Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοῖσ ὀνόμασι δὲ χαίρουσιν οἱ ἀφελεῖσ ἀπὸ ἑτέρου ἐπὶ ἕτερον αὐτὰ μεταφέροντεσ, ὡσ καὶ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ ὁ Ξενοφῶν πολλοὺσ φησὶν ἐραστὰσ τῆσ ἑαυτοῦ φιλίασ ἐποιήσατο·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:1)
τὸ δὲ καὶ τοῖσ ὀνόμασι τοῖσ ἐπὶ ἑτέρων πραγμάτων κειμένοισ κατὰ μεταφορὰν χρῆσθαι τῶν ἀφελῶν ἐστιν, οἱο͂ν πολλοὺσ ἐραστὰσ τῆσ ἑαυτοῦ φιλίασ ἐποιήσατο, καὶ πάλιν τοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἀκολούθουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:4)
ὦ κλεινοτάτην αἰθέριον οἰκίσασ πόλιν, οὐκ οἷσθ’ ὅσην τιμὴν παρ’ ἀνθρώποισ φέρει, ὅσουσ τ’ ἐραστὰσ τῆσδε τῆσ χώρασ ἔχεισ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 18)
καὶ ὁ Ἀριστοτέλησ δὲ ἔφη τοὺσ ἐραστὰσ εἰσ οὐδὲν ἄλλο τοῦ σώματοσ τῶν ἐρωμένων ἀποβλέπειν ἢ τοὺσ ὀφθαλμούσ, ἐν οἷσ τὴν αἰδῶ κατοικεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 16 2:1)
φωνῇ δ’ ὁμιλίᾳ τε κεχορηγημένη, πάνυ τ’ εὐπρόσωποσ οὖσα καὶ καταπληκτική, πολλοὺσ ἐραστὰσ καὶ πολίτασ καὶ ξένουσ ἔχουσ1’ ὅπου περὶ τῆσ γυναικόσ τισ λόγοσ γένοιτο, μανίαν τὴν Μέλιτταν ὡσ καλὴν ἔφασκον εἶναι, καὶ προσεξειργάζετο αὐτὴ τὸ πλεῖον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 41 1:2)
ἥτισ καὶ νόμον συσσιτικὸν συνέγραψεν, καθ’ ὃν δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ ὡσ αὐτὴν καὶ τὴν θυγατέρα εἰσιέναι, κατὰ ζῆλον τῶν τὰ τοιαῦτα συνταξαμένων φιλοσόφων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 4:1)
ἐγὼ δὲ ἡγοῦμαι παίζειν τὸν Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ ἔρωτοσ, καὶ γὰρ Δίφιλοσ ὁ κωμῳδιοποιὸσ πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦσ ἐραστὰσ Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 72 2:3)
δὲ καὶ διὰ τὴν ὁμιλίαν τοὺσ ἐραστὰσ προσελκύσασθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 754)
τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
πυθιονίκην δέ φησι φιληδεῖν ταρίχῳ, ἐπεὶ ἐραστὰσ εἶχε τοὺσ Χαιρεφίλου τοῦ ταριχοπώλου υἱούσ, ὡσ Τιμοκλῆσ ἐν Ἰκαρίοισ φησὶν ’ Ἄνυτοσ ὁ παχὺσ πρὸσ Πυθιονίκην ὅταν ἐλθὼν φάγῃ τι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 23 1:1)
τοῖσ δὲ καλῶσ φρονοῦσιν οὐκ ἐπακολουθητέον εἶναι τῇ τούτων ἀπονοίᾳ, μάλιστα μὲν ἐνθυμουμένοισ ὅτι τῶν πραγμάτων οὔτε καλῶν οὔτ’ αἰσχρῶν ἀποτόμωσ ὄντων, ἀλλὰ παρὰ τοὺσ χρωμένουσ τὸ πλεῖστον διαλλαττόντων, ἄλογον μιᾷ γνώμῃ περὶ ἀμφοτέρων χρῆσθαι, ἔπειθ’ ὅτι πάντων ἀτοπώτατόν ἐστιν ζηλοῦν μὲν τοὺσ πλείστουσ φίλουσ καὶ βεβαιοτάτουσ ἔχοντασ, ἀποδοκιμάζειν δὲ τοὺσ ἐραστάσ, ὃ μόνον ἴδιον ἔθνοσ οὐχ ἅπασιν ἀλλὰ τοῖσ καλοῖσ καὶ σώφροσιν οἰκειοῦσθαι πέφυκεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 6:1)
πρὸσ τοίνυν τοὺσ ἐραστάσ, εἰ χρὴ καὶ περὶ τούτων εἰπεῖν, οὕτω καλῶσ μοι δοκεῖσ καὶ σωφρόνωσ ὁμιλεῖν, ὥστε τῶν πλείστων οὐδ’ ὃν ἂν προέλωνται μετρίωσ ἐνεγκεῖν δυναμένων, σοὶ πᾶσιν καθ’ ὑπερβολὴν ἀρέσκειν συμβέβηκεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 24:1)
οὓσ οὐκ οἶδα πότερον ἐραστὰσ ἢ μόνουσ ὀρθῶσ γιγνώσκοντασ προσαγορεῦσαι χρή.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 38:1)
διὰ πάντα δὴ ταῦτα εὐδοκίμει παρὰ τοῖσ πολίταισ, οὐχ ἥκιστα δὲ ἀπὸ τοῦ κάλλουσ, καὶ εἶχε πολλοὺσ ἐραστάσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 14:4)
αἱ γοῦν πολλαὶ καὶ ἀνόητοι τοὺσ ἐραστὰσ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἢ τοὺσ γονέασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 30:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION