Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ’, Ἀχιλλεῦ,ἀλλ’ ἵνα πέρ σε καὶ αὐτὸν ὁμοίη γαῖα κεκεύθῃ,χρυσέῳ ἐν ἀμφιφορεῖ, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ,ὡσ ὁμοῦ ἐτράφομέν περ ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιοσ ἐξ Ὀπόεντοσἤγαγεν ὑμέτερόνδ’ ἀνδροκτασίησ ὕπο λυγρῆσ,ἤματι τῷ, ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντοσ,νήπιοσ, οὐκ ἐθέλων, ἀμφ’ ἀστραγάλοισι χολωθείσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1496)
χειμῶνα δ’ εἰ λέγοι τισ οἰωνοκτόνον, οἱο͂ν παρεῖχ’ ἄφερτον Ἰδαία χιών, ἢ θάλποσ, εὖτε πόντοσ ἐν μεσημβριναῖσ κοίταισ ἀκύμων νηνέμοισ εὕδοι πεσών τί ταῦτα πενθεῖν δεῖ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:23)
πολλὰ γάρ, εὖτε πτόλισ δαμασθῇ, ἒ ἔ, δυστυχῆ τε πράσσει.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 24)
εὖτέ μοι Ἑρμῆσ ἦλθ’ ἐριούνιοσ ἄγγελοσ ὠκὺσ πὰρ πατέροσ Κρονιδαο καὶ ἄλλων Οὐρανιώνων, ἐλθεῖν ἐξ Ἐρέβευσ, ἵνα ὀφθαλμοῖσιν ἰδοῦσα λήξαισ ἀθανάτοισι χόλου καὶ μήνιοσ αἰνῆσ, αὐτίκ’ ἐγὼν ἀνόρουσ’ ὑπὸ χάρματοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 42:3)
εὖτε Φερὰσ ἐπέβαλλεν, ἀγαλλομένη Διὸσ οὔρῳ, καί σφιν ὑπὲκ νεφέων Ἰθάκησ τ’ ὄροσ αἰπὺ πέφαντο Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθοσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 27:15)
ἔνθα Κρονίων νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ μισγέσκετο νυκτὸσ ἀμολγῷ, εὖτε κατὰ γλυκὺσ ὕπνοσ ἔχοι λευκώλενον Ἥρην·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:3)
εὖτε Θόασ ἀστοῖσι πατὴρ ἐμὸσ ἐμβασίλευεν, τηνίκα Θρηικίην, οἵ τ’ ἀντία ναιετάουσιν, δήμου ἀπορνύμενοι λαοὶ πέρθεσκον ἐπαύλουσ ἐκ νηῶν, αὐτῇσι δ’ ἀπείρονα ληίδα κούραισ δεῦρ’ ἄγον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:26)
ὡσ δ’ ὅταν ἀπροφάτωσ ἱστόν νεόσ, εὖτε μάλιστα χειμερίη ὀλοοῖο δύσισ πέλει Ὠρίωνοσ, ὑψόθεν ἐμπλήξασα θοὴ ἀνέμοιο κατάιξ αὐτοῖσι σφήνεσσιν ὑπὲκ προτόνων ἐρύσηται·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:28)
εὖτε γὰρ οὖν ὡσ πλεῖστα κάμοι καὶ πλεῖστα μογήσαι, δὴ τότε μιν περιπολλὸν ἐπασσυτέρη βιότοιο χρησμοσύνη τρύχεσκεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:3)
οὐδέ τισ ἄλλοσ ἐπαίτιοσ, ὅσσον Ἀθήνη, ἥ οἱ ἐνέπνευσεν θεῖον μένοσ, εὖτέ μιν Ἄργοσ γόμφοισιν συνάρασσε·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:2)
Αἰσονίδη, τύνη δὲ τεοῦ βασιλῆοσ ἐφετμήν, εὖτε διὲκ πέτρασ φυγέειν θεὸσ ἧμιν ὄπασσεν, μηκέτι δείδιθι τοῖον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:4)
τούνεκα νῦν οὐδ’ εἴ κε διὲξ Αἴδαο βερέθρων στελλοίμην, ἔτι τάρβοσ ἀνάψομαι, εὖτε πέλεσθε ἔμπεδοι ἀργαλέοισ ἐνὶ δείμασιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:20)
κείνη δὴ πάμπρωτα Διὸσ Νυσήιον υἱᾶ Εὐβοίησ ἔντοσθεν Ἀβαντίδοσ ᾧ ἐνὶ κόλπῳ δέξατο, καὶ μέλιτι ξηρὸν περὶ χεῖλοσ ἔδευσεν, εὖτέ μιν Ἑρμείασ φέρεν ἐκ πυρόσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:15)
εὖτε γὰρ ἰσόθεοσ Λιβύην ὑπερέπτατο Περσεὺσ Εὐρυμέδων‐‐καὶ γὰρ τὸ κάλεσκέ μιν οὔνομα μήτηρ‐‐ Γοργόνοσ ἀρτίτομον κεφαλὴν βασιλῆι κομίζων, ὅσσαι κυανέου στάγεσ αἵματοσ οὖδασ ἵκοντο, αἱ πᾶσαι κείνων ὀφίων γένοσ ἐβλάστησαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:17)
ὡσ δὲ δράκων σκολιὴν εἱλιγμένοσ ἔρχεται οἶμον, εὖτέ μιν ὀξύτατον θάλπει σέλασ ἠελίοιο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION