Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥκειν ὅπωσ τάχιστ’ ἐράσμιον πόλει·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 3:6)
αὐτίκα δὲ Ἀγρίππαν κομιούμενον τὴν βασιλείαν ἐπὶ τιμαῖσ λαμπροτέραισ ἐξέπεμψε τοῖσ ἐπὶ τῶν ἐπαρχιῶν ἡγεμόσιν καὶ τοῖσ ἐπιτρόποισ διὰ γραμμάτων ἐπιστείλασ ἐράσμιον ἄγειν αὐτόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 337:2)
ἐν δὴ τούτοισ καὶ Μακέτιν γυναῖκα πλουσίαν, ἔξωρον μέν, ἐράσμιον δὲ ἔτι εἶναι βουλομένην, ἐξευρόντεσ ἐπεσιτίσαντό τε τὰ ἀρκοῦντα παρ’ αὐτῆσ καὶ ἠκολούθησαν ἐκ τῆσ Βιθυνίασ εἰσ τὴν Μακεδονίαν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 6:2)
καὶ ὁ μὲν Ἔρωσ ὅλοσ παρελθὼν εἰσ αὐτὴν ἀναγκάσει τὴν γυναῖκα ἐρᾶν, ὁ δ’ Ἵμεροσ αὐτῷ σοι περιχυθεὶσ τοῦθ’ ὅπερ ἐστίν, ἱμερτόν τε θήσει καὶ ἐράσμιον.
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 15:6)
τὸ δὲ μέγιστον ἄλλοσ τισ ἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστοσ, ὡσ ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖσ ὡραίοισ καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοισ ὅλοισ καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοσ ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε πολλὰσ γυναῖκασ οὐ φερούσασ τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυτὰσ καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶ εὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν, εἴ τινα καὶ μόνον προσβλέψαιμι αὐτῶν, εἰ δ̓ ὑπερορῴην, κἀκεῖνα ὑπὸ λύπησ ἀπολλύσθω, καὶ ὅλωσ ὑπὲρ τὸν Υἅκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸν Χῖον εἶναί με.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 73:1)
περὶ μὲν οὖν τοῦ κάλλουσ Ἀλκιβιάδου οὐδὲν ἴσωσ δεῖ λέγειν, πλὴν ὅτι καὶ παῖδα καὶ μειράκιον καὶ ἄνδρα πάσῃ συνανθῆσαν τῇ ἡλικίᾳ καὶ ὡρ́ᾳ τοῦ σώματοσ ἐράσμιον καὶ ἡδὺν παρέσχεν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 1 3:1)
"ὅπου δ’ ἂν ἔχωσιν ἴχνοσ τι τοῦ θείου καὶ ἀπορροὴν καὶ ὁμοιότητα σαίνουσαν, ὑφ’ ἡδονῆσ καὶ θαύματοσ ἐνθουσιῶντεσ καὶ περισπῶντεσ, εὐπαθοῦσι τῇ μνήμῃ καὶ ἀναλάμπουσι πρὸσ ἐκεῖνο τὸ ἐράσμιον ἀληθῶσ καὶ μακάριον καὶ φίλιον ἅπασι καὶ ἀγαπητόν.
(플루타르코스, Amatorius, section 19 3:23)
"τοῦτο δὴ τὸ ἐρωτικὸν μηχάνημα καὶ σόφισμα περὶ τὰσ εὐφυεῖσ καὶ φιλοκάλουσ ψυχὰσ ἀνάκλασιν ποιεῖ τῆσ μνήμησ ἀπὸ τῶν ἐνταῦθα φαινομένων καὶ προσαγορευομένων καλῶν εἰσ τὸ θεῖον καὶ ἐράσμιον καὶ μακάριον ὡσ ἀληθῶσ ἐκεῖνο καὶ θαυμάσιον καλόν.
(플루타르코스, Amatorius, section 20 2:5)
, ὅτι μάλιστα τῇ ψυχῇ συνεργεῖ τὸ σῶμα καὶ συγκάμνει, πλείστην ἐπιμέλειαν αὐτῷ καὶ θεραπείαν ἀποδιδόντασ καὶ τὴν καλὴν καὶ ἐράσμιον ὑγίειαν ὧν δίδωσιν ἀγαθῶν κάλλιστον ἡγουμένουσ διδόναι τὸ πρὸσ κτῆσιν ἀρετῆσ καὶ χρῆσιν ἔν τε λόγοισ καὶ πράξεσιν ἀκώλυτον αὐτῶν.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 27 6:1)
"αὐτῆσ δὲ τῆσ ἀληθείασ ἡ μάθησισ οὕτωσ ἐράσμιόν ἐστι καὶ ποθεινόν, ὡσ τὸ ζῆν καὶ τὸ εἶναι διὰ τὸ γιγνώσκειν·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 10 1:2)
ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ τὴν ὄψιν ἔσχεν οὐ μετρίωσ συνδημαγωγοῦσαν καὶ προεντυγχάνουσαν αὑτοῦ τῆσ φωνῆσ, τὸ γὰρ ἐράσμιον ἀξιωματικὸν ἦν φιλανθρώπωσ, καὶ ἐν τῷ νεαρῷ καὶ ἀνθοῦντι διέφαινεν εὐθὺσ ἡ ἀκμὴ τὸ γεραρὸν καὶ τὸ βασιλικὸν τοῦ ἤθουσ, ἦν δέ τισ καὶ ἀναστολὴ τῆσ κόμησ ἀτρέμα καὶ τῶν περὶ τὰ ὄμματα ῥυθμῶν ὑγρότησ τοῦ προσώπου, ποιοῦσα μᾶλλον λεγομένην ἢ φαινομένην ὁμοιότητα πρὸσ τὰσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ εἰκόνασ, ᾗ καὶ τοὔνομα πολλῶν ἐν ἀρχῇ συνεπιφερόντων οὐκ ἔφευγεν ὁ Πομπήϊοσ, ὥστε καὶ χλευάζοντασ αὐτὸν ἐνίουσ ἤδη καλεῖν Ἀλέξανδρον.
(플루타르코스, Pompey, chapter 2 1:1)
ἐράσμιον δὲ νομίζουσιν οὐ τὸν κάλλει διαφέροντα, ἀλλὰ τὸν ἀνδρείᾳ καὶ κοσμιότητι .
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 4 30:8)
κείνῃ γὰρ οὔ τι καλὸν οὐδ’ ἐπίμερον πρόσεστιν οὐδὲ τερπνὸν οὐδ’ ἐράσμιον·
(작자 미상, 비가, Σημωνίδου, Ιἄμβων.Α καὶ Β61)
Ὑμνίδα τὴν Εὐάνδρου, ἐράσμιον αἰὲν ἄθυρμα οἰκογενέσ, κούρην αἱμύλον εἰναέτιν, ἡρ́πασασ, ὦ ἄλλιστ’ Αἴδη, τί πρόωρον ἐφιεὶσ μοῖραν τῇ πάντωσ σεῖὸ ποτ’ ἐσσομένῃ;
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6431)

SEARCH

MENU NAVIGATION