Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ξυντίθησι δὲ παιδὸσ μόρον, ὡσ αὐτοφόνωσ ὤλετο πρὸσ χειρὸσ ἕθεν δυσμάτοροσ κότου τυχών·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 22)
τῇ δὲ χολωσαμένη καλλιστέφανοσ Δημήτηρ παῖδα φίλον, τὸν ἀέλπτον ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτε, χείρεσσ’ ἀθανάτῃσιν ἀπὸ ἕθεν ἧκε πέδονδε, ἐξανελοῦσα πυρόσ, θυμῷ κοτέσασα μάλ’ αἰνῶσ, καί ῥ’ ἄμυδισ προσέειπεν ἐύζωνον Μετάνειραν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 28:3)
τείωσ δ’ αὖ καὶ βωμὸν ἐπάκτιον Ἐμβασίοιο θείομεν Ἀπόλλωνοσ, ὅ μοι χρείων ὑπέδεκτο σημανέειν δείξειν τε πόρουσ ἁλόσ, εἴ κε θυηλαῖσ οὗ ἕθεν ἐξάρχωμαι ἀεθλεύων βασιλῆι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 7:27)
τῷ δ’ οὔτισ ποταμῶν ἐναλίγκιοσ, οὐδὲ ῥέεθρα τόσσ’ ἐπὶ γαῖαν ἱήσι παρὲξ ἕθεν ἄνδιχα βάλλων.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:15)
ἅζετο δ’ ἀντομένην Ἥρην ἕθεν εἰσορόωσα, καί μιν ἔπειτ’ ἀγανοῖσι προσέννεπεν ἥγ’ ἐπέεσσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 2:16)
Αἰᾶ́ γε μὴν ἔτι νῦν μένει ἔμπεδον υἱωνοί τε τῶνδ’ ἀνδρῶν, οὓσ ὅσγε καθίσσατο ναιέμεν Αἰᾶν, οἳ δή τοι γραπτῦσ πατέρων ἕθεν εἰρύονται, κύρβιασ, οἷσ ἔνι πᾶσαι ὁδοὶ καὶ πείρατ’ ἐάσιν ὑγρῆσ τε τραφερῆσ τε πέριξ ἐπινισσομένοισιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 5:22)
αὐτὰρ Ιἤσων, ὡσ ἀίω, μεγάλοισιν ἐνίσχεται ἐξ ἕθεν ὁρ́κοισ, κουριδίην θήσεσθαι ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν, τῶ, φίλε, μήτ’ οὖν αὐτὸν ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσαι θείησ Αἰσονίδην, μήτ’ ἄσχετα σεῖο ἕκητι παῖδα πατὴρ θυμῷ κεκοτηότι δηλήσαιτο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 17:21)
μέμβλετο γάρ οἱ οὗ ἕθεν ἀμφ’ ἑτάροιο μεταλλῆσαι τὰ ἕκαστα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 23:35)
ἐκ δὲ λιπόντασ Σπάρτην Αὐτεσίωνοσ ἐὺσ πάισ ἤγαγε Θήρασ Καλλίστην ἐπὶ νῆσον, ἀμείψατο δ’ οὔνομα Θήρησ ἐξ ἕθεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 28:20)
δίπλακα μαρμαρέην πολέασ δ’ ἐνέπασσεν ἀέθλουσ Τρώων θ’ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, οὓσ ἕθεν εἵνεκ’ ἔπασχον ὑπ’ Ἄρηοσ παλαμάων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 17 4:1)
καὶ γάρ ῥα Κλυταιμνήστρησ προβέβουλα κουριδίησ ἀλόχου, ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι χερείων, οὐ δέμασ οὐδὲ φυήν, οὔτ’ ἂρ φρένασ οὔτέ τι ἔργα.
(호메로스, 일리아스, Book 1 14:8)
ἣ δὲ μέγαν ἱστὸν ὕφαινε δίπλακα πορφυρέην, πολέασ δ’ ἐνέπασσεν ἀέθλουσ Τρώων θ’ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, οὕσ ἑθεν εἵνεκ’ ἔπασχον ὑπ’ Ἄρηοσ παλαμάων·
(호메로스, 일리아스, Book 3 16:3)
ἀλλά μιν Ἀτρεί̈δησ δουρικλειτὸσ Μενέλαοσ πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρὶ ὤμων μεσσηγύσ, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν, ἤριπε δὲ πρηνήσ, ἀράβησε δὲ τεύχε’ ἐπ’ αὐτῷ.
(호메로스, 일리아스, Book 5 7:5)
Εὐρύπυλοσ δ’ Εὐαιμονίδησ Ὑψήνορα δῖον υἱὸν ὑπερθύμου Δολοπίονοσ, ὅσ ῥα Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, θεὸσ δ’ ὣσ τίετο δήμῳ, τὸν μὲν ἄρ’ Εὐρύπυλοσ, Εὐαίμονοσ ἀγλαὸσ υἱόσ, πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μεταδρομάδην ἔλασ’ ὦμον φασγάνῳ ἀί̈ξασ, ἀπὸ δ’ ἔξεσε χεῖρα βαρεῖαν·
(호메로스, 일리아스, Book 5 10:1)
τὸν δ’ ὡσ οὖν ἐνόησε Λυκάονοσ ἀγλαὸσ υἱὸσ θύνοντ’ ἂμ πεδίον πρὸ ἕθεν κλονέοντα φάλαγγασ, αἶψ’ ἐπὶ Τυδεί̈δῃ ἐτιταίνετο καμπύλα τόξα, καὶ βάλ’ ἐπαί̈σσοντα τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον θώρηκοσ γύαλον·
(호메로스, 일리아스, Book 5 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION