Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ βουλευτῶν οἱ μὲν οὐκ ἠξίουν ἐπὶ τοσαῖσδε συμφοραῖσ ἄλλουσ τοσούσδε βλαβῆναι τὴν πόλιν, οὐδὲ δούλουσ μὲν ἐλευθεροῦν τοὺσ δὲ ἐλευθέρουσ ὑπερορᾶν, οἱ δ’ οὐκ ᾤοντο δεῖν αὐτοὺσ ἐθίζειν τῷδε τῷ ἐλέῳ φεύγειν, ἀλλ’ ἢ νικᾶν μαχομένουσ ἢ ἀποθνήσκειν ὡσ οὐκ ὂν οὐδ’ ὑπὸ τῶν οἰκείων ἐλεεῖσθαι τὸν φυγόντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:2)
οὐκ ἂν οὖν εἰή φλυαρίασ αἴτιοσ, οὐδ’ ἡγεμὼν, οὐδ’ ἀταξίασ, οὐδὲ τῶν αἰσχρῶν οὐδενὸσ, οὐ μᾶλλόν γε ἢ τὸν γυμναστὴν ἐθίζειν ἀμελεῖν τοῦ σώματόσ ἐστ’ εἰπεῖν ᾧ γε ὅπωσ τὸ σῶμα καλῶσ ἕξει μέλειν ὁ σοφὸσ Πλάτων φησίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:4)
ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν Ἡρακλέα φαίησ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐθίζειν αὐθάδεισ εἶναι καὶ θρασεῖσ, ὅτι τοῖσ τόξοισ καὶ τῷ ῥοπάλῳ περιῄει χρώμενοσ, τοὐναντίον γε πᾶν ἐθίζων, ὦ χρηστὲ, πάντασ κοσμίουσ εἶναι καὶ τοῖσ νόμοισ ἐμμένειν, καὶ χρῆσθαί γε τοῖσ ὀργάνοισ τούτοισ ὥσπερ ἐκεῖνον ἑώρων μετὰ παντὸσ τοῦ βελτίονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:9)
εἶτα τὸν οὕτωσ ὀξὺν καὶ ἄγρυπνον καὶ ἥδιστ’ ἂν εἶπον ὑπόπτερον τοῦτον ἢ αὐτὸν ἀργεῖν ἢ ἑτέρουσ ἐθίζειν ἐγὼ πεισθῶ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 21:2)
ὥσπερ ἂν εἰ λέγοισ τὸν Ῥαδάμανθυν ἐθίζειν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐπιορκεῖν, ᾧ τοσοῦτον περιῆν εὐσεβείασ καὶ δικαιοσύνησ ὥστε καὶ τελευτήσασ τοῖσ ἐκεῖσε ἀφικνουμένοισ δικάζειν δοκεῖ περὶ τῶν ἐν τῷ βίῳ πραχθέντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 32:2)
περὶ δὲ ὁμιλίασ μήθ’ ὥστε δεῖσθαι <μηθὲν> μήθ’ ὡσ ἀπόντοσ ἀδυνατεῖν ἡσυχάζειν, ἀλλ’ οὕτωσ ἐθίζειν ὥστε ἱκανῶσ ἔχειν παρόντοσ καὶ μὴ παρόντοσ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 21:1)
ὅταν γὰρ ᾖ τὸ μὲν βέλτιον μικρόν, τὸ δ’ ἐθίζειν εὐχερῶσ λύειν τοὺσ νόμουσ φαῦλον, φανερὸν ὡσ ἐατέον ἐνίασ ἁμαρτίασ καὶ τῶν νομοθετῶν καὶ τῶν ἀρχόντων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 193:3)
πάντα γὰρ ὅσα δυνατὸν ἐθίζειν εὐθὺσ ἀρχομένων βέλτιον ἐθίζειν μέν, ἐκ προσαγωγῆσ δ’ ἐθίζειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 302:2)
οἱ δ’ ἀρχαῖοι καὶ τοὺσ θεοὺσ ἀνθρωποειδεῖσ ὑποστησάμενοι καὶ τὰ περὶ τὰσ ἑορτὰσ διέταξαν, ὁρῶντεσ γὰρ ὡσ τῆσ μὲν ἐπὶ τὰσ ἀπολαύσεισ ὁρμῆσ οὐχ οἱο͂́ν τε τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀποστῆσαι, χρήσιμον δὲ καὶ συμφέρον τοῖσ τοιούτοισ εὐτάκτωσ καὶ κοσμίωσ ἐθίζειν χρῆσθαι, χρόνον ἀφορίσαντεσ καὶ τοῖσ θεοῖσ προθύσαντεσ οὕτω μεθῆκαν αὑτοὺσ εἰσ ἄνεσιν, ἵν’ ἕκαστοσ ἡγούμενοσ ἥκειν τοὺσ θεοὺσ ἐπὶ τὰσ ἀπαρχὰσ καὶ τὰσ σπονδὰσ μετὰ αἰδοῦσ τὴν συνουσίαν ποιῆται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 651)
ἐχρῆν γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὐναντίον ἢ νῦν ἅπαντασ τοὺσ πολιτευομένουσ ἐν μὲν ταῖσ ἐκκλησίαισ πράουσ καὶ φιλανθρώπουσ ὑμᾶσ ἐθίζειν εἶναι πρὸσ γὰρ ὑμᾶσ αὐτοὺσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἐν ταύταισ ἐστὶ τὰ δίκαια, ἐν δὲ ταῖσ παρασκευαῖσ ταῖσ τοῦ πολέμου φοβεροὺσ καὶ χαλεποὺσ ἐπιδεικνύναι·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 39:1)
ὡσ τὸ πράωσ ἔχειν τοῖσ τοιούτοισ, καὶ καταψηφίζεσθαι μέν, ὀλίγου δὲ τιμᾶν, ἐθίζειν καὶ προδιδάσκειν ἔστ’ ἀδικεῖν ὑμᾶσ ὡσ πλείστουσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 298:2)
ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν, ὡσ ἐοίκε, πολλοῦ ἄξιον μάθημα καὶ δίδαγμα, τὸ τὴν ψυχὴν ἐθίζειν ἕπεσθαι τῷ λόγῳ καὶ μὴ ἐπ̓ ἄλλ̓ ἄττα τρέπεσθαι ἢ τά τε προκείμενα καὶ δοκοῦντα ὀρθῶσ ἔχειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 23:3)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὴν ψυχὴν ἐθίζειν ἂν δέοι μηδέποτε ἀποτρέπεσθαι μηδὲ ἀναχωρεῖν τοῦ δοκοῦντοσ εἶναι προσήκοντοσ ἔργου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 29:1)
οἱ μὲν οὖν ἄλλοι νομοθέται ταῖσ γνώμαισ διέστησαν καὶ τὸν ἕτερον αὐτῶν ὃν ἔδοξεν ἑκάστοισ ἑλόμενοι τὸν ἕτερον παρέλιπον, οἱο͂ν Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Κρῆτεσ ἔθεσιν ἐπαίδευον, οὐ λόγοισ, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ σχεδὸν οἱ ἄλλοι πάντεσ Ἕλληνεσ ἃ μὲν χρὴ πράττειν ἢ μὴ προσέτασσον διὰ τῶν νόμων, τοῦ δὲ πρὸσ αὐτὰ διὰ τῶν ἔργων ἐθίζειν ὠλιγώρουν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 123:2)
ἀποδύσαντεσ αὐτά, ὡσ ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸσ τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντεσ αὐτὰ ταῖσ ὡρ́αισ ἑκάσταισ, ὡσ μήτε θάλποσ δυσχεραίνειν μήτε πρὸσ κρύοσ ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡσ εὐτονώτερα γίγνοιτο·
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 24:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION