Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οἶμαι πάντα ταῦτα τῶν φυρόντων ἐστὶ τὰ ὀνόματα, καὶ διῄρηται σοφία καὶ κακουργία, σωφροσύνη καὶ βλακεία, δικαιοσύνη τε καὶ εὐήθεια, ἀνδρεία καὶ θρασύτησ, οὐδέτερον δέ γε οὔτε καλὸν οὔτε προσῆκον, οὔτε τὰσ κακίασ ὑποκορίζεσθαι τῷ τῆσ ἀρετῆσ ὀνόματι οὔτε τὰσ ἀρετὰσ φαυλίζειν τὰ τῆσ κακίασ ἑκάστῃ παρατιθέντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:4)
καθ’ ὅλου μὲν οὖν ἔμοιγε φαίνεσθε ἐν μεγάλῃ εὐηθείᾳ ἔσεσθαι, εἰ οἰέσθ’ ἐμὲ λανθάνειν ὅτι ἐξαπεστάλη ταῦτα τὰ πλοῖα πρόφασιν μὲν ὡσ τὸν σῖτον παραπέμψοντα ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου εἰσ Λῆμνον, βοηθήσοντα δὲ Σηλυμβριανοῖσ τοῖσ ὑπ’ ἐμοῦ μὲν πολιορκουμένοισ, οὐ συμπεριειλημμένοισ δὲ ἐν ταῖσ τῆσ φιλίασ κοινῇ κειμέναισ ἡμῖν συνθήκαισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 108:2)
οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν, χρηστότησ ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸσ τοὺσ δεομένουσ ἅπαντασ οἶκτοσ, ὡσ δὲ ἀληθεῖ λόγῳ, ἄνοια καὶ εὐήθεια καὶ ἀκρισία περὶ τῶν φίλων, ὃσ οὐ συνίει κόραξι καὶ λύκοισ χαριζόμενοσ, ἀλλ’ ὑπὸ γυπῶν τοσούτων ὁ κακοδαίμων κειρόμενοσ τὸ ἧπαρ φίλουσ εἶναι αὐτοὺσ καὶ ἑταίρουσ ᾤετο, ὑπ’ εὐνοίασ τῆσ πρὸσ αὐτὸν χαίροντασ τῇ βορᾷ·
(루키아노스, Timon, (no name) 8:1)
ταύτῃ τε οὖν ἡμαρτανέτην περὶ τὸν ἔρωτα, ἔτι τε ἡ εὐήθεια αὐτοῖν πάνυ ἀστεία, τὸ μηδὲν ὑγιὲσ λέγοντε μηδὲ ἀληθὲσ σεμνύνεσθαι ὡσ τὶ ὄντε, εἰ ἄρα ἀνθρωπίσκουσ τινὰσ ἐξαπατήσαντε εὐδοκιμήσετον ἐν αὐτοῖσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 109:2)
εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ, οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν ὡσ εὐήθειαν, ἀλλὰ τὴν ὡσ ἀληθῶσ εὖ τε καὶ καλῶσ τὸ ἦθοσ κατεσκευασμένην διάνοιαν.
(플라톤, Republic, book 3 302:1)
ἅπαντασ ὥσπερ ἐν Κίρκησ μεταμορφωθέντασ ἀμουσία καὶ λήθη καὶ εὐήθεια κατέσχε.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 7 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION