Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Κοιντίῳ δ’ οὐκ ἐδόκει πόλεμον ἐκφέρειν οὐδένα, ἀγαπητὸν ἀποφαίνοντι, εἰ πρὸσ τοὺσ ἀναγκαίουσ τε καὶ ἔξωθεν ἐπαγομένουσ κινδύνουσ καλούμενοσ ὁ δῆμοσ εὐπειθὴσ γένοιτο, καὶ διδάσκοντι, ὡσ εἰ βίαν προσάξουσι τοῖσ μὴ πειθομένοισ εἰσ ἀπόνοιαν ἀναγκάσουσιν ἐλθεῖν τὸ δημοτικόν, ὥσπερ καὶ οἱ πρὸ αὐτῶν ἐποίησαν ὕπατοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 43 5:1)
ἵν’ εὐπειθὴσ τῷ λόγῳ, ἵνα μὴ παρὰ καιρόν, μὴ παρὰ τόπον, μὴ παρὰ ἄλλην τινὰ τοιαύτην [ἀ]συμμετρίαν.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ ἀσκήσεωσ. 13:2)
αὐτὰρ ἐπεί ῥ’ ἤγερθεν ὁμηγερέεσ τ’ ἐγένοντο, τοῖσιν δ’ Εὐπείθησ ἀνά θ’ ἵστατο καὶ μετέειπε·
(호메로스, 오디세이아, Book 24 44:5)
τοῖσιν δ’ Εὐπείθησ ἡγήσατο νηπιέῃσι·
(호메로스, 오디세이아, Book 24 51:6)
ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικήσ, εὐπειθήσ, μεστὴ ἐλέουσ καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτοσ, ἀνυπόκριτοσ·
(IAKWBOU, chapter 1 77:1)
τά τε γὰρ τῆσ βραδείασ τε καὶ τῆσ ἐναντίασ φύσεωσ μετρίωσ ἀποδεχομένη ψυχὴ καὶ πρᾴωσ, εὔκολοσ ἂν εἰή, τήν τε ἀνδρείαν ἀγαμένη, καὶ πρὸσ τὸ σωφρονεῖν εὐπειθήσ, καὶ τό γε μέγιστον, ἐν ταύταισ ταῖσ φύσεσιν δυναμένη μανθάνειν καὶ μνήμων οὖσα, εὖ μάλα χαίρειν τούτοισ αὐτοῖσ δύναιτ’ ἂν φιλομαθὴσ ὥστ’ εἶναι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 111:3)
καὶ ἐὰν μέν τισ τοιούτοισ παραμυθίοισ εὐπειθὴσ γίγνηται, εὐήνιοσ ἂν εἰή·
(플라톤, Laws, book 9 175:2)
ὅταν δ’ οὖν ὁ ἡνίοχοσ ἰδὼν τὸ ἐρωτικὸν ὄμμα, πᾶσαν αἰσθήσει διαθερμήνασ τὴν ψυχήν, γαργαλισμοῦ τε καὶ πόθου κέντρων ὑποπλησθῇ, ὁ μὲν εὐπειθὴσ τῷ ἡνιόχῳ τῶν ἵππων, ἀεί τε καὶ τότε αἰδοῖ βιαζόμενοσ, ἑαυτὸν κατέχει μὴ ἐπιπηδᾶν τῷ ἐρωμένῳ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 185:2)
οὐδὲ γὰρ αὐτὴ ῥεύματι εὐπειθήσ, οὐχ ὅτι τῷ τοσούτῳ τε καὶ διὰ τοιούτων πόρων φερομένῳ.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2 8:32)
κεῖμαι δ’ ἐν ξείνῃ, ὑπὸ χερμάδι, μακρὰ γοηθείσ, Ἴναχοσ, εὐπειθὴσ Κριναγόρου θεράπων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 371 1:1)
πότερα δέ σοι δοκεῖ γιγνώσκειν ἑαυτόν, ὅστισ τοὔνομα τὸ ἑαυτοῦ μόνον οἶδεν, ἢ ὅστισ, ὥσπερ οἱ τοὺσ ἵππουσ ὠνούμενοι οὐ πρότερον οἰόνται γιγνώσκειν ὃν ἂν βούλωνται γνῶναι, πρὶν ἂν ἐπισκέψωνται πότερον εὐπειθήσ ἐστιν ἢ δυσπειθήσ, καὶ πότερον ἰσχυρὸσ ἢ ἀσθενήσ, καὶ πότερον ταχὺσ ἢ βραδύσ, καὶ τἆλλα τὰ πρὸσ τὴν τοῦ ἵππου χρείαν ἐπιτήδειά τε καὶ ἀνεπιτήδεια ὅπωσ ἔχει, οὕτωσ ἑαυτὸν ἐπισκεψάμενοσ, ὁποῖόσ ἐστι πρὸσ τὴν ἀνθρωπίνην χρείαν, ἔγνωκε τὴν αὑτοῦ δύναμιν;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 2 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION