헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ ὁ κρινόμενοσ ἀφανήσ, ἀλλὰ γνώριμοσ, οὔθ’ ὁ νόμοσ ὁ περὶ τῆσ τῶν ῥητόρων δοκιμασίασ φαῦλοσ, ἀλλὰ κάλλιστοσ, τό τ’ ἐρέσθαι τοῖσ παισὶ καὶ τοῖσ μειρακίοισ τοὺσ ἑαυτῶν οἰκείουσ, ὅπωσ τὸ πρᾶγμα κέκριται, πρόχειρον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1862)
καὶ δὲ τότε προτὶ νῆα κιών, χρειώ μιν ἐρέσθαι ναυτιλίησ, οἵ τ’ εἰε͂ν, ὑπερβασίῃσιν ἄτισσεν, τοῖον δ’ ἐν πάντεσσι παρασχεδὸν ἔκφατο μῦθον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 1:4)
ἰδὼν γάρ τινα παντελῶσ πέτρασ σκάπτοντα καὶ ἐργαζόμενον, διὰ τὸ θαυμάσαι τὸν παῖδα ἐκέλευσεν ἐρέσθαι, τί γίγνεται ἐκ τοῦ χωρίου.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 16 6:2)
καὶ γὰρ τοῦτ’ ἔστιν ἐρέσθαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 2:21)
πρῲ δὲ χρὴ τοῦτο δρᾶν λελουμένουσ αὔ‐ τούσ τε καὶ τὰ παιδί’, εἶτ’ εἴσω βαδίζειν, μηδ’ ἐρέσθαι μηδένα, ἀλλὰ χωρεῖν ἄντικρυσ ὥσπερ οἴκαδ’ εἰσ ἑαυτῶν γεννικῶσ, ὡσ ἡ θύρα κεκλῄσεται.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, antistrophe 15)
καί σ’ ὦ νεανίσχ’ ὅστισ εἶ, κατ’ Αἰσχύλον ἐκ τῆσ Λυκουργείασ ἐρέσθαι βούλομαι.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics2)
ἐρέσθαι δὲ αὖθισ τὸν Φιλώταν εἰ τῷ τύραννον κτείναντι ὑπάρχοι παῤ οὕστινασ ἐθέλει τῶν Ἑλλήνων φυγόντα σώζεσθαι·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 10 4:1)
ὡσ δὲ σωφρονοῦσαν ἐπύθετο, αὖθισ ἐρέσθαι μή τι βίαιον ἐξ Ἀλεξάνδρου αὐτῇ ἐσ ὕβριν ξυνέβη·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 20 2:2)
καὶ Ἀλέξανδρον ἐρέσθαι ἐφ̓ ὅτῳ ἐγέλασεν·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2 3:2)
οἱ δὲ καὶ τάδε ἀνέγραψαν, ἐρέσθαι μὲν τοὺσ ἑταίρουσ αὐτὸν ὅτῳ τὴν βασιλείαν ἀπολείπει, τὸν δὲ ὑποκρίνασθαι ὅτι τῷ κρατίστῳ·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 26 3:3)
συντυχεῖν γὰρ ἀπιὼν Ἀτρεστίδᾳ παρὰ Φιλίππου πορευομένῳ, καὶ μετ’ αὐτοῦ γύναια καὶ παιδάρι’ ὡσ τριάκοντα βαδίζειν, αὐτὸσ δὲ θαυμάσασ ἐρέσθαι τινὰ τῶν ὁδοιπόρων τίσ ἅνθρωπόσ ἐστι καὶ τίσ ὄχλοσ ὁ μετ’ αὐτοῦ, ἐπειδὴ δ’ ἀκοῦσαι ὅτι Ἀτρεστίδασ παρὰ Φιλίππου τῶν Ὀλυνθίων αἰχμάλωτα δωρειὰν ταῦτ’ ἔχων ἀπέρχεται, δεινὸν αὐτῷ τι δόξαι καὶ δακρῦσαι καὶ ὀδύρασθαι τὴν Ἑλλάδα, ὡσ κακῶσ διάκειται, ἣ τοιαῦτα πάθη περιορᾷ γιγνόμενα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 394:3)
εἰ γὰρ μηδὲν ἄλλο, ἀνάγκη τὸν ἀκούσαντ’ ἐρέσθαι πότεροσ, δύ’ ἂν ὦσιν Μαντίθεοι Μαντίου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 47:5)
καὶ δὴ βαδίζων ὡσ ἀφ’ Ἡραίασ εἰσ Πῖσαν παρὰ τὸν Ἀλφειὸν μέχρι μέν τινοσ ἐπετύγχανον τῆσ ὁδοῦ, μεταξὺ δὲ εἰσ ὕλην τινὰ καὶ δυσχωρίαν ἐμπεσὼν καὶ πλείουσ ἀτραποὺσ ἐπὶ βουκόλἰ ἄττα καὶ ποίμνασ φερούσασ, οὐδενὶ συναντῶν οὐδὲ δυνάμενοσ ἐρέσθαι, διαμαρτάνω τε καὶ ἐπλανώμην μεσημβρίᾳ σταθερᾷ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 62:1)
ὃ δὲ ἐβουλόμην ἐρέσθαι, οὐκ εἰάσασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 17:1)
ἀλλὰ τί ἦν, ὃ πάλαι δὴ ἐρέσθαι σπεύδεισ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 20:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION