Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γιγνώσκετε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κρίτωνα τὸν Ἀστυόχου καὶ Περικλείδην τὸν Περιθοίδην καὶ Πολεμαγένην καὶ Πανταλέοντα τὸν Κλεαγόρου καὶ Τιμησίθεον τὸν δρομέα, καλλίστουσ οὐ μόνον τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἑλλήνων γεγενημένουσ, καὶ πλείστων καὶ σωφρονεστάτων τυχόντασ ἐραστῶν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1562)
φέρε δὴ καὶ τὰ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ ἐπισκεψώμεθα, μή πη τῶν ἐραστῶν αὐτῆσ αἰσχυνθῆναί τῳ προσῆκεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 5:5)
ἐὰν οὖν καὶ ὑμεῖσ τούτοισ τοῖσ λογισμοῖσ ἐθελήσητε χρήσασθαι καὶ πρῶτον μὲν αὐτοὶ γνώμησ οὕτωσ ἔχητε ὥστ’ ἀντ’ ἐραστῶν ἀλλήλοισ καταστῆναι, ἐνθυμηθέντεσ ὡσ οὐδ’ ὅστισ κάλλιστοσ ἑαυτοῦ πώποτ’ ἠράσθη, ἀλλ’ ἑτέρου του, ἔπειτα δὲ καὶ τοῖσ προεστηκόσι καὶ πολιτευομένοισ παρ’ ἑκάστοισ ὑμῶν παραστῇ τὸ ἐπ’ ἀδείασ ταῦθ’ ὑμᾶσ κατεπᾴδειν, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ νῦν τὰ πρὸσ τὴν φιλονεικίαν ἐξάγοντα πάνθ’ εὑρίσκουσι καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οὕτω τοῦ λοιποῦ περὶ τῆσ φιλίασ καὶ τῆσ ὁμονοίασ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὑμῶν φιλοτεχνεῖν, ἴσωσ ἂν ὥσπερ ἄλλο τι πρᾶγμα τῆσ προσηκούσησ μελέτησ τυγχάνον καὶ τοῦθ’ ὑμῖν ἀκριβωθείη τε καὶ συμμείνειεν ὡσ εἰπεῖν ἐν τῷ τῆσ εὐχῆσ ῥήματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:5)
ἀλλ’ ἢ μεγάλωσ εὐδαιμονήσω τήμερον ὑπὸ τῶν ἐραστῶν νὴ Δί’ ἢ ’γὼ θρύψομαι.
(아리스토텔레스, Episode14)
καὶ τούσ γε παῖδάσ φασι ταὐτὸ τοῦτο δρᾶν οὐ τῶν ἐραστῶν ἀλλὰ τἀργυρίου χάριν.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:45)
ὁ δὲ παρὰ Θηβαίοισ ἱερὸσ λόχοσ καλούμενοσ συνέστηκεν ἐξ ἐραστῶν καὶ ἐρωμένων, τὴν τοῦ θεοῦ σεμνότητα ἐμφαίνων, ἀσπαζομένων θάνατον ἔνδοξον ἀντ’ αἰσχροῦ καὶ ἐπονειδίστου βίου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 12 2:3)
ἀνεβόα, αὐτὴ θ’ ὅτ’ ἐπαινοίη τιν’ ἢ ψέγοι πάλιν, ἐπ’ ἀμφοτέρων προσέκειτο μανία τῶν λόγων, διὸ τῆσ μανίασ τὸ ῥῆμ’ ἐπεκτείνασ δοκεῖ καλέσαι τισ αὐτὴν τῶν ἐραστῶν Μανίαν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 41 2:1)
καὶ τῶν ἐραστῶν Συριακοῦ τινοσ ξένου πέμψαντοσ αὐτῇ χιόνα σαπέρδην θ’ ἕνα, αἰσχυνομένη τὰ δῶρα μή τισ καταμάθῃ φυλαττομένη τε πολὺ μάλιστα Δίφιλον μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὸ μὲν τάριχοσ εἶπε ταχέωσ ἀποφέρειν πρὸσ τοὺσ σπανίζειν ὁμολογουμένουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 2:1)
"’ ἐπὶ δὲ τὴν θυγατέρα τῆσ Γναθαίνησ πτωχῶν ἐραστῶν κωμαζόντων καὶ ἀπειλούντων κατασκάψειν τὴν οἰκίαν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 2:6)
Λαίδοσ τε τῆσ ἐξ Ὑκκάρων πόλισ δ’ αὕτη Σικελική, ἀφ’ ἧσ αἰχμάλωτοσ γενομένη ἧκεν εἰσ Κόρινθον, ὡσ ἱστορεῖ Πολέμων ἐν τῷ ἕκτῳ τῶν πρὸσ Τίμαιον ἧσ καὶ Ἀρίστιπποσ ἤρα καὶ Δημοσθένησ ὁ ῥήτωρ Διογένησ τε ὁ κύων ᾗ καὶ Ἀφροδίτη ἡ ἐν Κορίνθῳ ἡ Μελαινὶσ καλουμένη νυκτὸσ ἐπιφαινομένη ἐμήνυεν ἐραστῶν ἔφοδον πολυταλάντων οὐχ Ὑπερείδησ μνημονεύει ἐν τῷ κατὰ Ἀρισταγόρασ δευτέρῳ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 541)
Λαὶσ καλὴ ὡσ καὶ τοὺσ ζωγράφουσ ἐρχομένουσ πρὸσ αὐτὴν ἀπομιμεῖσθαι τῆσ γυναικὸσ τοὺσ μαστοὺσ καὶ τὰ στέρνα, διαζηλοτυπουμένη δέ ποτε ἡ Λαὶσ τῇ Φρύνῃ πολὺν ἐραστῶν ἔσχηκεν ὅμιλον, οὐ διακρίνουσα πλούσιον ἢ πένητα οὐδ’ ὑβριστικῶσ αὐτοῖσ χρωμένη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 2:1)
καίτοι Παυσανίασ γε ὁ Ἀγάθωνοσ τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴσ ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡσ καὶ στράτευμα ἀλκιμώτατον ἄν γένοιτο ἐκ παιδικῶν καὶ ἐραστῶν, τούτουσ γὰρ ἂν ἔφη οἰέσθαι μάλιστα ἂν αἰδεῖσθαι ἀλλήλουσ ἀπολιπεῖν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ γε οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐθιζόμενοι οὗτοι μάλιστ’ αἰσχύνονται αἰσχρόν τι ποιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 2:2)
Παυσανίου γὰρ οὐκ οἶδα σύγγραμμα, οὐδ’ εἰσῆκται παρ’ ἄλλῳ λαλῶν οὗτοσ περὶ χρήσεωσ ἐραστῶν καὶ παιδικῶν ἢ παρὰ Πλάτωνι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 3:1)
ἀκούσασα δ’ αὕτη τοὺσ λόγουσ τούτουσ τοῦ τε Εὐκράτουσ καὶ Τιμανορίδου, μεταπέμπεται εἰσ τὴν Κόρινθον ἄλλουσ τε τῶν ἐραστῶν τῶν γεγενημένων αὐτῇ καὶ Φρυνίωνα τὸν Παιανιέα, Δήμωνοσ μὲν ὄντα υἱόν, Δημοχάρουσ δὲ ἀδελφόν, ἀσελγῶσ δὲ καὶ πολυτελῶσ διάγοντα τὸν βίον, ὡσ ὑμῶν οἱ πρεσβύτεροι μνημονεύουσιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 46:4)
ἀφικομένου δ’ ὡσ αὐτὴν τοῦ Φρυνίωνοσ, λέγει πρὸσ αὐτὸν τοὺσ λόγουσ οὓσ εἶπον πρὸσ αὐτὴν ὅ τε Εὐκράτησ καὶ Τιμανορίδασ, καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὸ ἀργύριον ὃ παρὰ τῶν ἄλλων ἐραστῶν ἐδασμολόγησεν ἔρανον εἰσ τὴν ἐλευθερίαν συλλέγουσα, καὶ εἴ τι ἄρα αὐτὴ περιεποιήσατο, καὶ δεῖται αὐτοῦ προσθέντα τὸ ἐπίλοιπον, οὗ προσέδει εἰσ τὰσ εἴκοσι μνᾶσ, καταθεῖναι αὑτῆσ τῷ τε Εὐκράτει καὶ τῷ Τιμανορίδᾳ ὥστε ἐλευθέραν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 47:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION