Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ τότε μὲν οὐ κατασχὼν τῆσ ὁρμῆσ αὑτὸν ἐσ Νωρβανὸν ἐπανῆλθεν, οὐ πολλαῖσ δὲ ἡμέραισ ὕστερον κρύφα τῷ Σύλλᾳ κοινολογησάμενοσ καὶ λαβὼν ἄδειαν, εἴ τι πράξειεν ἀξιόλογον, ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει Νωρβανόν τε καὶ τοὺσ συνόντασ αὐτῷ στρατηγούσ, Γάιον Ἀντίπατρον καὶ Φλάυιον Φιμβρίαν, ἀδελφὸν τοῦδε τοῦ περὶ τὴν Ἀσίαν ἑαυτὸν ἀνελόντοσ, ὅσοι τε ἄλλοι τῶν Καρβωνείων στρατηγοὶ τότε παρῆσαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 7:4)
ὡσ δὲ καὶ τῶνδέ τινεσ τῶν ἀνδρῶν ἐνδειχθέντεσ οἱ μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ δ’ ἀπέφυγον, ὁ Περπέννασ παρὰ δόξαν λαθὼν ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τὸ ἔργον ἠπείγετο καὶ οὐδαμοῦ τὸν Σερτώριον μεθιέντα τοὺσ δορυφόρουσ ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσασ δ’ αὐτόν τε καὶ τὴν περιεστῶσαν τὸν ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν ἀπὸ τῆσ διαίτησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 7:8)
ὁ δὲ αὐτὸν ἐπιθαρρύνων κατεπτηχότα ἀνίστη, καὶ καλέσασ ἐπὶ ἑστίασιν, ἀπιόντα ἀπὸ τοῦ δείπνου προσέταξε τοῖσ ὑπηρέταισ ἐσ φυλακὴν ἐμβαλεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:6)
"θύσασ δὲ τῇ θεῷ καὶ ἀναθεὶσ τῇ Ἀφροδίτῃ τἄγαλμα,3 καλέσασ δὲ καὶ ἐφ’ ἑστίασιν ἐν αὐτῷ τῷ ἱερῷ τοὺσ προσήκοντασ καὶ τοὺσ οἰκειοτάτουσ ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ στέφανον ἐκ τῆσ μυρρίνησ, ὃν καὶ τότε ἐκάλεσε Ναυκρατίτην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 187)
"προπιὼν δ’ ὑσώπου τὴν ὤραν ἐπάναγε ἐπὶ τὴν ἑστίασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 455)
ὅπου γάρ ἐστιν ὁ κέραμοσ μισθώσιμοσ ὁ τοῖσ μαγείροισ, εὐθὺσ ἐξ ἑωθινοῦ ἕστηκεν ἐλθών κἂν ἴδῃ μισθούμενον εἰσ ἑστίασιν, τοῦ μαγείρου πυθόμενοσ τὸν ἑστιῶντα, τῆσ θύρασ χασμωμένησ ἂν ἐπιλάβηται, πρῶτοσ εἰσελήλυθεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 58 2:3)
διδάσκει δ’ ἡμᾶσ Ὅμηροσ ὅτι δεῖ καὶ τοὺσ κεκλημένουσ ἐφ’ ἑστίασιν παρακαλεῖν ἀπανίστασθαι τοὺσ κεκληκότασ, ὁ μὲν Τηλέμαχοσ τὸν Μενέλαον ἀλλ’ ἄγετ’ εἰσ εὐνὴν τράπεθ’ ἡμέασ, ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὑπὸ γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 181)
καθάπερ οὐδ’ ὁ καλὸσ Ξενοφῶν, ὃσ ἐν τῷ Συμποσίῳ ὑποτίθεται Καλλίαν τὸν Ἱππονίκου Αὐτολύκου τοῦ Λύκωνοσ ἐρῶντα καὶ νενικηκότοσ αὐτοῦ παγκράτιον ἑστίασιν ποιούμενον καὶ σὺν τοῖσ ἄλλοισ δαιτυμόσι παρόντα αὑτὸν τὸν ἴσωσ μηδὲ γεννηθέντα ἢ περὶ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν ὑπάρχοντα, ἐστὶν δὲ οὗτοσ ὁ καιρὸσ καθ’ ὃν Ἀριστίων ἄρχων ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 1:1)
διαφέρει Χαιρεφῶντοσ οὐδὲ γρῦ ἅνθρωποσ ὅστισ ἐστίν, ὃσ κληθείσ ποτε εἰσ ἑστίασιν δωδεκάποδοσ ὄρθριοσ πρὸσ τὴν σελήνην ἔτρεχε τὴν σκιὰν ἰδὼν ὡσ ὑστερίζων, καὶ παρῆν ἅμ’ ἡμέρᾳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 42 1:1)
"εἰ δὲ τὸ γένοσ τῆσ ἑορτῆσ ἤρεσκεν, οὐκ ἂν ἐκοπίασε δήπου τὰ αὐτὰ ταῦτα παρασκευάζουσα ἡ βασίλεια καθάπερ ἐν τοῖσ Χουσὶν εὐωχοῦνται μὲν γὰρ κατ’ ἰδίαν, παρέχει δὲ ταῦτα ὁ καλέσασ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 24)
εἰπόντοσ οὖν τινοσ ἔτι παρασκευάζεσθαι τοὺσ μαγείρουσ διὰ τὴν πολλὴν τῶν λόγων ἑστίασιν ἵνα μὴ ψυχρὰ παρατιθῶσιν οὐδεὶσ γὰρ ἂν φάγοι ψυχρῶν, ὁ Κύνουλκοσ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 50 3:2)
εἰ δὲ δή τισ ἐφ̓ ἑστίασιν κεκληκὼσ δέκα ἀνθρώπουσ ἢ πεντεκαίδεκα, τούτουσ αὐτὸν ἐμπλῆσαι δέον, ὁ δὲ πεντακοσίοισ ἢ χιλίοισ ἑτοιμάζοι τροφήν, οὐ παντελῶσ ἐξεστάναι δόξει;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 35:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ διὰ τὴν ἐν τοῖσ πότοισ εὐτραπελίαν κατανοήσασ τῶν μεθυόντων τοὺσ ἀλλοτρίωσ τὰ πρὸσ τὴν δυναστείαν ἔχοντασ παρέλαβεν αὐτούσ ποτε κατ’ ἰδίαν πάλιν ἐπὶ τὴν ἑστίασιν καὶ τῶν ἄλλων Συρακοσίων τοὺσ μάλιστα πεφρονηματισμένουσ, τὸν ἀριθμὸν πεντακοσίουσ ὄντασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 63 6:1)
καλέσαντα Ῥωμαίων πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ εἰσ τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ διαιτώμενοσ ἐτύγχανεν, ἔπειτα δείξαντα τοῖσ ἐλθοῦσι τὰ ἔνδον τῇ τε ἄλλῃ κατασκευῇ φαύλωσ κεχορηγημένα καὶ δὴ καὶ τῶν εἰσ ἑστίασιν ὀχλικὴν ἐπιτηδείων ἄπορα, τότε μὲν ἀπαλλάττεσθαι κελεύειν, εἰσ ἑσπέραν δὲ καλεῖν αὐτοὺσ ἐπὶ τὸ δεῖπνον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 60 8:1)
παραγενομένοισ δὲ κατὰ τὴν ἀποδειχθεῖσαν ὡρ́αν ἐπιδεῖξαι στρωμνάσ τε πολυτελεῖσ καὶ τραπέζασ ἐκπωμάτων γεμούσασ πολλῶν καὶ καλῶν ἑστίασίν τε αὐτοῖσ παραθεῖναι κατακλιθεῖσιν ἁπάσησ ἐδωδῆσ, ἣν οὐδ’ ἂν ἐκ πολλοῦ πάνυ χρόνου παρασκευάσασθαί τινι τῶν τότε ἀνθρώπων ῥᾴδιον ἦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 60 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION