Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτουσ δ’ ἐποίησα τῶν ὑμετέρων μὴ διανείμασθαι ἓξ τάλαντα ἀργυρίου.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 216:4)
ἐγὼ γὰρ πρεσβεύσασ εἰσ Θετταλίαν καὶ εἰσ Μακεδονίαν καὶ εἰσ Μολοσσίαν καὶ εἰσ Θεσπρωτίαν καὶ εἰσ Ἰταλίαν καὶ εἰσ Σικελίαν τοὺσ μὲν διαφόρουσ ὄντασ διήλλαξα, τοὺσ δ’ ἐπιτηδείουσ ἐποίησα, τοὺσ δ’ ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀπέστησα.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 64:2)
καὶ ἐποίησα οὕτω καὶ προῆλθον οὐ πολύ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:10)
ἐποίησα ταῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 11:12)
καὶ ἐποίησα τὰ ᾄσματα ἐφ’ ἡσυχίασ οὑτωσὶ καὶ κατ’ ἐμαυτὸν ἐνθυμηθεὶσ, καὶ πάντων ἤδη λήθη ἦν τῶν δυσχερῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 17:18)
ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’ οὐ Φαίδρασ ἐποίουν πόρνασ οὐδὲ Σθενεβοίασ, οὐδ’ οἶδ’ οὐδεὶσ ἥντιν’ ἐρῶσαν πώποτ’ ἐποίησα γυναῖκα.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme29)
μετὰ τοῦτο δ’ ἤδη καὶ γέλοιον δῆτά τι ἐποίησα.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:3)
ἐπὶ τὸ τάγηνον φυκίδασ, ψήττασ τινάσ, καρῖδα, φύκην, κωβιόν, πέρκην, σπάρον, ἐποίησὰ τ’ αὐτὸ ποικιλώτερον ταῶ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 4:2)
ὅταν ἐν περιδείπνῳ τυγχάνω διακονῶν, ἐπὰν τάχιστ’ ἔλθωσιν ἐκ τῆσ ἐκφορᾶσ τὰ βάπτ’ ἔχοντεσ, τοὐπίθημα τῆσ χύτρασ ἀφελὼν ἐποίησα τοὺσ δακρύοντασ γελᾶν τοιοῦτοσ ἔνδοθέν τισ ἐν τῷ σώματι διέδραμε γαργαλισμὸσ ὡσ ὄντων γάμων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 36 1:3)
χιλίων ταφὴ Ἀθηναίων μαρτυρεῖ μοι, κηδευθεῖσα ταῖσ τῶν ἐναντίων χερσίν, ἃσ ἀντὶ πολεμίων φιλίασ ἐποίησα τοῖσ ἀποθανοῦσιν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 9:1)
οὕτω κἀγὼ καθάπερ τι φοβερὸν θηρίον κεχαρισμένοισ λόγοισ τιθασεύσασ τὸν Ἀλέξανδρον ἐποίησα χειροήθη πρὸσ τὸ μέλλον.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 42:3)
ὁρῶν γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ ναυτικὸν ὑμῶν καταλυόμενον καὶ τοὺσ μὲν πλουσίουσ ἀτελεῖσ ἀπὸ μικρῶν ἀναλωμάτων γιγνομένουσ, τοὺσ δὲ μέτρι’ ἢ μικρὰ κεκτημένουσ τῶν πολιτῶν τὰ ὄντ’ ἀπολλύοντασ, ἔτι δ’ ὑστερίζουσαν ἐκ τούτων τὴν πόλιν τῶν καιρῶν, ἔθηκα νόμον καθ’ ὃν τοὺσ μὲν τὰ δίκαια ποιεῖν ἠνάγκασα, τοὺσ πλουσίουσ, τοὺσ δὲ πένητασ ἔπαυσ’ ἀδικουμένουσ, τῇ πόλει δ’ ὅπερ ἦν χρησιμώτατον, ἐν καιρῷ γίγνεσθαι τὰσ παρασκευὰσ ἐποίησα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 144:3)
τοῦτο τοίνυν ἐποίησα, τοῦ κήρυκοσ ἐρωτῶντοσ, Αἰσχίνη, τίσ ἀγορεύειν βούλεται, οὐ τίσ αἰτιᾶσθαι περὶ τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ τίσ ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ’ ἔσεσθαι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 281:1)
εἶτ’ εἰ μὲν ἐλάττουσ ἐποίησα τὰσ δυνάμεισ, παρ’ ἐμοὶ τἀδίκημ’ ἂν ἐδείκνυεν ὄν, εἰ δὲ πολλῷ μείζουσ, οὐκ ἂν ἐσυκοφάντει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 337:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐκ τοιούτων ἐλαττωμάτων ἐγὼ συμμάχουσ μὲν ὑμῖν ἐποίησα Εὐβοέασ, Ἀχαιούσ, Κορινθίουσ, Θηβαίουσ, Μεγαρέασ, Λευκαδίουσ, Κερκυραίουσ, ἀφ’ ὧν μύριοι μὲν καὶ πεντακισχίλιοι ξένοι, δισχίλιοι δ’ ἱππεῖσ ἄνευ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων συνήχθησαν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 342:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION