Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ μὲν γὰρ γυμναστικὴ καὶ ἰατρικὴ οὐκ ἀρεταὶ δή που τοῦ σώματόσ εἰσιν, ἀλλ’ ἐπιστῆμαι περὶ τὴν τοῦ σώματοσ χρείαν, ἡ δὲ δικαιοσύνη τῆσ περὶ τὴν ψυχὴν ἀρετῆσ ἄντικρυσ μόριόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:1)
εἰ δὴ πᾶσαι αἱ ἀρεταὶ ἐπιστῆμαι, εἰή ἂν καὶ τῇ δικαιοσύνῃ ὡσ ἀδικίᾳ χρῆσθαι, ἀδικήσει ἄρα ἀπὸ δικαιοσύνησ τὰ ἄδικα πράττων, ὥσπερ καὶ τὰ ἀγνοητικὰ ἀπὸ ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 5:1)
εἰ δὲ τοῦτ’ ἀδύνατον, φανερὸν ὅτι οὐκ ἂν εἰε͂ν ἐπιστῆμαι αἱ ἀρεταί.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 5:2)
οὐκ ἄρα ἔσται τύχησ τοῦτο, ἀλλ’ ὅταν τὸ αὐτὸ ἀποβαίνῃ, ἀπείρων καὶ ἀορίστων, ἔσται μὲν τὸ ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἐπιστήμη δ’ οὐκ ἔσται αὐτοῦ ἢ δι’ ἀπειρίαν, ἐπεὶ ἐμάνθανον ἄν τινεσ εὐτυχεῖν, ἢ καὶ πᾶσαι ἂν αἱ ἐπιστῆμαι, ὥσπερ ἔφη Σωκράτησ, εὐτυχίαι ἦσαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 29:3)
κατά τε γὰρ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ἐκ τῶν ἐπιστημῶν εἴδη ἔσται πάντων ὅσων ἐπιστῆμαι εἰσί, καὶ κατὰ τὸ ἓν ἐπὶ πολλῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων, κατὰ δὲ τὸ νοεῖν τι φθαρέντοσ τῶν φθαρτῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 196:2)
ἔτι κατὰ μὲν τὴν ὑπόληψιν καθ’ ἣν εἶναί φαμεν τὰσ ἰδέασ οὐ μόνον τῶν οὐσιῶν ἔσται εἴδη ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἑτέρων καὶ γὰρ τὸ νόημα ἓν οὐ μόνον περὶ τὰσ οὐσίασ ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ἄλλων ἐστί, καὶ ἐπιστῆμαι οὐ μόνον τῆσ οὐσίασ εἰσὶν ἀλλὰ καὶ ἑτέρων, καὶ ἄλλα δὲ μυρία συμβαίνει τοιαῦτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 199:1)
‐ ἀλλὰ μὴν εἴ γε πλείουσ ἐπιστῆμαι τῶν αἰτίων εἰσὶ καὶ ἑτέρα ἑτέρασ ἀρχῆσ, τίνα τούτων φατέον εἶναι τὴν ζητουμένην, ἢ τίνα μάλιστα τοῦ πράγματοσ τοῦ ζητουμένου ἐπιστήμονα τῶν ἐχόντων αὐτάσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 28:1)
ὅλωσ τε τῶν οὐσιῶν πότερον μία πασῶν ἐστὶν ἢ πλείουσ ἐπιστῆμαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 44:1)
διὸ καὶ αἱ ἐπιστῆμαι ἀκολουθήσουσι τούτοισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 23:1)
διὸ πᾶσαι αἱ τέχναι καὶ αἱ ποιητικαὶ ἐπιστῆμαι δυνάμεισ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 18:1)
ὥστε περὶ ποῖα αἱ ἐπιστῆμαι ἔσονται αἱ μαθηματικαὶ τούτων;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 20:1)
καὶ οὐκ ἀνάγκη διὰ ταῦτα ἢ κεχωρισμένον τι εἶναι κινούμενον τῶν αἰσθητῶν ἢ ἐν τούτοισ τινὰ φύσιν εἶναι ἀφωρισμένην, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν κινουμένων ἔσονται λόγοι καὶ ἐπιστῆμαι, οὐχ ᾗ κινούμενα δὲ ἀλλ’ ᾗ σώματα μόνον, καὶ πάλιν ᾗ ἐπίπεδα μόνον καὶ ᾗ μήκη μόνον, καὶ ᾗ διαιρετὰ καὶ ᾗ ἀδιαίρετα ἔχοντα δὲ θέσιν καὶ ᾗ ἀδιαίρετα μόνον, ὥστ’ ἐπεὶ ἁπλῶσ λέγειν ἀληθὲσ μὴ μόνον τὰ χωριστὰ εἶναι ἀλλὰ καὶ τὰ μὴ χωριστά οἱο͂ν κινούμενα εἶναι, καὶ τὰ μαθηματικὰ ὅτι ἔστιν ἁπλῶσ ἀληθὲσ εἰπεῖν, καὶ τοιαῦτά γε οἱᾶ λέγουσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 39:1)
οὐκ εἰ συμβέβηκεν αἰσθητὰ εἶναι ὧν ἐστί, μὴ ἔστι δὲ ᾗ αἰσθητά, οὐ τῶν αἰσθητῶν ἔσονται αἱ μαθηματικαὶ ἐπιστῆμαι, οὐ μέντοι οὐσὲ παρὰ ταῦτα ἄλλων κεχωρισμένων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 43:1)
τοῦ δὲ καλοῦ μέγιστα εἴδη τάξισ καὶ συμμετρία καὶ τὸ ὡρισμένον, ἃ μάλιστα δεικνύουσιν αἱ μαθηματικαὶ ἐπιστῆμαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 50:2)
κατά τε γὰρ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ἐκ τῶν ἐπιστημῶν ἔσται εἴδη πάντων ὅσων ἐπιστῆμαι εἰσίν, καὶ κατὰ τὸ ἓν ἐπὶ πολλῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων, κατὰ δὲ τὸ νοεῖν τι φθαρέντοσ τῶν φθαρτῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 64:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION