Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ στασιασμὸν τῆσ χώρασ ἀργοῦ γενομένησ, καὶ τῶν μετοίκων οὐ προϊεμένων αὐτοῖσ οὐδὲν διὰ τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο τὸν βουλόμενον τοῖσ γεωργοῖσ δανείζειν, ὡσ ἐργάσωνται, ὡσ πρώτοισ αὐτοῖσ ἐσομένησ τῆσ κομιδῆσ ἐκ τοῦ καρποῦ, τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἐκ τῶν λειπομένων.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 63:1)
ἐγὼ δὲ ἠπόρουν καὶ ἐδεδοίκειν μή τί με ἐργάσωνται κακόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 40:2)
ταῦτα μὲν ἐν κοινῷ σκοπουμένοισ αὐτοῖσ ἐδόκει, ἰδίᾳ δὲ οἱ πρωτεύοντεσ τοῦ συνεδρίου γνώμην ἐποιοῦντο μεταπορεύεσθαι τὴν ἀρχὴν δεδιότεσ, μὴ ταραχώδεισ τινὲσ ἄνθρωποι τηλικαύτησ ἐξουσίασ λαβόμενοι κακόν τι μέγα ἐργάσωνται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 58 3:1)
οὔτε τοὺσ ἡγεμόνασ ταῖσ ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαισ χρήσεσθαι κατὰ τῶν μὴ παραγενομένων δεδοικότασ, μή τι μεῖζον ἐργάσωνται κακόν, τούσ τε ὑπακούσαντασ καὶ τὰ ὅπλα λαβόντασ ἢ καταλείψειν τὰ σημεῖα ἢ παραμένοντασ ἐθελοκακήσειν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 7 4:1)
καὶ ὁκόσα μὲν ἂν χρηστὰ καὶ ἀνδρεῖα ἐργάσωνται, οἱ δεσπόται ἀπ’ αὐτῶν αὔξονταί τε καὶ ἐκφύονται, τοὺσ δὲ κινδύνουσ καὶ θανάτουσ αὐτοὶ καρποῦνται.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xvi.10)
ὃσ εἰδὼσ ὅτι πολλαὶ ὠναὶ [γίγνον]ται ἐν τῇ πόλει ἔθηκε νόμον δίκαι[ον, ὡσ] παρὰ πάντων ὁμολογεῖται, τὰσ ζη[μίασ ἃσ ἂν] ἐργάσωνται οἱ οἰκέται καὶ τὰ ἀ[δικήμ]ατα διαλύειν τὸν δεσπότην παρ’ ᾧ [ἂν ἐργάσ]ωνται οἱ οἰκέται.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 22:1)
ἀλλὰ γὰρ ἔρημοι οἱ ἱππεῖσ οἴχονταί μοι ἄλλοσ ἄλλῃ διώκων, καὶ δέδοικα μὴ συστάντεσ ἁθρόοι που κακόν τι ἐργάσωνται οἱ πολέμιοι.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 3 56:4)
δοῦλοι γάρ εἰσι καὶ οὗτοι, ἔφη ὁ Σωκράτησ, καὶ πάνυ γε χαλεπῶν δεσποτῶν, οἱ μὲν λιχνειῶν, οἱ δὲ λαγνειῶν, οἱ δὲ οἰνοφλυγιῶν, οἱ δὲ φιλοτιμιῶν τινων μώρων καὶ δαπανηρῶν, ἃ οὕτω χαλεπῶσ ἄρχει τῶν ἀνθρώπων ὧν ἂν ἐπικρατήσωσιν, ὥσθ’ ἑώσ μὲν ἂν ὁρῶσιν ἡβῶντασ αὐτοὺσ καὶ δυναμένουσ ἐργάζεσθαι, ἀναγκάζουσι φέρειν ἃ ἂν αὐτοὶ ἐργάσωνται καὶ τελεῖν εἰσ τὰσ αὑτῶν ἐπιθυμίασ, ἐπειδὰν δὲ αὐτοὺσ ἀδυνάτουσ αἴσθωνται ὄντασ ἐργάζεσθαι διὰ τὸ γῆρασ, ἀπολείπουσι τούτουσ κακῶσ γηράσκειν, ἄλλοισ δ’ αὖ πειρῶνται δούλοισ χρῆσθαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 1 23:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION