Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί οὖν μαθόντεσ εἰπέ μοι πράγματα ἡμῖν αὐτοῖσ παρέχομεν καὶ ὀνειρώττομεν καὶ περὶ τῆσ σκιᾶσ μαχόμεθα καὶ παρὸν ἡμῖν τῆσ ἡσυχίασ ἀπολαύειν, ἣν οὗτοι καλῶσ ποιοῦντεσ παρασκευάζουσι, τούτοισ τε ἐνοχλοῦμεν οὐδὲν δεομένοισ καὶ αὐτοὶ κακῶν ἐπισπάστων ἐπιθυμοῦμεν, ὥσπερ οὐκ ἔχοντεσ τοῖσ ἀγαθοῖσ ὅ τι χρησόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:5)
εἰ μὲν γὰρ φιλοῦμεν οὗ ἐπιθυμοῦμεν, καὶ μάλιστα ὁ ἔρωσ τοιοῦτον οὐθεὶσ γὰρἐραστὴσ ὅστισ οὐκ ἀεὶ φιλεῖ, ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέοσ, ταύτῃ μὲν τὸ φιλούμενον τὸ ἡδὺ, εἰ δὲ ὃ βουλόμεθα, τὸ ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 24:2)
καὶ μὴν ἡμεῖσ ἐπιθυμοῦμεν παρὰ σοφοῖν ἀνδροῖν ἀκοῦσαι τίνα λόγων ἐμμέλειαν ἔπιτε δαί̈αν ὁδόν.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, strophe 11)
καὶ τοσοῦτον ὑπερεβάλετο τοὺσ πρότερον νομοθετήσαντασ δημοσίῳ μισθῷ τοὺσ νοσοῦντασ τῶν ἰδιωτῶν ὑπὸ ἰατρῶν θεραπεύεσθαι, ὥσθ’ οἱ μὲν τὰ σώματα θεραπείασ ἠξίωσαν, ὁ δὲ τὰσ ψυχὰσ τὰσ ὑπ’ ἀπαιδευσίασ ἐνοχλουμένασ ἐθεράπευσε, κἀκείνων μὲν τῶν ἰατρῶν εὐχόμεθα μηδέποτε χρείαν ἔχειν, τοῖσ δὲ τῆσ παιδείασ διδασκάλοισ ἐπιθυμοῦμεν ἅπαντα τὸν χρόνον συνδιατρίβειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 4:1)
ἡμεῖσ οὖν ὡσ κοιλίαι, ὡσ ἔντερα, ὡσ αἰδοῖα, οὕτω περὶ αὑτῶν διανοούμεθα, ὅτι φοβούμεθα, ὅτι ἐπιθυμοῦμεν·
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἀπὸ τοῦ συγγενεῖσ ἡμᾶσ εἶναι τῷ θεῷ ἐπέλθοι ἄν τισ ἐπὶ τὰ ἑξῆσ. 25:1)
ἀρχῆσ ἐπιθυμοῦμεν ἧσ ἴσμεν ἔχοντα τὸν πατέρα;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 131:3)
ἀλλ̓ ὅτι μὲν ἀφῖκται πρόσ τι τέλοσ καὶ εἶδέ τινα πόλιν, δώσω αὐτῷ ἴσωσ, εἰ δὲ ἐκείνην εἶδεν, ἣν ἐχρῆν, ἐν ᾗ ἐπιθυμοῦμεν ἐγώ τε καὶ σὺ πολιτεύσασθαι, ἢ δέον εἰσ Κόρινθον ἐλθεῖν, ὁ δ̓ εἰσ Βαβυλῶνα ἀφικόμενοσ οἰέται Κόρινθον ἑωρακέναι, ἄδηλον ἐμοὶ γοῦν ἔτι·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 55:14)
οὐκοῦν ἀνάγκη, ἔφη, ἐκ πάντων τούτων παρίστασθαι δόξαν τοιάνδε τινὰ τοῖσ γνησίωσ φιλοσόφοισ, ὥστε καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ τοιαῦτα ἄττα λέγειν, ὅτι "κινδυνεύει τοι ὥσπερ ἀτραπόσ τισ ἐκφέρειν ἡμᾶσ μετὰ τοῦ λόγου ἐν τῇ σκέψει, ὅτι, ἑώσ ἂν τὸ σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶσ οὗ ἐπιθυμοῦμεν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 124:1)
καὶ τότε, ὡσ ἐοίκεν, ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι, φρονήσεωσ, ἐπειδὰν τελευτήσωμεν, ὡσ ὁ λόγοσ σημαίνει, ζῶσιν δὲ οὔ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 127:1)
μανθάνομεν μὲν ἑτέρῳ, θυμούμεθα δὲ ἄλλῳ τῶν ἐν ἡμῖν, ἐπιθυμοῦμεν δ’ αὖ τρίτῳ τινὶ τῶν περὶ τὴν τροφήν τε καὶ γέννησιν ἡδονῶν καὶ ὅσα τούτων ἀδελφά, ἢ ὅλῃ τῇ ψυχῇ καθ’ ἕκαστον αὐτῶν πράττομεν, ὅταν ὁρμήσωμεν.
(플라톤, Republic, book 4 376:2)
"καὶ τότε, ὡσ ἐοίκεν, ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμεν καὶ οὗ φαμεν ἐρᾶν ἑ̓́στι δὲ φρόνησισ̓, ἐπειδὰν τελευτήσωμεν, ὡσ ὁ λόγοσ σημαίνει, ζῶσι δ’οὔ.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 13 2:7)
Ὠνείδισάσ μοι γῆρασ ὡσ κακὸν μέγα, οὗ μὴ τυχόντι θάνατόσ ἐσθ’ ἡ ζημία, οὗ πάντεσ ἐπιθυμοῦμεν·
(작자 미상, 비가, Κράτητος, Ιἄμβων17)
ἡμεῖσ δὲ ἤδη τε ὧν ἐθεασάμεθα ἐπιθυμοῦμεν ἅψασθαι καὶ ἄπιμεν ὑποκνιζόμενοι καὶ ἀπελθόντεσ ποθήσομεν.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 11 4:2)
ἆρα ἐπειδὴ πάντεσ ἐπιθυμοῦμεν λέγειν, νῦν ἂν μάλιστα καὶ ἅμα ᾄσαιμεν;
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 7 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION