Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τό τε σύμπαν οὐ συνεχώρει τοσοῦτον εἶναι τὴν ἰατρικὴν, ὅσον τοὺσ κάμνοντασ ἐπισκοπεῖν, ἀλλ’ εἶναι διττόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:13)
πάσασ μὲν οὖν τὰσ δόξασ ἐπισκοπεῖν, ὅσασ ἔχουσί τινεσ περὶ αὐτῆσ, περίεργον πολλὰ γὰρ φαίνεται καὶ τοῖσ παιδαρίοισ καὶ τοῖσ κάμνουσι καὶ παραφρονοῦσι, περὶ ὧν ἂν οὐθεὶσ νοῦν ἔχων διαπορήσειεν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 21:1)
ἀπὸ δὲ τῆσ πρὸσ αὑτὸν ἕξεωσ ὡσ οἱ λοιποὶ τρόποι τοῦ φιλεῖν διωρισμένοι, καθ’ οὓσ ἐν τοῖσ λόγοισ ἐπισκοπεῖν εἰώθαμεν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 128:1)
δεῖ δὲ ἐπισκοπεῖν πρῶτον περὶ τῶν κατὰ τὰσ διαιρέσεισ ὁρισμῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 195:1)
διαλεκτικὴ γὰρ ἰσχὺσ οὔπω τότ’ ἦν ὥστε δύνασθαι καὶ χωρὶσ τοῦ τί ἐστι τἀναντία ἐπισκοπεῖν, καὶ τῶν ἐναντίων εἰ ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 58:1)
φαίνεται μὲν γὰρ οὐδὲ τὴν ὑγίειαν οὕτωσ ἐπισκοπεῖν ὁ ἰατρόσ, ἀλλὰ τὴν ἀνθρώπου, μᾶλλον δ’ ἴσωσ τὴν τοῦδε·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 52:1)
τὸ μὲν οὖν περὶ τῆσ τοιαύτησ στρατηγίασ ἐπισκοπεῖν νόμων ἔχει μᾶλλον εἶδοσ ἢ πολιτείασ ἐν ἁπάσαισ γὰρ ἐνδέχεται γίγνεσθαι τοῦτο ταῖσ πολιτείαισ, ὥστ’ ἀφείσθω τὴν πρώτην·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 256:1)
καίτοι δόξειεν ἂν ἄγαν ἄτοπον ἴσωσ εἶναι τοῖσ βουλομένοισ ἐπισκοπεῖν, εἰ τοῦτ’ ἐστὶν ἔργον τοῦ πολιτικοῦ, τὸ δύνασθαι θεωρεῖν ὅπωσ ἄρχῃ καὶ δεσπόζῃ τῶν πλησίον, καὶ βουλομένων καὶ μὴ βουλομένων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 38:1)
ἐπισκοπεῖν δὲ πανταχῇ κυκλοῦσαν ὄμμα χρὴ χοροῦ κατάστασιν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, anapests5)
εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν ταῖσ πανηγύρεσι τὰσ σπουδὰσ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ καὶ ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ τίσι μέγα φρονοῦσι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 7:3)
κἀκεῖνοι βωμοὺσ ἱδρυσάμενοι δύο τὸν μὲν Ἥρασ, ἣ λέλογχεν ἐπισκοπεῖν ἀδελφάσ, τὸν δ’ ἕτερον ἐπιχωρίου θεοῦ τινοσ ἢ δαίμονοσ Ιἀνοῦ λεγομένου κατὰ τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν, ἐπωνύμου δὲ Κορατίων τῶν ἀναιρεθέντων ἀνεψιῶν ὑπὸ τοῦ ἀνδρόσ, καὶ θυσίασ τινὰσ ἐπ’ αὐτοῖσ ποιήσαντεσ τοῖσ τε ἄλλοισ καθαρμοῖσ ἐχρήσαντο καὶ τελευτῶντεσ ὑπήγαγον τὸν Ὁράτιον ὑπὸ ζυγόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 9:1)
πάντα γὰρ αὐτῷ πέπρακται κατὰ τοὺσ ἱερούσ τε καὶ πατρίουσ νόμουσ, τά τε πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ὅσια καὶ τὰ πρὸσ ἀνθρώπουσ δίκαια, δικασταὶ δὲ τῶν μενόντων ἐν ταῖσ ὁμολογίαισ οἱ λαχόντεσ πολέμουσ ἐπισκοπεῖν ἔσονται θεοί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 9 1:7)
ὃν δεῖ τοὺσ ἄλλουσ ἐπισκοπεῖν, τοὺσ γεγαμηκότασ, τοὺσ πεπαιδοποιημένουσ, τίσ καλῶσ χρῆται τῇ αὑτοῦ γυναικί, τίσ κακῶσ, τίσ διαφέρεται, ποία οἰκία εὐσταθεῖ, ποία οὔ, ὡσ ἰατρὸν περιερχόμενον καὶ τῶν σφυγμῶν ἁπτόμενον;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 72:3)
ἢ δόξαν ἄλλωσ τήνδε κεκτῆσθαι μάτην, ψευδῆ, δοκοῦντασ δαιμόνων εἶναι γένοσ τύχην δὲ πάντα τἀν βροτοῖσ ἐπισκοπεῖν;
(에우리피데스, Hecuba, episode5)
ἐὰν νοσῇσ αὐτόσ, ἐγὼ δὲ ἀμελῶ ἐὰν τῶν κατ’ οἶκον ἐπιμελεῖσθαι κελεύῃσ, ἐγὼ δὲ ὀλιγωρῶ ἐὰν τὰ κατ’ ἀγρὸν ἐπισκοπεῖν προστάττῃσ, ἐγὼ δὲ ὀκνῶ πάντα ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα εὐλόγουσ ἔχει τὰσ προφάσεισ καὶ τὰσ μέμψεισ πατρικάσ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 22:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION