Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
ἵνα δὲ καὶ τούτων ἡ πληθὺσ μὴ δυσεύρετοσ, ἀλλ’ εὐλόγιστοσ ᾖ καὶ φανερά, βωμοὺσ ἐκέλευσεν αὐτοῖσ ἱδρύσασθαι θεῶν ἐπισκόπων τε καὶ φυλάκων τοῦ πάγου, οὓσ ἔταξε θυσίαισ κοιναῖσ γεραίρειν καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἅμα συνερχομένουσ, ἑορτήν τινα καὶ ταύτην ἐν τοῖσ πάνυ τιμίαν καταστησάμενοσ, τὰ καλούμενα Παγανάλια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 15 4:3)
προσῆν δ’ αὐτοῦ τοῖσ λόγοισ οὐχ ὡσ πολίτου δῆμον ἀναδιδάσκοντοσ εὐλόγιστοσ αἰδώσ, οὐδ’ ὡσ ἰδιώτου πολλοῖσ ἀπεχθομένου σώφρων εὐλάβεια πρὸσ τὰσ τοῦ κρατοῦντοσ ὀργάσ, ἀλλ’ ὡσ ἐχθροῦ προπηλακίζοντοσ ἀδεῶσ τοὺσ ὑπὸ χεῖρασ ἄκρατόσ τισ χολὴ καὶ βαρεῖα τοῦ κακῶσ πάσχοντοσ ὑπεροψία.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 34 8:1)
εἰ γὰρ αὐτὰ μὲν τὰ πρῶτα κατὰ φύσιν ἀγαθὰ μή ἐστιν, ἡ δ’ εὐλόγιστοσ ἐκλογὴ καὶ λῆψισ αὐτῶν καὶ τὸ πάντα τὰ παρ’ ἑαυτὸν ποιεῖν ἕκαστον ἕνεκα τοῦ τυγχάνειν τῶν πρώτων κατὰ φύσιν, ἐπ’ ἐκεῖνο δεῖ πάντα ἔχειν τὰ πραττόμενα τὴν ἀναφοράν, τὸ τυγχάνειν τῶν πρώτων κατὰ φύσιν.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 26 2:1)
ἐκλογὴ δ’ οὐκ ἔστιν εὐλόγιστοσ ἡ μὴ πρόσ τι γενομένη τέλοσ, ὡσ προείρηται.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 27 11:2)
ἔστω γάρ, ὡσ αὐτοὶ λέγουσιν, εὐλόγιστοσ;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 27 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION