Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"τοῖσ δὲ εὐδαιμόνωσ ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ μήτε ἀδικεῖν ἄλλουσ μήτε ὑφ’ ἑτέρων αὐτοὺσ ἀδικεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:7)
"τοῖσ δ’ εὐδαιμόνωσ ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ μὴ ἀδικεῖν ἄλλουσ, μήτε αὐτοὺσ ὑφ’ ἑτέρων ἀδικεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 6:2)
ἐκ δυοῖν, τοῖσ δ’ ἐν ἑνί τινι τούτων εἶναι τὸ ζῆν εὐδαιμόνωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 14:1)
τοῦτο δ’ ἐστίν, ὡσ φαμέν, τὸ ζῆν εὐδαιμόνωσ καὶ καλῶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 143:1)
καὶ τὸ ζῆν εὐδαιμόνωσ, εἴτ’ ἐν τῷ χαίρειν ἐστὶν εἴτ’ ἐν ἀρετῇ τοῖσ ἀνθρώποισ εἴτ’ ἐν ἀμφοῖν, ὅτι μᾶλλον ὑπάρχει τοῖσ τὸ ἦθοσ μὲν καὶ τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοισ εἰσ ὑπερβολήν, περὶ δὲ τὴν ἔξω κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν μετριάζουσιν, ἢ τοῖσ ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοισ πλείω τῶν χρησίμων, ἐν δὲ τούτοισ ἐλλείπουσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 11:1)
Χοροῦ ὡσ ἡδὺ πράττειν ὦνδρέσ ἐστ’ εὐδαιμόνωσ, καὶ ταῦτα μηδὲν ἐξενεγκόντ’ οἴκοθεν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:1)
"οὗτοσ δ’ ὁ ἀνὴρ καὶ ἐνδείξασθαι βουλόμενοσ ὡσ εὐδαιμόνωσ ἔζη, ὡσ ἱστορεῖ Χαμαιλέων ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ ἡδονῆσ τὸ δ’ αὐτὸ βιβλίον καὶ ὡσ Θεοφράστου φέρεται οὐκ ἔφη τὸν ἥλιον ἐτῶν εἴκοσιν οὔτ’ ἀνατέλλοντα οὔτε δυόμενον ἑωρακέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10413)
ἂν δὲ ἡ ψυχὴ ἔμφρων γένηται καὶ ὁ νοῦσ ἀγαθὸσ καὶ ἱκανοὶ ὦσι τά τε αὑτῶν πράγματα ὀρθῶσ πράττειν καὶ τὰ τῶν ἄλλων, τούτουσ ἀνάγκη καὶ εὐδαιμόνωσ ζῆν, νομίμουσ ἄνδρασ γενομένουσ καὶ ἀγαθοῦ δαίμονοσ τυχόντασ καὶ φίλουσ ὄντασ τοῖσ θεοῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 6:1)
ἐκεῖνο δὲ μᾶλλον ἀπειλεῖν ἠξίου ὡσ "εἰ καὶ χωρὶσ ἐμοῦ ζήσαι, εὐδαιμόνωσ ζήσοιτο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 25:5)
δέον οὖν ἀντὶ τῶν ἀχρήστων πόνων τοὺσ κατὰ φύσιν ἑλομένουσ ζῆν εὐδαιμόνωσ, παρὰ τὴν ἄνοιαν κακοδαιμονοῦσι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 52:2)
τοιγάρτοι πανταχοῦ ἐξῆν αὐτῷ διάγειν εὐδαιμόνωσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 16:2)
ἀλλ’ ὡσ μὲν οὐκ εὖ μὴ λέγ’ εἴργασται τάδε, ἡμῖν δὲ τοῖσ δράσασιν οὐκ εὐδαιμόνωσ.
(에우리피데스, episode, iambic 14:8)
εὐμενῶσ τε οὖν αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν παρεκάλει καὶ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπὶ τὴν γῆν ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπωσ ἔργοισ τε τοῖσ ταύτησ προσλιπαροῦντεσ καὶ πόλεισ ἀναστήσαντεσ εὐδαιμόνωσ ζῆν ἔχοιεν καὶ μηδενὸσ ὧν καὶ πρὸ τῆσ ἐπομβρίασ ἀπέλαυον ὑστερῶσιν ἀγαθῶν, εἰσ μακρὸν αὐτῶν γῆρασ καὶ βίου μῆκοσ ὅμοιον τοῖσ τάχιον ἐπερχομένων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 120:1)
Νῶχοσ δὲ βιοὺσ μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ τριακόσια ἔτη καὶ πάντα τὸν χρόνον τοῦτον εὐδαιμόνωσ διαγαγὼν τελευτᾷ ζήσασ ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 128:1)
μαθὼν δὲ αὐτοῦ τὸ πρόθυμον καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ θρησκείασ ἥδεσθαι μὲν οἷσ αὐτῷ παρέσχεν, οὐχ ὑστερήσειν δὲ αὐτὸν ἀεὶ πάσησ ἐπιμελείασ καὶ τὸ γένοσ ἀξιοῦντα, ἔσεσθαί τε τὸν υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον καὶ βιώσαντα εὐδαιμόνωσ παισὶν ἀγαθοῖσ καὶ γνησίοισ παραδώσειν μεγάλην ἡγεμονίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 301:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION