Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἄπειτ’ ἐπιγνοὺσ ἔργον οὐ καταίσιον ᾤμωξεν, ἀμπίπτει δ’ ἀπὸ σφαγὴν ἐρῶν, μόρον δ’ ἄφερτον Πελοπίδαισ ἐπεύχεται, λάκτισμα δείπνου ξυνδίκωσ τιθεὶσ ἀρᾷ, οὕτωσ ὀλέσθαι πᾶν τὸ Πλεισθένουσ γένοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:14)
τοιαῦτ’ ἀλύων ταῖσ ὑπερκόμποισ σαγαῖσ βοᾷ παρ’ ὄχθαισ ποταμίαισ, μάχησ ἐρῶν, ἵπποσ χαλινῶν ὣσ κατασθμαίνων μένει, ὅστισ βοὴν σάλπιγγοσ ὁρμαίνει μένων.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode12)
Μυρτίλοσ οὖν ἐρῶν αὐτῆσ καὶ βουλόμενοσ αὐτῇ χαρίσασθαι, ταῖσ χοινικίσι τῶν τροχῶν τοὺσ ἥλουσ οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν τῷ τρέχειν ἡττηθῆναι καὶ ταῖσ ἡνίαισ συμπλακέντα συρόμενον ἀποθανεῖν, κατὰ δέ τινασ ἀναιρεθῆναι ὑπὸ τοῦ Πέλοποσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 7:1)
ἧσ ἐρῶν Κόιντοσ Κούριοσ, ἀνὴρ δι’ ὀνείδη πολλὰ τῆσ βουλῆσ ἀπεωσμένοσ καὶ τῆσδε τῆσ Κατιλίνα συνθήκησ ἠξιωμένοσ, κούφωσ μάλα καὶ φιλοτίμωσ ἐξέφερεν οἱᾶ πρὸσ ἐρωμένην, ὡσ αὐτίκα δυναστεύσων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 3:2)
Σύλλα δ’ οὐκ ἀξιοῦντοσ Μιθριδάτην ἔνσπονδον πολεμεῖσθαι, Αὖλοσ Γαβίνιοσ ἐπέμφθη Μουρήνᾳ μὲν ἀληθῆ τήνδε προαγόρευσιν ἐρῶν, μὴ πολεμεῖν Μιθριδάτῃ, Μιθριδάτην δὲ καὶ Ἀριοβαρζάνην ἀλλήλοισ συναλλάξων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:6)
φαίνεται δ’ οὗτοσ παρ’ αὐτῷ ἡττημένοσ μὲν Χρυσηίδοσ, ἐρῶν δὲ Βρισηίδοσ τῆσ Ἀχιλλέωσ, διὰ δὲ ταύτην τὴν ἐπιθυμίαν πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν αἴτιοσ τοῖσ Ἀχαιοῖσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:8)
ἐπεθύμησε μὲν γὰρ τὸ ἐξ ἀρχῆσ τὴν Ἑλλάδα προσλαβεῖν καὶ τῆσ Εὐρώπησ τὸ λοιπὸν, ᾔσθετο δὲ οὐ δυνατῶν ἐρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:2)
τοῦτ’ οὖν ἐρῶν ἔρχομαι, ὅπωσ ἐκεῖνοι καὶ πηλίκοισ οὖσι τοῖσ ἑαυτῶν ἐχρήσαντο πράγμασι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 13:1)
δοκεῖ γάρ μοι τοῖσ εἰρηκόσι τούτοισ ὑπὲρ ἑκατέρων ὁ ὑπὲρ ὑμῶν ἐρῶν λοιπὸν ἐνδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 2:3)
παράδοξον μὲν οὖν οἶδα ἐρῶν λόγον, οὐ μὴν ἀνόητόν γε, ὡσ οἶμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:8)
εἰ τοίνυν μήτε Θρασύβουλοσ ἀπέγνω τὰ πράγματα μηδὲ ἐνεθυμήθη, τί δ’ ἂν εἰε͂ν ἑβδομήκοντα ἄνθρωποι πρὸσ τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν καὶ τὴν κατέχουσαν τύχην τότε κοινῇ τὴν Ἑλλάδα ‐ πάντεσ γὰρ ὁμοίωσ ὑποκεκύφεσαν αὐτοῖσ ‐ μήτε ὁ Κόνων ἀδυνάτων ἐρῶν ᾔσθετο, ὅτε οὐδ’ ὁτιοῦν ἔχων πλὴν τοῦ σώματοσ ἔγνω τὰ τείχη πάλιν τῇ πόλει στῆσαι καὶ τὴν ἀρχὴν ἀνανεώσασθαι, πῶσ οὐκ εὔδηλόν ἐστιν ὅτι γνώμῃ καὶ φρονήματι καὶ καρτερίᾳ ψυχῆσ τὰ πολλὰ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ οὐ τῷ πλήθει τῶν ὑπαρχόντων κρίνεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:2)
"ἐγὼ δὲ διὰ τὸν ἔρωτα ὃν ἐτύγχανον ἐρῶν Ἀλκιβιάδου οὐδὲν διάφορον τῶν Βακχῶν ἐπεπόνθειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 19:4)
ἀγνοεῖ γὰρ ὁ ἐρῶν ὅτι οὐχ ὁ αὐτὸσ λόγοσ αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν προθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 98:2)
τοιαῦτ’ ἂν οὐκ ἐρῶν λέγοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 98:4)
τοῦ γὰρ συζῆν ὀρέγεται ὁ ἐρῶν, ἀλλ’ οὐχ ᾗ μάλιστα δεῖ, ἀλλὰ κατ’ αἴσθησιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 241:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION