Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδ’ εἰσ τοῦτον τὸ τοῦ Ἡσιόδου φέρειν, ἐπιτιμῶντοσ καὶ διακωλύοντοσ, πὰρ δ’ ἴθι χάλκειον θῶκον καὶ ἐπαλέα λέσχην ἀλλὰ καὶ τοῖσ χαλκείοισ ἂν αὐτὸν καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐργαστηρίοισ θαρρούντωσ κελεύειν προσιέναι, οὗ τι μέλλουσι τοιοῦτον ἀκούσεσθαι ἢ τῶν νέων ἢ τῶν πρεσβυτέρων τινέσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:9)
"Κλείσοφοσ ὁ Φιλίππου παράσιτοσ ἐπιτιμῶντοσ αὐτῷ τοῦ Φιλίππου διότι ἀεὶ αἰτεῖ, ἵν’, ἔφη, μὴ ἐπιλανθάνωμαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 53 1:3)
τῇ δὲ κατόπιν ἡμέρᾳ τὰ μὲν ἐπιτιμῶντοσ αὐτοῖσ τοῦ ὑπάτου τῆσ ἀδόξου φυγῆσ, τὰ δὲ παρακαλοῦντοσ αἴσχιστον ἔργον ἀναλύσασθαι καλῷ ἀγῶνι, τὰ δ’ ἀπειλοῦντοσ, εἰ μὴ στήσονται παρὰ τὰ δεινά, χρήσεσθαι τοῖσ νόμοισ, ἀπειθείᾳ τε διεχρῶντο καὶ καταβοῇ καὶ ἀπάγειν σφᾶσ ἐκέλευον ἐκ τῆσ πολεμίασ ὡσ ἀδύνατοι ἔτι ὄντεσ ὑπὸ τραυμάτων ἀντέχειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 7:1)
σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ̓ ἂν ἐπιτιμῶντόσ μου τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴησ, ὃν πρὸ πολλοῦ ᾔδεισ ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστασ μισθοφορὰσ ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχεσ ἡμῖν τοῖσ μεγαλομίσθοισ τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοισ.
(루키아노스, Apologia 34:3)
Περεγρίνου δὲ τοῦ Πρωτέωσ ἐπιτιμῶντοσ αὐτῷ, ὅτι ἐγέλα τὰ πολλὰ καὶ τοῖσ ἀνθρώποισ προσέπαιζε, καὶ λέγοντοσ, Δημῶναξ, οὐ κυνᾷσ, ἀπεκρίνατο, Περεγρῖνε, οὐκ ἀνθρωπίζεισ.
(루키아노스, (no name) 21:1)
ἐοίκα δὲ καὶ ῥιναυλήσειν ^ τοιαῦτα ἐπιτιμῶντοσ ἀκούων.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 19:4)
τοῦ μέντοι περὶ τὰσ ὁμιλίασ ὄγκου καὶ τοῦ πρὸσ τὸν δῆμον ἀτενοῦσ ἐφιλονείκει μηδὲν ὑφελεῖν μηδὲ χαλάσαι, καίτοι τῶν πραγμάτων αὐτῷ χάριτοσ ἐνδεῶν ὄντων, καὶ Πλάτωνοσ ἐπιτιμῶντοσ, ὡσ εἰρήκαμεν, καὶ γράφοντοσ ὅτι ἡ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικόσ ἐστιν, ἀλλὰ φύσει τε φαίνεται πρὸσ τὸ πιθανὸν δυσκεράστῳ κεχρημένοσ, ἀντισπᾶν τε τοὺσ Συρακουσίουσ ἄγαν ἀνειμένουσ καὶ διατεθρυμμένουσ προθυμούμενοσ.
(플루타르코스, Dion, chapter 52 4:1)
ἐοίκε δὲ καὶ τῆσ Ὀλυμπιακῆσ ἐκεχειρίασ ἡ ἐπίνοια πρᾴου καὶ πρὸσ εἰρήνην οἰκείωσ ἔχοντοσ ἀνδρὸσ εἶναι, καίτοι φασί τινεσ, ὡσ Ἕρμιπποσ μνημονεύει, τὸν Λυκοῦργον οὐ προσέχειν οὐδὲ κοινωνεῖν ἐν ἀρχῇ τοῖσ περὶ τὸν Ἴφιτον, ἀλλὰ τυγχάνειν ἄλλωσ ἐπιδημοῦντα καὶ θεώμενον ἀκοῦσαι δὲ φωνὴν ὥσπερ ἀνθρώπου τινὸσ ἐξόπισθεν ἐπιτιμῶντοσ αὐτῷ καὶ θαυμάζοντοσ ὅτι τοὺσ πολίτασ οὐ προτρέπεται κοινωνεῖν τῆσ πανηγύρεωσ·
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 23 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION