Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν ὑμᾶσ ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον εἶναι καὶ πρὸσ πατρὸσ καὶ πρὸσ μητρόσ, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένοσ ἀτυχίαν δυσμενὴσ ᾖ τοῖσ νόμοισ, οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν, δεύτερον δ’ ἀπὸ τῶν προγόνων εὐεργεσίαν τινὰ αὐτῷ πρὸσ τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ’ ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα μὴ βοηθῶν τοῖσ τῶν προγόνων ἀτυχήμασι κακῶσ ἐπιχειρῇ ποιεῖν τὴν πόλιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 169 1:1)
ἂν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, καὶ νῦν ὁ Φίλιπποσ ἴδῃ τὰ ἐν χερσὶν ἀφέντασ περὶ τῶν ὕστερον βουλεύεσθαι, τὸν πρὸσ ἡμᾶσ πόλεμον θέμενοσ κατὰ νοῦν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ μιμῆται καί τινοσ εὐπορήσασ προφάσεωσ, ἢ καὶ χαίρειν ἁπάσασ τὰσ προφάσεισ ἐάσασ, ἁπλῶσ οὕτωσ ὑμῖν ἐπιχειρῇ, πότερον καθ’ ἡμῶν τῶν Ἀθηναίων αὐτῷ ταῦθ’ ὑπηρετηκότεσ εἶναι φήσετε, ἢ καθ’ ὑμῶν αὐτῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 11:3)
ἄνευ γὰρ τοῦ ταῦτ’ αὐτὸν, ὡσ ἔφην, πεπραγματεῦσθαι καὶ τὴν αἰτίαν Κτήσιππον εἶναι, οὐδὲ τὸ τῶν ἀναξίων ὅλωσ ἔχω γιγνώσκειν ὡσ εἰσ καιρὸν εἰρημένον καὶ τῶν πραγμάτων ἀξίωσ, κἂν ὅτι μάλιστ’ αὐτὸσ τούτοισ ἐπιχειρῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:5)
εἶδε τοῦτ’ ὀρθῶσ, ὅτι τῇ μὲν ἡμετέρᾳ πόλει καὶ τοῖσ ἤθεσι τοῖσ ἡμετέροισ οὐδὲν ἂν ἐνδείξαιτο τοσοῦτον οὐδὲ ποιήσειεν, ὑφ’ οὗ πεισθέντεσ ὑμεῖσ τῆσ ἰδίασ ἕνεκ’ ὠφελείασ τῶν ἄλλων τινὰσ Ἑλλήνων ἐκείνῳ προοῖσθε, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαίου λόγον ποιούμενοι, καὶ τὴν προσοῦσαν ἀδοξίαν τῷ πράγματι φεύγοντεσ, καὶ πάνθ’ ἃ προσήκει προορώμενοι, ὁμοίωσ ἐναντιώσεσθε, ἄν τι τοιοῦτ’ ἐπιχειρῇ πράττειν, ὥσπερ ἂν εἰ πολεμοῦντεσ τύχοιτε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 10:1)
ἀλλὰ παρασκευασώμεθα μὲν πρὸσ αὐτούσ, ἀμυνούμεθα δὲ κἀκεῖνον, ἂν ἡμᾶσ ἀδικεῖν ἐπιχειρῇ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 13:2)
οἶμαι δ’ ὑμῶν μνημονεύειν ἐνίουσ, ὅτι ἡνίκ’ ἐβουλεύεσθ’ ὑπὲρ τῶν βασιλικῶν, παρελθὼν πρῶτοσ ἐγὼ παρῄνεσα, οἶμαι δὲ καὶ μόνοσ ἢ δεύτεροσ εἰπεῖν, ὅτι μοι σωφρονεῖν ἂν δοκεῖτε, εἰ τὴν πρόφασιν τῆσ παρασκευῆσ μὴ τὴν πρὸσ ἐκεῖνον ἔχθραν ποιοῖσθε, ἀλλὰ παρασκευάζοισθε μὲν πρὸσ τοὺσ ὑπάρχοντασ ἐχθρούσ, ἀμύνοισθε δὲ κἀκεῖνον, ἐὰν ὑμᾶσ ἀδικεῖν ἐπιχειρῇ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 8:1)
ᾔδει δὴ σαφῶσ, οἶμαι, τοῦθ’ ὅτι νῦν, ἡνίκ’ ἐστασίαζε μὲν αὐτῷ τὰ Θετταλῶν, καὶ Φεραῖοι πρῶτον οὐ συνηκολούθουν, ἐκρατοῦντο δὲ Θηβαῖοι καὶ μάχην ἥττηντο καὶ τρόπαιον ἀπ’ αὐτῶν εἱστήκει, οὐκ ἔνεστι παρελθεῖν, εἰ βοηθήσεθ’ ὑμεῖσ, οὐδ’, ἂν ἐπιχειρῇ, χαιρήσει, εἰ μή τισ τέχνη προσγενήσεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 410:1)
ἐγὼ δὴ δεῖν ὑμᾶσ οἶμαι τοῦτον τὸν τρόπον βεβουλεῦσθαι, ὅπωσ, ἂν μὲν ἃ χρὴ περὶ ὑμῶν γιγνώσκῃ Κερσοβλέπτησ, μηδὲν ὑφ’ ὑμῶν ἀδικήσεται, ἂν δ’ ἀλόγωσ ἀδικεῖν ἐπιχειρῇ, μὴ μείζων ἔσται τοῦ δίκην δοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 166:1)
ἔστι γὰρ οὐχ ὑγιαινόντων, οἶμαι, ἀνθρώπων, οὔθ’ ὅταν τιν’ ὑπειλήφωσι φίλον, οὕτω πιστεύειν ὥστε, ἂν ἀδικεῖν ἐπιχειρῇ, τὸ ἀμύνασθαι σφῶν αὐτῶν ἀφελέσθαι, οὔθ’ ὅταν ἐχθρόν τιν’ ἡγῶνται, οὕτωσ αὖ μισεῖν ὥστε, ἂν παυσάμενοσ βούληται φίλοσ εἶναι, τὸ ποιεῖν ἐξεῖναι ταῦτα κωλῦσαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 175:2)
ὥστε ἐὰν μὲν ἐπιχειρῇ ταῦτα λέγειν, μὴ ἐπιτρέπετε ἀναισχυντεῖν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 35:4)
ὥστε περὶ μὲν τούτων ἂν ἐπιχειρῇ λέγειν, οὐκ οἰόμαι ὑμᾶσ ἀποδέξεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 47:1)
ἂν οὖν προϊόντοσ τοῦ χρόνου τῶν αὐτῶν τι ποιεῖν τούτοισ ἐπιχειρῇ ἔστι δὲ ταῦτα γραφαί, φάσεισ, ἐνδείξεισ, ἀπαγωγαί, εἶτ’ ἐπὶ τούτων τινί πολλὰ γάρ ἐστι τἀνθρώπινα, καὶ τοὺσ πάνυ δεινοὺσ ἑκάστοτε, ὅταν πλεονάζωσιν, ἐπίστασθ’ ὑμεῖσ κοσμίουσ ποιεῖν ὄφλῃ τῷ δημοσίῳ, τί μᾶλλον οὗτοσ ἐγγεγραμμένοσ ἔσται ἐμοῦ;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 18:1)
ὃσ δ’ ἂν ἐπιχειρῇ πηδαλίῳ χρῆσθαι οὐκ ἐπιστάμενοσ κυβερνᾶν, ἔστιν ὅπωσ οὐκ ἂν τάχιστα ἀνατρέψασ τὴν ναῦν αὑτόν τε ἀπολέσειεν καὶ τοὺσ ἐμπλέοντασ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 25:2)
Ἀγησίλαον μὲν οὖν πρὸσ τοὺσ ἐν Κύπρῳ βασιλεῖσ, εἰσ δὲ Ῥόδον Ἰδομενέα καὶ Μοσχίωνα, Πτολεμαῖον δὲ τὸν ἀδελφιδοῦν μετὰ δυνάμεωσ εἰσ Καππαδοκίαν ἀπέστειλεν, ἵνα λύσῃ μὲν Ἀμισσοῦ τὴν πολιορκίαν καὶ τοὺσ ὑπὸ Κασάνδρου πεμφθέντασ εἰσ Καππαδοκίαν ἐκβάλῃ πάντασ, πρὸσ δὲ τούτοισ ὅπωσ παραγενόμενοσ εἰσ Ἑλλήσποντον ἐφεδρεύῃ τοῖσ περὶ Κάσανδρον, ἂν ἐπιχειρῇ διαβαίνειν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 57 4:1)
ὅσα δ’ ἂν ἔξω τούτου βιαζόμενοσ καὶ παρανομῶν ἀκόντων ὑμῶν ἐπιχειρῇ λαμβάνειν μήτε συγχωρεῖν αὐτῷ μήτ’ ἐπιτρέπειν, ἀλλ’ ἀντιπράττειν λόγοισ τε καὶ ἔργοισ καὶ ὁμοῦ πάντασ καὶ ἕνα ἕκαστον ἰδίᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 51 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION