Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ ἐπίστευον ἅπασιν ἤδη, καὶ τὸν Οὐεργίνιον ἀξιοῦντα σφᾶσ περιμένειν, ἔστε μετακληθείη τὸ γύναιον, ἢ συνελθεῖν οἱ πρὸσ αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντεσ ἐσ σκάφοσ παρέπεμπον ἐσ Σικελίαν, ἐρέσσοντεσ φιλοπόνωσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 13:7)
Ὅτι διαβεβλημένῳ τῷ Μαρκέλλῳ οὐκ ἐπίστευον χωρὶσ ὁρ́κων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:21)
ἥκομεν δὲ δεῦρ’ ἀπὸ τῆσ πρεσβείασ τῆσ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ τρίτῃ ἐπὶ δέκα τοῦ σκιροφοριῶνοσ μηνόσ, καὶ παρῆν ὁ Φίλιπποσ ἐν Πύλαισ ἤδη καὶ τοῖσ Φωκεῦσιν ἐπηγγέλλετο ὧν οὐδὲν ἐπίστευον ἐκεῖνοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 77:1)
τούτῳ δὴ πάντ’ ἐπίστευον, καὶ πρὸσ τοῦτον πάντ’ ἐσκόπουν, πρὸσ τοῦτον ἐποιοῦντο τὴν εἰρήνην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 84:3)
ἐγὼ δ’ οἶμαι δεῖν πάντασ ὑμᾶσ ἐκεῖνο σκοπεῖν, ὅτι οὗτοι, εἰ τοῦ γενέσθαι τὴν βάσανον ἕνεκα προὐκαλοῦντο καὶ ἐπίστευον τῷ δικαίῳ τούτῳ, οὐκ ἂν ἤδη τῆσ διαίτησ ἀποφαινομένησ, νυκτόσ, οὐδεμιᾶσ ὑπολοίπου σκήψεωσ οὔσησ, προὐκαλοῦντο, ἀλλὰ πρῶτον μὲν πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι, ἡνίκ’ ἀσθενῶν ἐγὼ κατεκείμην, καὶ οὐκ εἰδὼσ εἰ περιφεύξομαι, πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ εἰσιόντασ τοῦτον ἀπέφαινον τὸν πρῶτον πατάξαντα καὶ τὰ πλεῖσθ’ ὧν ὑβρίσμην διαπεπραγμένον, τότ’ ἂν εὐθέωσ ἧκεν ἔχων μάρτυρασ πολλοὺσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν, τότ’ ἂν τοὺσ οἰκέτασ παρεδίδου καὶ τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου τινὰσ παρεκάλει·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 40:3)
ὁρῶν γὰρ τὸ τῶν ἐναντίων δεξιὸν κέρασ ὠχυρωμένον τοῖσ τε θηρίοισ καὶ τοῖσ κρατίστοισ τῶν ἱππέων ἀντέταξε τοὺσ ἐλαφροτάτουσ τῶν ἱππέων, οἳ κατὰ στόμα μὲν ἤμελλον φυγομαχήσειν ἀραιοὶ διαστάντεσ, ἐκ μεταβολῆσ δὲ διαγωνιεῖσθαι καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ ποιήσειν ἄπρακτον τῶν ἐναντίων τοῦτο τὸ μέροσ ᾧ μάλιστα ἐπίστευον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 29 1:2)
οἱ δ’ Ἄραβεσ περιχαρεῖσ μὲν ἦσαν ἐπὶ τῷ δοκεῖν ἀπολελύσθαι μεγάλων φόβων, οὐ μὴν παντελῶσ ἐπίστευόν γε τοῖσ Ἀντιγόνου λόγοισ, ἀλλὰ τὰσ ἐλπίδασ ἔχοντεσ ἀμφιδοξουμένασ σκοποὺσ μὲν κατέστησαν ἐπὶ τῶν λόφων, ἀφ’ ὧν ἦν ῥᾴδιον συνορᾶν πόρρωθεν τὰσ εἰσ τὴν Ἀραβίαν ἐμβολάσ, αὐτοὶ δὲ συνταξάμενοι τὰ περὶ ἑαυτοὺσ προσηκόντωσ ἐκαραδόκουν τὸ ἀποβησόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 96 3:1)
οἱ δὲ σαινόμενοι τοῖσ λεγομένοισ ἐδάκρυόν τε καὶ ᾤμωζον καὶ ἐπίστευον εἶναι τὸν Πυθαγόραν θεῖόν τινα, ὥστε καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῷ παραδοῦναι, ὡσ καὶ μαθησομένασ τι τῶν αὐτοῦ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 41:7)
κρίνασ δὲ Οὐολούσκοισ ἐπιχειρεῖν πρώτοισ πόλιν αὐτῶν Λογγόλαν ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνεται, ἐπιβαλομένων μὲν τῶν ἐν αὐτῇ μεταποιεῖσθαί τινοσ ἀρετῆσ καί τινα στρατιὰν ὑπαίθριον ἀποστειλάντων, ᾗ τοὺσ ἐπιόντασ ἀνείρξειν ἐπίστευον, αἰσχρῶσ δ’ ἀναγκασθέντων φυγεῖν πρὶν ἢ λαμπρόν τι ἔργον ἀποδείξασθαι καὶ οὐδ’ ἐν τῇ τειχομαχίᾳ γενναῖον οὐδὲν διαπραξαμένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 91 2:1)
οἱ δὲ Κοριολάνοι μέγα φρονοῦντεσ ἐπὶ τῇ παρὰ τῶν Ἀντιατῶν βοηθείᾳ, ἣν οὐ διὰ μακροῦ σφίσι παρέσεσθαι ἐπίστευον, ἀνοίξαντεσ ἁπάσασ τὰσ πύλασ ὡρ́μησαν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἀθρόοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 92 5:1)
οἱ δὲ τοῖσ μὲν λόγοισ οὐκ ἐπίστευον, παρ’ ὧν ἠδύναντο κερδῆσαι τὸ μηδενὸσ πειραθῆναι κακοῦ, τοῖσ δ’ ἔργοισ ἔμαθον ἀληθῆ τὰ παρὰ τῶν προφητῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 50:2)
οὐδὲ ἐν αὐτοῖσ δὲ ὄντεσ τοῖσ δεινοῖσ ἐπίστευον οἱ ταῦτ’ ἀκούοντεσ τῶν ἡγεμόνων, ἀλλὰ μετ’ ὀργῆσ ἀπήγγελλον ἐλθόντεσ πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ κατηγοροῦντεσ κατῃτιῶντο κτεῖναι τὸν προφήτην ὡσ μεμηνότα καὶ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν προκατακλῶντα καὶ ταῖσ τῶν χειρόνων καταγγελίαισ τὸ πρόθυμον ἐκλύοντα τοῦ πλήθουσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 149:1)
μέχρι πάσησ τῆσ στρατιᾶσ εἰσπεσούσησ πρὸσ μόνην τὴν τῶν κακῶν αἴσθησιν ἐξανέστησαν καὶ τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 394:1)
ἀλλ’ οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνεσ, ὡσ μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντοσ, ὅκωσ πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲσ τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡσ τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 120 6:1)
προεισπέμπεται δὲ ὁ Ἀλέξανδροσ, κομῶν ἤδη καὶ πλοκάμουσ καθειμένοσ καὶ μεσόλευκον χιτῶνα πορφυροῦν ἐνδεδυκὼσ καὶ ἱμάτιον ὑπὲρ αὐτοῦ λευκὸν ἀναβεβλημένοσ, ἁρ́πην ἔχων κατὰ τὸν Περσέα, ἀφ’ οὗ ἑαυτὸν ἐγενεαλόγει μητρόθεν καὶ οἱ ὄλεθροι ἐκεῖνοι Παφλαγόνεσ, εἰδότεσ αὐτοῦ ἄμφω τοὺσ γονέασ ἀφανεῖσ καὶ ταπεινούσ, ἐπίστευον τῷ χρησμῷ λέγοντι Περσείδησ γενεὴν Φοίβῳ φίλοσ οὗτοσ ὁρᾶται, δῖοσ Ἀλέξανδροσ, Ποδαλειρίου αἷμα λελογχώσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION