헬라어 문장 내 검색 Language

προσδιαστέλλει δὲ σικύη, κἢν καταπίνειν θέλῃ, ἐπίσχει τῇ ἀποστάσιτε καὶ ἀνθολκῇ · ἐπανιέναι δὲ χρὴ ἐσ τὴν περιστολὴν τῆσ καταπόσιοσ · πρὸσ δὲ τουτέοισι τὴν ἀρτηρίην πληροῖ ἐσ κίνδυνον ἀποπνίξιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.197)
Κάτοξυ μὲν ἐν νεφροῖσι φλεγμασίη· συμφλεγ μαίνουσι γὰρ ἀπὸ ἥπατοσ ἐσ νεφροὺσ κραίνουσαι φλέβεσ· τῇσι δὲ τὸ ἧπαρ· οὐ κάρτα ἐπιμήκεεσ ἐοῦσαι, κάρτα δὲ εὐρεῖαι, ὡσ δοκέειν τοὺσ νεφροὺσ ἐξηρτῆσθαι ἀγχοῦ τοῦ ἥπατοσ· ἀτὰρ καὶ ἰσχουρίη ἐπὶ φλεγμασίῃ γίνεται ξυντιμωρέουσα τῷ ὀξέϊ τῆσ φλεγμασίησ · πίμπλαται γὰρ ἡ τῶν νεφρῶν κοιλίη ὑπὸ πλημμυρίησ τῶν οὔρων οὐ διεκθεόντων· τόδε μέντοι καὶ ἐπὶ λίθων γίγνεται, ἢν φύῃ μὲν ἐν νεφροῖσι μέζων τῆσ εὐρύτητοσ τῶν οὐρητήρων· ἐνίζει μὲν μὴ διεξιὼν, ἀτὰρ καὶ τὰ οὖρα ὅδε ἐπίσχει .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.271)
ὡσ δὲ ἐγενόμην ἐν τῷ Ποιμανηνῷ, χρηματίζει τε ὁ θεὸσ καὶ ἐπίσχει τινὰσ ἡμέρασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:2)
τᾶσ φύσιοσ δ’ ὁ πλοῦτοσ ὁρ́ον τινὰ βαιὸν ἐπίσχει, αἱ δὲ κεναὶ κρίσιεσ τὰν ἀπέραντον ὁδόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 12:2)
ἆρ’ οὖν οὐκ ἐπίσχει τότε τοῦ γίγνεσθαι πρεσβύτερον, ἐπειδὰν τῷ νῦν ἐντύχῃ, καὶ οὐ γίγνεται, ἀλλ’ ἔστι τότ’ ἤδη πρεσβύτερον;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 320:7)
εἰ δέ γε ἀνάγκη μὴ παρελθεῖν τὸ νῦν πᾶν τὸ γιγνόμενον, ἐπειδὰν κατὰ τοῦτο ᾖ, ἐπίσχει ἀεὶ τοῦ γίγνεσθαι καὶ ἔστι τότε τοῦτο ὅτι ἂν τύχῃ γιγνόμενον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 321:4)
τοὺσ μὲν γὰρ σώφρονάσ που καὶ ὁ παροιμιαζόμενοσ ἐπίσχει λόγοσ ἑκάστοτε, ὁ τὸ "μηδὲν ἄγαν" παρακελευόμενοσ, ᾧ πείθονται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 209:7)
ἡνίκ’ ἔμελλον, ὠγαθέ, τὸν ποταμὸν διαβαίνειν, τὸ δαιμόνιόν τε καὶ τὸ εἰωθὸσ σημεῖόν μοι γίγνεσθαι ἐγένετο ‐ ἀεὶ δέ με ἐπίσχει ὃ ἂν μέλλω πράττειν ‐ καί τινα φωνὴν ἔδοξα αὐτόθεν ἀκοῦσαι, ἥ με οὐκ ἐᾷ ἀπιέναι πρὶν ἂν ἀφοσιώσωμαι, ὡσ δή τι ἡμαρτηκότα εἰσ τὸ θεῖον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 106:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION