Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἀγὼ ἔβλεψα πρὸσ τὸν Θεόδοτον θαυμάσασ, καὶ σύμβολον ἐποιησάμην τοῦ λόγου, καὶ ἠρόμην αὐτὸν ὅ τι εἰή ταῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 14:4)
καὶ τὰ μὲν κεφάλαια τῆσ ἐπιφανείασ ταῦτά ἐστιν, ὡσ ἀντὶ τοῦ παντόσ γ’ ἂν ἐποιησάμην καὶ καθ’ ἕκαστα δύνασθαι δι’ ἀκριβείασ διεξελθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 5:3)
πότερα ἐπειδὴ ποταμοῦ καὶ χειμῶνοσ τοιούτου καὶ λουτροῦ μνείαν ἐποιησάμην, ἕτερα ἐφεξῆσ τῆσ αὐτῆσ ἰδέασ λέγω καὶ οἱο͂ν κατάλογόν τινα λουτρῶν ποιῶμαι χειμερίων τε καὶ θείων καὶ πάντωσ παραδόξων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 6:5)
παρέσχον οὖν θέαν καὶ τότε, τοσαύτη δ’ ἦν τοῦ τε πηλοῦ καὶ τοῦ ἀέροσ ἡ ψυχρότησ ὥστε ἑρ́μαιον ἐποιησάμην προσδραμεῖν τῷ φρέατι, καί μοι τὸ ὕδωρ ἀντ’ ἄλλησ ἀλέασ ἤρκεσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 17:18)
κἀγὼ, παρῆλθον γὰρ οὐ λαβὼν, ἐνθύμιον ἐποιησάμην ὅτι χρὴ μέντοι λαβεῖν τοῦ συμβόλου ἕνεκα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 14:8)
εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
παρόδουσ τοίνυν εἰσ τὸ δημόσιον πλείστασ ὧν ἐγὼ σύνοιδα ἐποιησάμην, καὶ ταῦτα μὴ πόρρωθεν, εἰ βούλεσθε, ἀλλ’ ἐξ αὐτῶν τῶν παρόντων τουτωνὶ χρόνων σκέψασθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 6:13)
ἐπεὶ δὲ ἐπυθόμην Κότυν τετελευτηκέναι, τὸν βασιλέα τοῦ Βοσπόρου τοῦ Κιμμερίου καλουμένου ἐπιμελὲσ ἐποιησάμην καὶ τὸν μέχρι τοῦ Βοσπόρου πλοῦν δηλῶσαί σοι, ὡσ, εἴ τι βουλεύοιο περὶ τοῦ Βοσπόρου, ὑπάρχει σοι καὶ τόνδε τὸν πλοῦν μὴ ἀγνοοῦντι βουλεύεσθαι.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 17 5:1)
ἐπὶ τούτῳ μέντοι ἤδη πολύτροποι ἐξακοντισμοὶ γίγνονται ἢ κούφων παλτῶν ἢ καὶ βελῶν, οὐκ ἀπὸ τόξου τούτων γε ἀλλ̓ ἀπὸ μηχανῆσ ἀφιεμένων, ἢ λίθων ἐκ χειρὸσ ἢ ἐκ σφενδόνησ ἐπὶ τὸν σκοπόν, ὃσ μέσοσ τοῖν δυοῖν, οἷν ἤδη μνήμην ἐποιησάμην, ἵσταται.
(아리아노스, chapter 43 1:1)
τὴν γὰρ ἐσθῆτα τὴν ἱεράν ἱερὰν γὰρ ἔγωγε νομίζω πᾶσαν ὅσην ἄν τισ εἵνεκα τῆσ ἑορτῆσ παρασκευάσηται, τέωσ ἂν χρησθῇ καὶ τοὺσ στεφάνουσ τοὺσ χρυσοῦσ, οὓσ ἐποιησάμην ἐγὼ κόσμον τῷ χορῷ, ἐπεβούλευσεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, διαφθεῖραί μοι νύκτωρ ἐλθὼν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ χρυσοχόου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 23:2)
ἴσωσ τοίνυν ἐκεῖν’ ἄν τίσ μ’ ἔροιτο, τί δήποτε ταῦτ’ εἰδὼσ οὕτωσ ἀκριβῶσ ἐγὼ καὶ παρηκολουθηκὼσ ἐνίοισ τῶν ἀδικημάτων εἰάσα, καὶ οὔθ’ ὅτ’ αὐτὸν ἐποιεῖσθε πολίτην οὐδὲν ἀντεῖπον, οὔθ’ ὅτ’ ἐπῃνεῖτε, οὔθ’ ὅλωσ πρότερον, πρὶν τὸ ψήφισμα τουτὶ γενέσθαι, λόγον οὐδέν’ ἐποιησάμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 267:1)
οὐδὲν οὔτ’ ἀντίγραφον οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἐποιησάμην τοιοῦτον ἀντὶ δὲ τοῦ ταῦθ’ οὕτωσ ὥσπερ λέγω πράττειν ἑτέραν ἧκεν ἔχων πρόκλησιν, ἀξιῶν αὐτὸσ βασανίζειν τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἐπιλαβόμενοσ εἷλκεν, καὶ ἐνέλειπεν οὐδὲν ἀσελγείασ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 69:8)
καὶ εἰ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ πᾶσαν σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἐποιησάμην βουλόμενοσ διαλύεσθαι καὶ τοῖσ φίλοισ ἐπιτρέπειν, ἐμαυτὸν ἂν ᾐτιώμην, εἰ μᾶλλον ᾑρούμην δίκασ καὶ πράγματ’ ἔχειν ἢ μίκρ’ ἐλαττωθεὶσ ἀνέχεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 2:3)
τοιούτων τοίνυν μοι συμβεβηκότων τῶν πραγμάτων, οὐ περὶ πλείονοσ ἐποιησάμην τὰ ἐμαυτοῦ ἴδια ἢ τὰ ὑμέτερα, ἀλλ’ ἡγούμην δεῖν καὶ χρημάτων ἀναλισκομένων κρείττων εἶναι καὶ τῶν οἴκοι ἀμελουμένων καὶ γυναικὸσ καὶ μητρὸσ νοσούσησ, ὥστε μήτε τὴν τάξιν αἰτιᾶσθαί μέ τινα λιπεῖν μήτε τὴν τριήρη τῇ πόλει ἄχρηστον γενέσθαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 76:1)
ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βούλομαι περὶ ἐμαυτοῦ πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν διὰ βραχέων, καὶ ἐπιδεῖξαι ὅτι οὐχ ὁμοίωσ τούτοισ ἐπιμέλειαν ἐποιησάμην τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου, ὅπωσ μὴ ἐξερημωθήσεται.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 113:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION