Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνταῦθα δ’ ἄν τισ ἕλκοι καὶ ἐραστὴν καὶ ἐρώμενον, καὶ καλὸν καὶ αἰσχρόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 86:1)
συμβαίνει δὲ τὰ τοιαῦτα, ἐπειδὰν ὃ μὲν δι’ ἡδονὴν τὸν ἐρώμενον φιλῇ, ὃ δὲ διὰ τὸ χρήσιμον τὸν ἐραστήν, ταῦτα δὲ μὴ ἀμφοῖν ὑπάρχῃ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 6:2)
οὐδ’ ἂν μαλακὴν φυρασάμενοσ τὴν φωνὴν πρὸσ τὸν ἐραστὴν αὐτὸσ ἑαυτὸν προαγωγεύων τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἐβάδιζεν, οὐδ’ ἀνελέσθαι δειπνοῦντ’ ἐξῆν καὶ κεφάλαιον ῥαφανῖδοσ, οὐδ’ ἄννηθον τῶν πρεσβυτέρων ἁρπάζειν οὐδὲ σέλινον, οὐδ’ ὀψοφαγεῖν οὐδὲ κιχλίζειν οὐδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐναλλάξ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme9)
ἡμεῖσ ποιοῦμεν ταῦθ’ ἑκάστοθ’ ὅταν τινὰ γνῶμεν πονηρῶν ὄντ’ ἐραστὴν πραγμάτων, ἑώσ ἂν αὐτὸν ἐμβάλωμεν ἐσ κακόν, ὅπωσ ἂν εἰδῇ τοὺσ θεοὺσ δεδοικέναι.
(아리스토파네스, Clouds, Episode4)
ἀλλ’ ὦ μέλ’ ὀρρωδῶ τὸν ἐραστήν σου.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 1:24)
Τοῦτον τὸν Ἑρμόλαον ἀλγήσαντα τῇ ὕβρει φράσαι πρὸσ Σώστρατον τὸν Ἀμύντου, ἡλικιώτην τε ἑαυτοῦ καὶ ἐραστὴν ὄντα, ὅτι οὐ βιωτόν οἵ ἐστι μὴ τιμωρησαμένῳ Ἀλέξανδρον τῆσ ὕβρεωσ, καὶ τὸν Σώστρατον οὐ χαλεπῶσ συμπεῖσαι μετασχεῖν τοῦ ἔργου, ἅτε ἐρῶντα.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 13 3:1)
οἱ δὲ καὶ Μήδιον μετασχεῖν τοῦ ἔργου, ἐραστὴν ὄντα τοῦ Ιὄλλα·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 27 2:2)
"Ἄνυτον ἐραστὴν ὄντα καὶ πλούσιον, συνεπικωμάζοντοσ αὐτῷ τῶν ἑταίρων ἑνὸσ Θρασύλλου τῶν πενήτων δ’ οὗτοσ ἦν, προπιὼν τῷ Θρασύλλῳ τὰ ἡμίση τῶν ποτηρίων τῶν ἐπὶ τῷ κυλικείῳ προκειμένων ἐκέλευσε τοὺσ ἀκολούθουσ ἀποφέρειν πρὸσ τὸν Θράσυλλον εἶθ’ οὕτω φιλοφρονησάμενοσ τὸν Ἄνυτον ἀπηλλάσσετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:2)
διὰ ταῦθ’ ὁ πόρνοσ οὗτοσ οὐδὲ τῶν πράσων ἑκάστοτ’ ἐπεδείπνει μεθ’ ἡμῶν τοῦτο δ’ ἦν ἵνα μή τι λυπήσειε τὸν ἐραστὴν φιλῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 30 1:1)
πανηγύρεωσ οὔσησ ποθ’ ἡ Γναθαίνιον εἰσ Πειραιᾶ κατέβαινε πρὸσ ξένον τινὰ ἔμπορον ἐραστὴν εὐτελῶσ ἐπ’ ἀστράβησ, τὰ πάντ’ ἔχουσ1’ ὀνάρια μεθ’ ἑαυτῆσ τρία καὶ τρεῖσ θεραπαίνασ καὶ νέαν τιτθὴν μίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 44 7:1)
ἐπεκαλεῖτο δ’ Αἴξ, ὅτι τὸν μέγαν δὴ κατέφαγεν ἐραστήν ποτε Θαλλὸν παρεγενήθη γὰρ εἰσ τὴν Ἀττικὴν ὠνησόμενοσ χελιδονείουσ ἰσχάδασ Ὑμήττιόν τε φορτιούμενοσ μέλι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45 3:6)
Ἵππην λέγουσι τὴν ἑταίραν Θεόδοτον ἔχειν ἐραστὴν τὸν ἐπὶ τοῦ χόρτου τότε γενόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45 5:3)
Θαῒσ πρὸσ γράσωνα πορευομένη ἐραστήν, ἐπεί τισ αὐτὴν ἠρώτα ποῦ πορεύεται, εἶπεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 49 3:2)
καὶ τοῦ λοιποῦ φίλαι ἐγένοντο, κοινῶσ περιέπουσαι τὸν ἐραστήν, ἐφ’ οἷσ Ιὤνεσ ἀγασθέντεσ, ὥσ φησι Μενέτωρ ἐν τῷ περὶ Ἀναθημάτων, Πασιφίλαν ἐκάλεσαν τὴν Πλαγγόνα, μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ἀρχίλοχοσ περὶ αὐτῆσ ἐν τούτοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 66 1:4)
Ῥαδαμάνθυοσ δὲ τοῦ δικαίου Ἴβυκοσ ἐραστήν φησι γενέσθαι Τάλων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 80 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION