Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐχρῆν δὲ ἄρα τοῦτο μὲν χωρίσ που εἶναι, τὸν λόγον δὲ ἐλέγχειν, καὶ ταῦτά γε οὐκ ἐραστοῦ μόνον τὰ ἐγκλήματα, ἀλλὰ καὶ σωφρονοῦντοσ περὶ λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:1)
οὐ γὰρ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ ἥδονται οὗτοι, ἀλλ’ ὃ μὲν ὁρῶν ἐκεῖνον, ὃ δὲ θεραπευόμενοσ ὑπὸ τοῦ ἐραστοῦ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 38:6)
ὅτι κλεινοὶ λέγονται παρὰ Κρησὶν οἱ ἐρώμενοι, σπουδὴ δὲ αὐτοῖσ παῖδασ ἁρπάζειν καὶ τοῖσ καλοῖσ παρ’ αὐτοῖσ ἄδοξόν ἐστιν ἐραστοῦ μὴ τυχεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 201)
παρὰ Γορτυνίοισ ποτηρίου εἶδοσ, ὅμοιον θηρικλείῳ, χάλκεον ὃ δίδοσθαι τῷ ἁρπασθέντι ὑπὸ τοῦ ἐραστοῦ φησιν Ἑρμῶναξ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 10617)
ἡ Γλυκέριον λαβοῦσα παρ’ ἐραστοῦ τινοσ Κορίνθιον παράπηχυ καινὸν λῄδιον ἔδωκεν εἰσ γναφεῖον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45 2:5)
Λεόντιον κατακειμένη μετ’ ἐραστοῦ, ἐπεισελθούσησ εἰσ τὸ συμπόσιον Γλυκέρασ καὶ τοῦ ἐραστοῦ αὐτῆσ ταύτῃ μᾶλλον προσέχοντοσ, κατάστυγνοσ ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 49 2:2)
καὶ γάρ μοι δοκεῖ τῆσ ἄλλησ εὐτυχίασ τῆσ σῆσ καὶ τοῦθ’ ἓν εἶναι, τὸ μηδενὸσ φαύλου τυχεῖν ἐραστοῦ, ἀλλ’ οὓσ ἄν τισ ἕλοιτο βουλόμενοσ φίλουσ ἐκ τῶν ἡλικιωτῶν ἐκλέγεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 67:2)
" Δείξαντοσ αὐτῷ παιδαρίου μάχαιραν ἣν εἰλήφει παρ’ ἐραστοῦ, "ἡ μὲν μάχαιρα," ἔφη, "καλή, ἡ δὲ λαβὴ αἰσχρά·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 43:4)
καὶ τῆσ ἀνθρώπου, ψεῦδοσ γὰρ ἦν, δεινὸν ἡγουμένησ μαρτυρίαν ἐπὶ θανάτῳ τοῦ ἐραστοῦ παρασχεῖν, βασάνων ἔχρῃζεν ὁ Τιμίδιοσ, καὶ Γάιοσ παρωξυμμένοσ κελεύει τὸν Χαιρέαν μηδὲν εἰσ ἀναβολὰσ ἀλλ’ εὐθέωσ βασανίζειν τὴν Κυιντιλίαν, χρώμενοσ τῷ Χαιρέᾳ πρόσ τε τὰ φονικὰ καὶ ὁπόσα στρεβλώσεωσ δέοιτο ὑπὸ τοῦ νομίζειν ὠμότερον διακονήσεσθαι τὴν λοιδορίαν φεύγοντα τῆσ μαλακίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 40:1)
καθίσατε οἱ τῇ Στοᾷ πρὸσ τὴν Ἡδονὴν λαχόντεσ περὶ τοῦ ἐραστοῦ δικάζειν ἐγκέχυται τὸ ὕδωρ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 19:1)
τίσ οὖν οὐκ ἂν φθονήσειέ σοι, ὦ Γαλάτεια, τοιούτου ἐραστοῦ;
(루키아노스, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 52)
ἐπεὶ εἴ γε πύθοιτο ὅτι Ἀλκιβιάδησ οὗτοσ νῦν ἐπιχειρεῖ πρῶτον μὲν ἔτη οὐδέπω γεγονὼσ σφόδρα εἴκοσιν, ἔπειτα παντάπασιν ἀπαίδευτοσ, πρὸσ δὲ τούτοισ, τοῦ ἐραστοῦ αὐτῷ λέγοντοσ ὅτι χρὴ πρῶτον μαθόντα καὶ ἐπιμεληθέντα αὑτοῦ καὶ ἀσκήσαντα οὕτωσ ἰέναι διαγωνιούμενον βασιλεῖ, οὐκ ἐθέλει, ἀλλά φησιν ἐξαρκεῖν καὶ ὡσ ἔχει, οἶμαι ἂν αὐτὴν θαυμάσαι τε καὶ ἐρέσθαι·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 124:2)
σοὶ μέν, Ἑρμεία, πεπειραμένοσ Ἐράστου καὶ Κορίσκου πλέονα ἢ σύ, φημὶ καὶ μηνύω καὶ μαρτυρῶ μὴ ῥᾳδίωσ εὑρήσειν σε ἀξιοπιστότερα ἤθη τούτων τῶν γειτόνων·
(플라톤, Epistles, Letter 6 7:2)
εἰ γάρ τισ ἐραστῇ ὡσ πλουσίῳ πλούτου ἕνεκα χαρισάμενοσ ἐξαπατηθείη καὶ μὴ λάβοι χρήματα, ἀναφανέντοσ τοῦ ἐραστοῦ πένητοσ, οὐδὲν ἧττον αἰσχρόν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 111:2)
κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ λόγον κἂν εἴ τισ ὡσ ἀγαθῷ χαρισάμενοσ καὶ αὐτὸσ ὡσ ἀμείνων ἐσόμενοσ διὰ τὴν φιλίαν ἐραστοῦ ἐξαπατηθείη, ἀναφανέντοσ ἐκείνου κακοῦ καὶ οὐ κεκτημένου ἀρετήν, ὅμωσ καλὴ ἡ ἀπάτη·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 113:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION