Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ὁ μὲν γὰρ ἀθανασίασ ἐπιθυμήσασ ἐν θαλάμῳ κρέμαται πάντων ὑπὸ γήρωσ ἐστερημένοσ τῶν ἡδέων·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 10 1:2)
θορυβοῦντοσ δὲ τοῦ δήμου καὶ τὴν δημηγορίαν οὐχ ὑπομένοντοσ, Νικόλαόσ τισ,ἐστερημένοσ ἐν τῷ πολέμῳ δυεῖν υἱῶν, ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ βῆμα κατεχόμενοσ ὑπὸ τῶν οἰκετῶν διὰ τὸ γῆρασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 19 7:1)
εἶναι γοῦν ἄπολισ, ἀοίκοσ, πατρίδοσ ἐστερημένοσ, πτωχόσ, πλανήτησ, βίον ἔχων τοὐφ’ ἡμέραν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 19:3)
καὶ ὡσ ἑνὸσ πατὴρ ὢν καὶ τῆσ ἐξ ἄλλων παραμυθίασ ἐστερημένοσ οὕτωσ ἦν παρὰ τῷ κακῷ, πρὶν ἢ τοῖσ ἀδελφοῖσ συμβαλεῖν εἰκάζων ὑπὸ θηρίων Ιὤσηπον ἀφανῆ γεγονέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 51:1)
Ἀκούσασ δὲ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ὁ Σαούλου παῖσ Ιἔβωσθοσ οὐ πρᾴωσ ἤνεγκεν ἀνδρὸσ ἐστερημένοσ συγγενοῦσ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντοσ, ἀλλ’ ὑπερεπάθησε καὶ λίαν αὐτὸν ὠδύνησεν ὁ Ἀβεννήρου θάνατοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 55:1)
ὁ δὲ ἀμείβετο "ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω μὲν τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖσ, ὀνομάζομαι δὲ Ἄδρηστοσ, φονεύσασ δὲ ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένοσ τε ὑπὸ τοῦ πατρὸσ καὶ ἐστερημένοσ πάντων.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 35 4:3)
Κροῖσοσ δὲ ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεϊ μεγάλῳ κατῆστο τοῦ παιδὸσ ἐστερημένοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 46 2:1)
Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω γνώμην, ἐτύγχανε κατὰ τὠυτὸ τούτοισι καὶ Δημάρητοσ ὁ Ἀρίστωνοσ ἀναβεβηκὼσ ἐσ Σοῦσα, ἐστερημένοσ τε τῆσ ἐν Σπάρτῃ βασιληίησ καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 3 2:1)
ταύτην γυναῖκα ἔσχεν Ἡρακλῆσ τὴν Μεγάραν καὶ ἀπεπέμψατο ἀνὰ χρόνον, ἅτε παίδων τε ἐστερημένοσ τῶν ἐξ αὐτῆσ καὶ αὐτὴν ἡγούμενοσ οὐκ ἐπὶ ἀμείνονι τῷ δαίμονι <γῆμαι>.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29 11:2)
ἐὰν δέ σε διαφύγῃ, ὅσῳ ἂν μείζω σοι εἰρημένα ᾖ ἐγκώμια περὶ τῶν παιδικῶν, τοσούτῳ μειζόνων δόξεισ καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐστερημένοσ καταγέλαστοσ εἶναι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 47:3)
καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέωσ μὲν ἐπιεικῶσ οἱοῖ́ τε ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡσ δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ’ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενοσ ἀπέκλαον ἐμαυτόν ‐ οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἱού ἀνδρὸσ ἑταίρου ἐστερημένοσ εἰήν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 947:5)
μετ’ ἀλλήλων ἔχοντεσ ἐχρῶντο κώμοισ καὶ παννυχίσιν, ὁ δ’ ἔν τινι γωνίᾳ συνεσπειραμένοσ ὡσ καθευδήσων ἐνέπιπτεν εἰσ λογισμοὺσ τρέποντασ αὐτὸν οὐκ ἀτρέμα καὶ θραύοντασ, ὡσ ἀπ’ οὐδεμιᾶσ ἀνάγκησ εἰσ ἐπίπονον καὶ ἀλλόκοτον ἥκων βίον αὐτὸσ ὑφ’ ἑαυτοῦ κάθηται τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων ἐστερημένοσ·
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 5 6:1)
καὶ ὁ μὲν διὰ τὴν θείαν ἐνέργειαν ἄφωνοσ καὶ πάσησ ἐστερημένοσ ἐλπίδοσ καὶ σωτηρίασ ἔρριπτο,
(70인역 성경, Liber Maccabees II 3:29)
οὔτοι σ’ ἀφήσω, τῶνδέ γ’ ἐστερημένοσ.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION