헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τε γὰρ οἰκοδόμοσ ὅταν πορίσηται τὴν ὕλην ἐξ ἧσ μέλλει κατασκευάζειν τὴν οἰκίαν, λίθουσ καὶ ξύλα καὶ κέραμον καὶ τἆλλα πάντα, συντίθησιν ἐκ τούτων ἤδη τὸ ἔργον τρία ταῦτα πραγματευόμενοσ, ποίῳ δεῖ λίθῳ τε καὶ ξύλῳ καὶ πλίνθῳ ποῖον ἁρμόσαι λίθον ἢ ξύλον ἢ πλίνθον, ἔπειτα πῶσ τῶν ἁρμοζομένων ἕκαστον καὶ ἐπὶ ποίασ πλευρᾶσ ἑδράσαι, καὶ τρίτον, εἴ τι δύσεδρόν ἐστιν, ἀποκροῦσαι καὶ περικόψαι καὶ αὐτὸ τοῦτο εὐέδρον ποιῆσαι·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 66)
ἀλλ’ ὅτε τὸ χρύσειον ἔπλει μετὰ κῶασ Ἰήσων Αἰσονίδασ, οἱ δ’ αὐτῷ ἀριστῆεσ συνέποντο πασᾶν ἐκ πολίων προλελεγμένοι, ὧν ὄφελόσ τι, ἵκετο χὡ ταλαεργὸσ ἀνὴρ ἐσ ἀφνειὸν Ἰωλκόν, Ἀλκμήνησ υἱὸσ Μιδεάτιδοσ ἡρωίνησ, σὺν δ’ αὐτῷ κατέβαινεν Ὕλασ εὐέδρον ἐσ Ἀργώ, ἅτισ κυανεᾶν οὐχ ἥψατο συνδρομάδων ναῦσ, ἀλλὰ διεξάιξε‐‐βαθὺν δ’ εἰσέδραμε Φᾶσιν‐‐ αἰετὸσ ἐσ μέγα λαῖτμα·
(테오크리토스, Idylls, Ὕλας5)

SEARCH

MENU NAVIGATION