Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁ δὲ Ὁράτιοσ λελωβημένοσ ἦν τὰ σκέλη, ὑπατείασ τε οὐκ ἔτυχεν οὔτε ἐν πολέμῳ οὔτε ἐν εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀχρηστίαν τῶν ποδῶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:49)
αὐτῷ μὲν δὴ ταύτην ἀποδεδώκει τὴν χάριν, δι’ ἣν καὶ ὅσων παρὰ τῶν ἄλλων ἔτυχεν Ἡρακλῆσ ἁπάσασ τῆσ πόλεωσ χάριτασ δικαίωσ ἄν τισ λέγοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 19:6)
οὐ γὰρ διὰ τὴν ἄλλην ἐπιείκειαν χάριτοσ παρ’ ἐνίων ἔτυχεν, ἀλλ’ εἴ τι προσηνάγκασεν, ἐπιφανῶσ ἔδοξε βιάζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:8)
ἐπεγένετο δὲ καὶ ἄλλοσ ὄχλοσ συχνὸσ, καὶ γάρ τισ καὶ διάδοσισ ἔτυχεν ἔξω πυλῶν οὖσα καὶ πάντ’ ἦν κάτοπτα ἀπὸ τῆσ γεφύρασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 5:6)
ἐπεὶ δ’ ἐλθὼν εἰσ τὸ ἱερὸν γίγνομαι περιιὼν κατὰ τὸν Τελεσφόρον, ἐπέρχεται ὁ νεωκόροσ ὁ Ἀσκληπιακὸσ, καὶ ὡσ ἔτυχεν ἑστὼσ πρὸσ τῷ ἕδει, φράζω πρὸσ αὐτὸν τὴν ὄψιν τὴν γενομένην μοι, καὶ ἠρώτων τί ἂν εἰή τὸ χρῆμα, ἢ τίσ ἂν χρήσαιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 6:15)
ὁ δ’ ἔτυχεν, οἶμαι, τότε ἐπιδημῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:4)
καταβάντεσ δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν ἄλλοι κατ’ ἄλλα μέρη τῆσ οἰκουμένησ ἐπλησίασαν, τό γε πρῶτον ὕπαιθροι, μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη λόγου νικήσαντοσ πόλιν τε κατεσκευάσαντο καὶ διεκρίθησαν οὐχ ὥσπερ πρότερον ὡσ ἔτυχεν, ἀλλ’ εἴσ τε συντάξεισ κοινωνιῶν καὶ τοὺσ πόλεων ἡγεμόνασ νόμουσ ἔθεντο καὶ ἄρχοντασ καὶ πολιτείαν ἐνόμισαν, καὶ θεοῖσ χαριστήρια ἀνήγαγον, πρώτασ ἀπαρχὰσ ποιησάμενοι τὰσ ἀπὸ τῶν λόγων, αἷσ ἔτι καὶ νῦν χαίρειν μάλιστα τοὺσ θεοὺσ λόγοσ αἱρεῖ, ὅτι καὶ γνωρίσαι πρῶτον αὐτοῖσ τοὺσ θεοὺσ ὑπῆρξεν ἐντεῦθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 100:2)
εἰ γάρ τισ ἄλλοσ, φησί, ταύτησ τῆσ τιμῆσ ἔτυχεν,οὐκ ἂν κατέσχε δῆμον οὐδ’ ἐπαύσατο,πρὶν ἀνταράξασ πῖαρ ἐξεῖλεν γάλα.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 12 5:6)
ὁ δ’ ὅπωσ ἔτυχεν ἔχων πρὸσ τὴν ἀξίαν ὃ οὐθεὶσ τούτων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 122:1)
εἰ μέν τισ ἀνὴρ τῶν ἀρχαίων κωμῳδοδιδάσκαλοσ ἡμᾶσ ἠνάγκαζεν λέξοντασ ἔπη πρὸσ τὸ θέατρον παραβῆναι, οὐκ ἂν φαύλωσ ἔτυχεν τούτου·
(아리스토텔레스, Parabasis, parabasis1)
ὁπότερον γὰρ ἔτυχέν ἐστιν, ἢ ἴσον ἢ οὐκ ἴσον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 178:2)
ἔσται οὖν ἡ τοῦ ὁπότερ’ ἔτυχεν αὕτη, καὶ αἴτιον τῆσ γενέσεωσ αὐτῆσ ἄλλο οὐθέν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 45:2)
πᾶν δή φαμεν εἶναι τὸ μὲν ἀεὶ καὶ ἐξ ἀνάγκησ ἀνάγκησ δ’ οὐ τῆσ κατὰ τὸ βίαιον λεγομένησ ἀλλ’ ᾗ χρώμεθα ἐν τοῖσ κατὰ τὰσ ἀποδείξεισ, τὸ δ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δ’ οὔθ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ οὔτ’ ἀεὶ καὶ ἐξ ἀνάγκησ ἀλλ’ ὅπωσ ἔτυχεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 119:2)
εἰ γὰρ τόδε μὲν ἔστι τοῦδε ὄντοσ τόδε δὲ τοῦδε, τοῦτο δὲ μὴ ὅπωσ ἔτυχεν ἀλλ’ ἐξ ἀνάγκησ, ἐξ ἀνάγκησ ἔσται καὶ οὗ τοῦτ’ ἦν αἴτιον ἑώσ τοῦ τελευταίου λεγομένου αἰτιατοῦ τοῦτο δ’ ἦν κατὰ συμβεβηκόσ, ὥστ’ ἐξ ἀνάγκησ ἅπαντ’ ἔσται, καὶ τὸ ὁποτέρωσ ἔτυχε καὶ τὸ ἐνδέχεσθαι καὶ γενέσθαι καὶ μὴ παντελῶσ ἐκ τῶν γιγνομένων ἀναιρεῖται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 123:2)
πρὸσ μὲν γὰρ ἓν ἅπαντα συντέτακται, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν οἰκίᾳ τοῖσ ἐλευθέροισ ἥκιστα ἔξεστιν ὅ τι ἔτυχε ποιεῖν, ἀλλὰ πάντα ἢ τὰ πλεῖστα τέτακται, τοῖσ δὲ ἀνδραπόδοισ καὶ τοῖσ θηρίοισ μικρὸν τὸ εἰσ τὸ κοινόν, τὸ δὲ πολὺ ὅ τι ἔτυχεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 128:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION