἐπιβοήσεισ χάριν ἔχειν ὁμολογούντων τῇ ’μῇ στρατηγίᾳ.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 299:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION