헬라어 문장 내 검색 Language

θεὸσ δ’, ὅπερ ἔφην, θαρρῆσαί μοι παρέσχεν, ὅσ τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκησ ῥηιδίωσ, τοτὲ δ’ αὐτὸσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 28:3)
ἐπιμελεῖσθαι οὖν οὐ δεῖ περὶ στάσιοσ μισθοῦ‧ ἄχρηστον γὰρ ἡγεύμεθα ἐνθύμησιν ὀχλεομένῳ τὴν τοιαύτην, πολὺ δὲ μᾶλλον ἐν ὀξεῖ νοσήματι‧ νούσου γὰρ ταχυτὴσ καιρὸν μὴ διδοῦσα ἐσ ἀναστροφὴν οὐκ ἐποτρύνει τὸν καλῶσ ἰητρεύοντα ζητεῖν τὸ λυσιτελέσ, ἔχεσθαι δὲ δόξησ μᾶλλον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, iv.2)
ἤ πού τίσ σφιν ἔνισπε θεοπροπίων ἐὺ̈ εἰδώσ, ἤ νυ καὶ αὐτῶν θυμὸσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
(호메로스, 일리아스, Book 6 41:11)
μὴ δι’ ἐμὴν ἰότητα Ποσειδάων ἐνοσίχθων πημαίνει Τρῶάσ τε καὶ Ἕκτορα, τοῖσι δ’ ἀρήγει, ἀλλά που αὐτὸν θυμὸσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει, τειρομένουσ δ’ ἐπὶ νηυσὶν ἰδὼν ἐλέησεν Ἀχαιούσ.
(호메로스, 일리아스, Book 15 4:3)
ἀλλ’ εἰ δή ῥα τότε βλάπτε φρένασ εὐρύοπα Ζεὺσ ἡμετέρασ, νῦν αὐτὸσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
(호메로스, 일리아스, Book 15 68:14)
ἀλλ’ αἰεί τε Διὸσ κρείσσων νόοσ αἰγιόχοιο, ὅσ τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην ῥηϊδίωσ, ὁτὲ δ’ αὐτὸσ ἐποτρύνει μαχέσασθαι.
(호메로스, 일리아스, Book 17 15:6)
ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀτίζων ἔρχεται, ἀλλ’ ὅτε κέν τισ ἀρηϊθόων αἰζηῶν δουρὶ βάλῃ ἐάλη τε χανών, περί τ’ ἀφρὸσ ὀδόντασ γίγνεται, ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ στένει ἄλκιμον ἦτορ, οὐρῇ δὲ πλευράσ τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται, ἑὲ δ’ αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι, γλαυκιόων δ’ ἰθὺσ φέρεται μένει, ἤν τινα πέφνῃ ἀνδρῶν, ἢ αὐτὸσ φθίεται πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ·
(호메로스, 일리아스, Book 20 19:7)
ἀλλ’ ἐπεὶ οὔ πωσ ἔστι Διὸσ νόον αἰγιόχοιο οὔτε παρεξελθεῖν ἄλλον θεὸν οὔθ’ ἁλιῶσαι, ἐρρέτω, εἴ μιν κεῖνοσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει, πόντον ἐπ’ ἀτρύγετον·
(호메로스, 오디세이아, Book 5 11:10)
ἶσόν τοι κακόν ἐσθ’, ὅσ τ’ οὐκ ἐθέλοντα νέεσθαι ξεῖνον ἐποτρύνει καὶ ὃσ ἐσσύμενον κατερύκει.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 9:5)
Ἀντίνοοσ δ’ εἰώθε κακῶσ ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν, ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλουσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 56:3)
"Τηλέμαχ’, ἦ μάλα δή τισ ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν νῶϊν ἐποτρύνει πόλεμον κακὸν ἠὲ Μελανθεύσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 22 24:1)
ἀλλ’ οὐδὲ ὁ ἄρχων οὑτοσὶ διίστησιν αὐτοὺσ καὶ λύει τὴν μάχην ‐ τεκμαίρομαι γὰρ τῇ πορφυρίδι τῶν ἀρχόντων τινὰ τοῦτον εἶναι ‐ ὁ δὲ καὶ ἐποτρύνει καὶ τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 3:3)
τοιαῦθ’ ὑλακτεῖ, σὺν δ’ ἐποτρύνει πέλασ ὁ κλεινὸσ αὐτῇ ταὐτὰ νυμφίοσ παρών, ὁ πάντ’ ἄναλκισ οὗτοσ, ἡ πᾶσα βλάβη, ὁ σὺν γυναιξὶ τὰσ μάχασ ποιούμενοσ.
(소포클레스, episode 1:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION