Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δὲ καὶ σπεύδοντα εἶδε τὸν Λεύκιον παρελθεῖν ἐσ τὸ Καίσαροσ χαράκωμα, ἵνα καὶ τῷδε φαίνοιτο ἑαυτὸν ἐπιτρέπων ἤδη, προλαβὼν ὁ Καῖσαρ ἐξῆλθε τοῦ χαρακώμακοσ, ἵνα ἐλεύθερον εἰή τῷ Λευκίῳ βουλεύεσθαί τε καὶ κρίνειν ἔτι περὶ αὑτοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 3:8)
ἄσπονδον δὲ σαυτόν τε καὶ τοὺσ φίλουσ ἐπιτρεπων ἡμῖν καὶ τὸν στρατόν, ἀφαιρῇ μὲν πᾶσαν ὀργήν, ἀφαιρῇ δὲ καὶ τὴν ἐξουσίαν, ἣν σπενδόμενοσ ἂν ἔδωκασ ὑπ’ ἀνάγκησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 7:6)
καὶ τεχνάζων ἔτι ἐπ’ ἀμφότερα διεπρεσβεύετο πρὸσ αὐτόν, ἐπιτρέπων ἐκείνῳ καὶ φίλον εἶναι διδοὺσ καὶ σύμμαχον, ἔργῳ δὲ τὰ Ἀντωνίου κατασκεπτόμενοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 1:7)
ὁ μὲν γὰρ αὑτῷ καὶ ταῖσ παρασκευαῖσ ἐπιτρέπων τὸ δοκοῦν ἑαυτῷ ἀξιοῖ κρατεῖν, ὁποῖόν ποτ’ ἂν ᾖ, ὁ δ’ ἀφ’ ὧν καὶ τοὺσ ἔξω δεῖ πεῖσαι ταῦθ’ ὁρῶν καὶ ταῦτ’ ἀξιῶν μελετᾶν, οὐ φεύγει τὴν τοῦ ποῖ’ ἄττ’ ἐστὶν ἃ βούλεται βάσανον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 49:2)
"καὶ τέλοσ εἰσ πυγμὰσ ἦλθεν ὁ σκληρὸσ ἐκεῖνοσ φιλόσοφοσ καὶ ἐν ἀρχῇ οὐδ’ ἂν παρακαθίσαι ἐπιτρέπων τῇ αὐλητρίδι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 86 1:15)
τοὺσ δὲ ὑπηκόουσ ἅπαντασ ἡγούμενοσ δούλουσ καὶ ὑπηρέτασ τῆσ αὑτοῦ τρυφῆσ, οὐδὲ ποιμένοσ ἐπιεικοῦσ ἔχων ἦθοσ, σκέπησ καὶ νομῆσ προνοούμενοσ τοῖσ αὑτοῦ κτήνεσιν, ἔτι δὲ θῆρασ ἀπαμύνων καὶ φῶρασ προφυλάττων, ἀλλ’ αὐτὸσ πρῶτοσ διαρπάζων τε καὶ φθείρων καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιτρέπων, καθάπερ, οἶμαι, πολεμίωνλείαν, οὐκ ἄν ποτε εἴποιμι τὸν τοιοῦτον ἄρχοντα ἢ αὐτοκράτορα ἢ βασιλέα, πολὺ δὲ μᾶλλον τύραννον καὶ λευστῆρα, ὥσ ποτε προσεῖπεν ὁ Ἀπόλλων τὸν Σικυώνιον τύραννον, εἰ καὶ πολλὰσ μὲν ἔχοι τιάρασ, πολλὰ δὲ σκῆπτρα ὑπακούοιεν αὐτῷ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 48:1)
θεωρῶν οὖν τοὺσ Σελινουντίουσ οὐκ ἀρκουμένουσ τῇ παραχωρήσει τῆσ ἀμφισβητησίμου χώρασ, πρέσβεισ ἀπέστειλε μετὰ τῶν Αἰγεσταίων πρὸσ Συρακοσίουσ, ἐπιτρέπων αὐτοῖσ τὴν κρίσιν τούτων, τῷ μὲν λόγῳ προσποιούμενοσ δικαιοπραγεῖν, τῇ δ’ ἀληθείᾳ νομίζων ἐκ τοῦ μὴ βούλεσθαι τοὺσ Σελινουντίουσ διακριθῆναι μὴ συμμαχήσειν αὐτοῖσ τοὺσ Συρακοσίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 42 16:2)
Ἀκόλουθοσ δ’ ἦν καὶ τῷ βίῳ, μηδὲν ἐκτρεπόμενοσ μηδὲ φυλαττόμενοσ, ἅπαντα ὑφιστάμενοσ, ἁμάξασ, εἰ τύχοι, καὶ κρημνοὺσ καὶ κύνασ καὶ ὅλωσ μηδὲν ταῖσ αἰσθήσεσιν ἐπιτρέπων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 2:1)
τῶν δ’ εἰσ ἀλλήλουσ ἀδικημάτων οὐ χρονίουσ ἀλλὰ ταχείασ ἐποιεῖτο τὰσ κρίσεισ τὰ μὲν αὐτὸσ διαιτῶν, τὰ δ’ ἄλλοισ ἐπιτρέπων, καὶ τὰσ τιμωρίασ αὐτῶν πρὸσ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐποιεῖτο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 29 1:1)
ὁ δὲ βασιλεὺσ κηδεστὴν ἐποιήσατο τὴν ἑτέραν τῶν θυγατέρων ἐγγυήσασ, καὶ πάνθ’ ὅσα διὰ νόσουσ ἢ διὰ γῆρασ ἀδύνατοσ ἦν ἐπιτελεῖν, δι’ ἑαυτοῦ τούτῳ πράττειν ἐπέσκηπτεν, οὐ μόνον τὸν ἴδιον οἶκον ἐπιτρέπων, ἀλλὰ καὶ τὰ κοινὰ τῆσ πόλεωσ διοικεῖν ἀξιῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 3 6:2)
οὗτοι παραλαβόντεσ τὴν ἀρχὴν καλάνδαισ Σεπτεμβρίαισ θᾶττον ἢ τοῖσ προτέροισ ἔθοσ ἦν, πρὶν ἢ τῶν ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν συγκαλέσαντεσ περὶ τῆσ καθόδου τῶν δημοτικῶν λέγειν ἠξίουν, ἥν τινα διάνοιαν ἔχει, πρῶτον ἀποφήνασθαι παρακαλοῦντεσ ἄνδρα ἡλικίασ ἐν τῇ κρατίστῃ τότε ὄντα καὶ συνέσει δοκοῦντα τῶν ἄλλων διαφέρειν, μάλιστα δ’ ἐπὶ τῇ προαιρέσει τῶν πολιτευμάτων ἐπαινούμενον, ὅτι τῆσ μέσησ τάξεωσ ἦν, οὔτε τὴν αὐθάδειαν τῶν ἀριστοκρατικῶν αὔξων οὔτε τῷ δήμῳ ὅσα βουληθείη πράττειν ἐπιτρέπων, Ἀγρίππαν Μενήνιον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 49 3:1)
καὶ τοῦ κακοῦ λωφήσαντοσ πάλιν τὴν γνώμην μετέβαλεν οὐκ ἐπιτρέπων τὴν ἄφοδον αὐτοῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 369:3)
Φαραώθησ δὲ ἅμα τοῦ τε πάθουσ ἀπήλλακτο ἡ γῆ καὶ τῆσ αἰτίασ ἐπελέληστο καὶ τοὺσ Ἑβραίουσ κατεῖχε, καὶ ὥσπερ πλειόνων παθημάτων φύσεισ βουλόμενοσ μαθεῖν οὐκέτ’ ἠφίει τοῖσ περὶ τὸν Μωυσῆν ἐξιέναι φόβῳ μᾶλλον ἢ φρονήσει ταύτην αὐτοῖσ ἐπιτρέπων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 374:1)
ἔτι γε μὴν σκεύη χρυσᾶ καὶ ἐκπώματα καὶ πορφυρᾶν ἐσθῆτα χρῆσθαι τούτοισ ἐπιτρέπων ἀπέστειλεν καὶ πόρπῃ δ’ αὐτὸν δωρεῖται χρυσέᾳ καὶ τῶν πρώτων αὐτοῦ καλεῖσθαι φίλων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 178:1)
βίαιοσ γὰρ ἦν καὶ περὶ τὴν ἀπόδειξιν τῆσ αἰτίασ ἐτετάρακτο καὶ μέγιστα θυμοῦ καὶ ἀγριότητοσ ἐνεδίδου σημεῖα, τούσ τε ἐλέγχουσ οὐκ ἐκείνοισ ἐπιτρέπων καταμαθεῖν, ἀλλὰ συνηγορίαν αὐτοῖσ προτιθεὶσ πατρὶ κατὰ παίδων ἀσχήμονα, καὶ τὰ γραφέντα δι’ αὐτῶν ἐκείνων ἀναγινώσκων, ἐν οἷσ ἐπιβουλὴ μὲν ἤ τισ ἐπίνοια δυσσεβείασ οὐκ ἐγέγραπτο, μόνον δὲ ὡσ φυγεῖν βουλεύοιντο καὶ λοιδορίαι τινὲσ εἰσ αὐτὸν ὀνείδη περιέχουσαι διὰ τὴν δύσνοιαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 429:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION