Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔστιν αὐτό τι ἀγαθόν, ἔχει ἀπορίασ τοιαύτασ, καὶ ὅτι οὐ χρήσιμον τῇ πολιτικῇ, ἀλλ’ ἴδιόν τι ἀγαθόν, ὥσπερ καὶ ταῖσ ἄλλαισ, οἱο͂ν γυμναστικῇ εὐεξία ἔτι καὶ τὸ ἐν τῷ λόγῳ γεγραμμένον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 106:1)
καὶ ὥσπερ ἡ εὐεξία σύγκειται ἐκ τῶν κατὰ μόριον ἀρετῶν, οὕτω καὶ ἡ τῆσ ψυχῆσ ἀρετὴ ᾗ τέλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 32:1)
‐ ὑποκείσθω δὴ πρῶτον ἡ βελτίστη διάθεσισ ὑπὸ τῶν βελτίστων γίγνεσθαι, καὶ πράττεσθαι ἄριστα περὶ ἕκαστον ἀπὸ τῆσ ἑκάστου ἀρετῆσ, οἱο͂ν πόνοι τε ἄριστοι καὶ τροφὴ ἀφ’ ὧν γίνεται εὐεξία, καὶ ἀπὸ τῆσ εὐεξίασ πονοῦσιν ἄριστα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 38:2)
καχεξία φανερὰ γίνεται, καὶ ἐκ τῶν εὐεκτικῶν ἡ εὐεξία καὶ ἐκ ταύτησ τὰ εὐεκτικά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 6:1)
εἰ γάρ ἐστιν ἡ εὐεξία πυκνότησ σαρκόσ, ἀνάγκη καὶ τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα σαρκὸσ καὶ τὸ εὐεκτικὸν τὸ ποιητικὸν πυκνότητοσ ἐν σαρκί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 6:2)
καὶ ὕπουλον, μακαρίζοιεν ὡσ Πουλυδάμαντα τὸν Θετταλὸν καὶ Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 37:1)
ἀλλ̓ οἶμαι τοῖσ ἐπ̓ ἄκρον ἰσχύουσι καὶ λίαν ὑπερβάλλουσι τῇ κατὰ τὸ σῶμα εὐεξίᾳ συμφέρει μέροσ τι αὐτῆσ ἀφελεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 31:2)
ἔτι τε ὠρχεῖτο συνεχέσ, τῇ τοῦ σώματοσ εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν ἡγούμενοσ τὴν τοιαύτην γυμνασίαν, ὡσ καὶ Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 15:2)
τὸ δὲ κάλλοσ καὶ ἡ εὐεξία καὶ ἡ ὑγίεια καὶ ἡ ἰσχὺσ ἐν σώματι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 79:6)
φροντὶσ δ’ ἦν αὐτῷ μηδένα προσλαμβάνειν εὐάλωτον, ἀλλὰ τοὺσ εὐεξίᾳ σώματοσ καὶ ψυχῆσ παραστήματι καὶ πολέμων ἐμπειρίᾳ διαφέροντασ ἐξελέγετο, μέχρι καὶ τετρακοσίων ἀνδρῶν στῖφοσ συνεκρότησεν, οἳ τὸ πλέον ἐκ τῆσ Τυρίων χώρασ καὶ τῶν ἐν αὐτῇ κωμῶν φυγάδεσ ἦσαν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 741:1)
σὺ δὲ κόμα, ὦ Ἄπολλον, καὶ κιθάριζε καὶ μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει φρόνει, κἀγὼ ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ καὶ τῇ λύρᾳ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 3:2)
κάλλοσ καὶ εὐεξία ψυχῆσ, κακία δὲ νόσοσ τε καὶ αἶσχοσ καὶ ἀσθένεια.
(플라톤, Republic, book 4 590:1)
Σκηπίωνοσ γάρ, ὅτε Νομαντίαν ἐπολιόρκει, βουληθέντοσ ἐπιδεῖν μὴ μόνον τὰ ὅπλα μηδὲ τοὺσ ἵππουσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ὀρεῖσ καὶ τὰσ ἁμάξασ, ὅπωσ ἑκάστοισ ἐξησκημένα καὶ παρεσκευασμένα τυγχάνοι, προαγαγεῖν τὸν Μάριον ἵππον τε κάλλιστα τεθραμμένον ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἡμίονον εὐεξίᾳ καὶ πρᾳότητι καὶ ῥώμῃ διαφέροντα πολὺ τῶν ἄλλων ἡσθέντοσ οὖν τοῦ στρατηγοῦ τοῖσ τοῦ Μαρίου θρέμμασι καὶ πολλάκισ αὐτῶν μνησθέντοσ, οὕτωσ ἄρα τοὺσ σκώπτοντασ ἐν ἐπαίνῳ τὸν ἐνδελεχῆ καὶ τλήμονα καὶ φιλόπονον Μαριανὸν ἡμίονον προσαγορεύειν.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 13 2:1)
μαλακῶσ καὶ ἀνειμένωσ θερμὰ καταλαμβάνουσαν ἁφὴν ἀναισθητεῖν τῶν σφόδρα θερμῶν ἀτοπώτερον δέ, εἴ τισ τὸ κοινῶσ κατὰ φύσιν, οἱο͂́ν ἐστιν ὑγίεια καὶ εὐεξία, καταλαμβάνων, τὴν ἀρετὴν ἀγνοεῖ παροῦσαν, ἣν μάλιστα καὶ ἄκρωσ κατὰ φύσιν εἶναι τίθενται.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 9 5:1)
καλοῦ γὰρ γήρωσ θεμέλιοσ ἐν παισὶν ἡ τῶν σωμάτων εὐεξία.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 11 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION