Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τρίτῃ φθίνοντοσ ἐδόκουν ἐφθαρμένησ μοι τῆσ τροφῆσ συμβουλεύεσθαι περὶ λουτροῦ Ζωσίμῳ τῷ τροφεῖ καὶ ἐρωτᾶν εἰ δέοι πλείω λούσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:3)
ἀλλὰ καὶ οὗτοσ ἀξιοῖ τὴν Πυθίαν ἐρωτᾶν ὁπόταν πολιτεύηται καὶ νομοθετῇ, καὶ τότε φησὶ δεῖν ποιεῖν, ἐὰν καὶ ἡ Πυθία συναναιρῇ, πρότερον δὲ οὐ θαρρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 10:6)
ἆρ’ ἄφυκτα ἐρωτᾶν αὐτὸν φήσομεν καὶ συγκαλυψόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:11)
καὶ νὴ Δί’ εἴ γέ τισ αὐτὸν ἐρωτῴη καὶ ἀναποδίζοι καθ’ ἕκαστον ἐξ ἀρχῆσ, ὥσπερ Πλάτων εἰώθεν ἐρωτᾷν, τί διδάσκων ἢ τί συμβουλεύων ἐποίει βελτίουσ Ἀθηναίουσ, ἢ πῶσ ἄγων καὶ τρέφων ἐκ νέων εὐθὺσ, ἢ ποῖ’ ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰσ τὴν πόλιν εἰσάγων, φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν αὐτὸν μετρίασ καὶ ἀληθοῦσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλ’ ἀποκρινεῖσθαι ταυτὶ, καὶ παραγράψομεν τοῖσ ἔπεσι Μιλτιάδου ἀποκρίσεισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 46:11)
ἀπὸ ποίων δέ τινων ἔργων ἢ λόγων ταῦτα ἠδυνήθη τελέσασθαι καὶ πρὸσ πόσασ τινὰσ τῶν πολεμίων ναῦσ καὶ πρὸσ ποίαν τινὰ τὴν πᾶσαν παρασκευὴν καὶ ἔφοδον τοῦ βαρβάρου παρετάξατο, καὶ πῶσ εἶχε τότε τἀνθρώπεια, τοῦτ’ ἔμοιγ’ ἂν ἐρωτᾶν δοκεῖ καὶ δεῖσθαι φράζειν, εἴπερ καὶ κατὰ μικρὸν ἔμελλε τῆσ ἀξίασ ἐφάψεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 64:5)
ὥσθ’ ὅταν φῶσιν ἐπείσακτα ταῦθ’ ἑαυτοῖσ εἶναι καὶ πεπορισμένα καὶ τῆσ ἀρχαίασ ἰδέασ ἑκόντεσ ἐκβαίνειν, ἐρωτᾶν χρὴ πότερον χείρονοσ οὔσησ ἢ βελτίονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:1)
Αἴσωποσ δὲ ἐν Σάμῳ δημηγορῶν κρινομένου δημαγωγοῦ περὶ θανάτου ἔφη ἀλώπεκα διαβαίνουσαν ποταμὸν ἀπωσθῆναι εἰσ φάραγγα, οὐ δυναμένην δὲ ἐκβῆναι πολὺν χρόνον κακοπαθεῖν καὶ κυνοραιστὰσ πολλοὺσ ἔχεσθαι αὐτῆσ, ἐχῖνον δὲ πλανώμενον, ὡσ εἶδεν αὐτήν, κατοικτείραντα ἐρωτᾶν εἰ ἀφέλοι αὐτῆσ τοὺσ κυνοραιστάσ, τὴν δὲ οὐκ ἐᾶν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 20 6:1)
οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε πολλὰ ἐρωτᾶν, διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ ἀκροατοῦ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 4:5)
εἰσὶν δέ τινεσ οἳ πρὶν ἀκοῦσαι τοὺσ ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγουσ εὐθέωσ εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί οὖν χρὴ ποιεῖν;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 14:1)
ὑμεῖσ μὲν τοίνυν εἰώθαθ’ ἑκάστοτε τὸν παριόντ’ ἐρωτᾶν, τί οὖν χρὴ ποιεῖν;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 28:1)
ἐγὼ δ’ οἰόμαι δεῖν ὡδί πωσ ἀκούειν Ἀρχίου, ἐρωτᾶν αὐτὸν ταῦθ’ ἃ κατηγόρηται τῆσ βουλῆσ, πότερ’ αὐτῷ δοκεῖ καλῶσ ἔχειν ἢ κακῶσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 52:2)
οἶμαι γὰρ ἐρωτᾶν σε ὅτου υἱόσ ἐστιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 26:6)
καὶ δὴ καὶ τόδε ἐρωτᾶν εἰώθει·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 9:8)
ὥστε καὶ τὴν ἐπιστήμην τοῦ ὀρθῶσ ἀποκρίνεσθαι καὶ ἐρωτᾶν πρῶτον αὐτὸν διασυστῆσαι κατακόρωσ χρησάμενον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 78:5)
ἔξεστ’ ἐρωτᾶν πότνιά σ’ ἢ σιγὴν ἔχω;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION