Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἐσκοποῦμεν κοινῇ, εἴ πωσ ἀναβολή τισ γένοιτο ἐν τῷ παρόντι, ὥστε παρασκευάσασθαι ἡμᾶσ καθ’ ἡσυχίαν πρὸσ τὸν ἀγῶνα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 27:2)
ἐπειδὴ δὲ μεστὸσ ἐγένετο ἀγανακτῶν, ἐσκοποῦμεν πάλιν καὶ ἐβουλευόμεθα κοινῇ ἐγὼ καὶ Ὀλυμπιόδωροσ οὑτοσί, ὅντινα τρόπον τούτων τι πάλιν κομιούμεθα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 32:3)
προσκυνήσαντεσ δ’ οὖν καὶ προσευξάμενοι περὶ τῶν μελλόντων ἐσκοποῦμεν, καὶ τοῖσ μὲν ἐδόκει ἐπιβᾶσιν μόνον αὖθισ ὀπίσω ἀναστρέφειν, τοῖσ δὲ τὸ μὲν πλοῖον αὐτοῦ καταλιπεῖν, ἀνελθόντασ δὲ ἐσ τὴν μεσόγαιαν πειραθῆναι τῶν ἐνοικούντων.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 47:3)
πῶσ οὖν, ὃ ἐγὼ ἄρτι ἔλεγον, ἐσκοποῦμεν ἄν, εἰ ἐβουλόμεθα σκέψασθαι τίσ ἡμῶν περὶ ἀγωνίαν τεχνικώτατοσ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 42:1)
οἶσθ’ ὅτι τὴν ἀνδρείαν κατ’ ἀρχὰσ τοῦ λόγου ἐσκοποῦμεν ὡσ μέροσ ἀρετῆσ σκοποῦντεσ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 119:1)
ὦ Λύσι, ἀληθῆ μοι δοκεῖσ λέγειν ὅτι εἰ ὀρθῶσ ἡμεῖσ ἐσκοποῦμεν, οὐκ ἄν ποτε οὕτωσ ἐπλανώμεθα.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 139:1)
ἀλλ’ οὖν οὗπερ ἕνεκα ἐσκοποῦμεν, τό γε ὄνομα τοῦτο φαίνεται αὐτῷ διὰ ταῦτα κεῖσθαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 183:1)
οὔτ’ ἄρ’ οὕτωσ οὔτε ὡσ ὀλίγον πρότερον ἐσκοποῦμεν, ψευδήσ ἐστι δόξα ἐν ἡμῖν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 286:5)
τὰσ ἐπιστήμασ ἄρα διαληπτέον, ὥσπερ ἡνίκα τὸν πρότερον ἐσκοποῦμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 8:5)
αὖθισ γὰρ δὴ πάλιν ἐσκοποῦμεν ὧδέ πωσ·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 231:2)
ἐπειδὴ δέ γε οὐ φύσει, ἐσκοποῦμεν τὸ μετὰ τοῦτο εἰ διδακτόν ἐστιν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 174:4)
ὥστε καὶ χθέσ, εὐθὺσ ἐνθένδε ἐπειδὴ παρὰ Κριτίαν πρὸσ τὸν ξενῶνα οὗ καὶ καταλύομεν ἀφικόμεθα, καὶ ἔτι πρότερον καθ’ ὁδὸν αὐτὰ ταῦτ’ ἐσκοποῦμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 21:2)
ἀλλ’ ὥσπερ οἱ λίχνοι τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται ἁρπάζοντεσ, πρὶν τοῦ προτέρου μετρίωσ ἀπολαῦσαι, καὶ ἐγώ μοι δοκῶ οὕτω, πρὶν ὃ τὸ πρῶτον ἐσκοποῦμεν εὑρεῖν, τὸ δίκαιον ὅτι ποτ’ ἐστίν, ἀφέμενοσ ἐκείνου ὁρμῆσαι ἐπὶ τὸ σκέψασθαι περὶ αὐτοῦ εἴτε κακία ἐστὶν καὶ ἀμαθία, εἴτε σοφία καὶ ἀρετή, καὶ ἐμπεσόντοσ αὖ ὕστερον λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία τῆσ δικαιοσύνησ, οὐκ ἀπεσχόμην τὸ μὴ οὐκ ἐπὶ τοῦτο ἐλθεῖν ἀπ’ ἐκείνου, ὥστε μοι νυνὶ γέγονεν ἐκ τοῦ διαλόγου μηδὲν εἰδέναι·
(플라톤, Republic, book 1 652:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION