Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰσὶ δέ τινεσ ὑμῶν οἳ τοσαύτην ὑπερβολὴν τῆσ ἐπιθυμίασ ἔχουσιν εἰρήνην ὡσ τάχιστα γενέσθαι·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 48:1)
λύπασ μὲν οὖν καὶ ὀργὰσ καὶ ἐπιθυμίασ ἄλλασ ὁμολογεῖσθαι, ἔρωτα δ’ ἐπικρύπτεσθαι πρὸσ τῶν σωφρόνων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:6)
πάνυ δὲ ὁ Ἰσοκράτησ χαίρει τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν μερισμῶν περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, παραδείγματοσ δὲ ἕνεκα ἓν ἢ δύο ἐκ τοῦ περὶ τῆσ εἰρήνησ Ἰσοκράτουσ, εἰσ τοῦτο γὰρ κατέστημεν, καὶ ὁ μερισμόσ, τῶν μὲν οἰκείων ἀμελείασ, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἐπιθυμίασ, εἶτα λέγων τὰ ἐκ τούτων αὐτοῖσ ἀποβάντα ἄτοπα μερίζει, τοὺσ μὲν τάφουσ τοὺσ δημοσίουσ τῶν πολιτῶν ἐνέπλησαν, τὰσ δὲ φρατρίασ καὶ τὰ ληξιαρχικὰ γραμματεῖα ξένων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:3)
εἶτα πάλιν ἐξαριθμούμενοσ τὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ κατὰ θάλατταν συμβάντα λέγει, ἐνέπλησεν αὐτοὺσ ἡ θάλαττα τοὺσ μὲν ἰδιώτασ ἀδικίασ, ἀνομίασ, ῥᾳθυμίασ, φιλοχρηματίασ, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ οὐχ ἁπλῶσ ἀντέθηκε τοῦδε καὶ τοῦδε, ἀλλὰ πάλιν ἐπεμέριζε, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ τῶν μὲν ὑπεροψίασ, ἐπιθυμίασ δὲ τῶν ἀλλοτρίων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:4)
ὁ δ’ ἐπέδειξεν ὅτι καὶ ἰδιώτην ὄντα καὶ βασιλέα οἱο͂́ν τέ ἐστι τὸν αὐτὸν εἶναι διὰ τέλουσ, τοιοῦτον μὲν πρὸ τῆσ βασιλείασ παρασχὼν ἑαυτὸν ὥστε δικαίωσ ἀξιωθῆναι ταύτησ, ἐν δὲ τῇ βασιλείᾳ τῷ αὐτῷ νοὶ̈ καὶ τρόπῳ χρώμενοσ, οὐκ ἐκστὰσ ἑαυτοῦ οὐδὲ ζηλώσασ τὴν ἀκολασίαν, ἀλλὰ τὸν σώφρονα βίον ἑλόμενοσ, τὴν μὲν ὕβριν καὶ παρανομίαν μισήσασ, παράδειγμα δὲ σωφροσύνησ ἑαυτὸν παρασχὼν, ὥστε τοὺσ τέωσ ἀσελγεῖσ καὶ ὑβριστὰσ μεταθέσθαι τὸν τρόπον ὁρῶντασ αὐτοῦ τὴν σωφροσύνην, καὶ τῆσ τε πρὸσ τὰ χρήματα ἐπιθυμίασ παύσασθαι καὶ πρὸσ τὸ σωφρονέστερον διατεθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:3)
οὐ γὰρ, ὥσπερ ἔφην ἀρτίωσ, ἐξ ἡμισείασ ἔσχε τὴν ἀρετὴν, οὐδὲ ὥσπερ ἄλλοι τινὲσ βασιλεῖσ πρόσ τε ἀνδρείαν καὶ φιλανθρωπίαν ἐπιεικῶσ ἔχειν δόξαντεσ ἀκολαστότατοι περὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ ὄντεσ ἐφάνησαν, οἱο͂ν Ὅμηροσ ἐγκωμιάζων τὸν τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸν Ἀγαμέμνονα, ἀμφότερον, φησὶ, βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:7)
ὁ δὲ οὕτωσ ῥᾳδίωσ ἐκράτησε καὶ κατεστήσατο ὥστε πολλῶν μὲν καὶ ἀπείρων ὄντων τῶν διδομένων αὐτοῖσ, χαλεπῶν δὲ καὶ φοβερῶν εἰ μὴ τοσαῦτα λαμβάνοιεν, καὶ ἔτι πλείω τῶν διδομένων αὐτοῖσ, οὐχ ὅπωσ ἐπηύξησε τὰσ ἐπιθυμίασ αὐτῶν, ἀλλ’ ὁρίσασ τὸ δέον τοὺσ μὲν στρατιώτασ πρὸσ τοὺσ πόνουσ καὶ τὴν ἄσκησιν τῶν σωμάτων ἀμείνουσ ἐποίησεν, οὐκέτι τῷ λαμβάνειν αὐτοὺσ ἐάσασ προσέχειν, ἀλλὰ τὴν μελέτην τῶν πολεμικῶν αὐτοῖσ συνήθη ποιήσασ, οὐδὲ ἐν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ ὄντασ διάγειν, ἀλλ’ ὅπωσ μηδένα καιρὸν ἕξουσιν ἐπιθυμίασ τῆσ τοιαύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:8)
εἰ δὲ ὀρθῶσ ἡμῖν ὁ τοῦ Πλάτωνοσ ἐπικελεύει λόγοσ, χρὴ δὲ οἰέσθαι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, ὥστε ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῶν μαθημάτων ὅσα ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἱο͂ν τέκτονα μετρεῖν ἢ σταθμᾶσθαι, καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα, ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰσ ἡδονὰσ καὶ ἐπιθυμίασ τῶν παίδων οἷ ἀφικομένουσ δεῖ τέλοσ ἔχειν, τοῦτ’ εἰ δεῖ φῆσαι καλῶσ ἔχειν τῷ Πλάτωνι, καὶ γάρ πωσ ἔτυχον αὐτῶν ἀπομνημονεύσασ, οὔτ’ ἀφελὼν οὐδὲν οὔτε προσθεὶσ, τίσ ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ ἄλλησ τῶν παίδων συμμορίασ τούτῳ παράλληλοσ, ᾧ γε ἵππων μὲν ἅμιλλαι καὶ κυνῶν ἀσκήσεισ ἀφεῖνται, τοσούτου δεῖ τι τῶν χειρόνων νοσεῖν ἢ κατὰ ταῦτα ἐν οἷσ ὅ τε νῦν βίοσ ἐστὶν αὐτῷ καὶ ὁ λοιπὸσ μέλλει γενήσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:11)
ἔχων δ’, ὡσ εἶπον, μέσην τινὰ τοῦ τε φόβου καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ ἦλθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 31:10)
εἶθ’ ἡμεῖσ, ὦ Ἀθηναῖοι, ταῦτ’ ἀναμενοῦμεν καὶ τῶν πραγμάτων οὐκ ἀκολουθησάντων οἷσ ἐψηφισάμεθα αὐτοὶ τοῖσ ἐψηφισμένοισ ἀκολουθεῖν ἀξιώσομεν, ὥσπερ τοῦτ’ ἀρκέσον, ἂν μὴ παυσώμεθα μωραίνοντεσ, ἢ Συρακοσίουσ κατὰ τὰσ ἡμετέρασ ἐπιθυμίασ τὸν ἀγῶνα τὸν πρὸσ ἡμᾶσ διοίσοντασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 4:8)
ὃ γὰρ ἔσχατον εἶναι δοκεῖ τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων ὁ φθόνοσ, οὐκ ἔχων παραίτησιν, τούτου μετέχειν ἀνάγκη, καὶ τοῦτον αὔξειν ἐν αὑτῷ τὸν τῆσ ἐπιθυμίασ ταύτησ ἐλάττω, σημεῖον δέ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:11)
ὅτι οὐ τὰ δοκοῦντα τοῖσ καθημένοισ ἴσασι λέγειν μελετῶντασ τοὺσ ῥήτορασ, ‐ οὐ γὰρ ἂν οὐδὲ αὐτὸ τοῦτ’ ἐνῆν λέγειν μελετᾶν αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο ἔμελλον ‐ ἀλλ’ ἴσασιν αὐτοὺσ πόρρωθεν προσέχοντασ τοῖσ πράγμασι καὶ μελετῶντασ λέγειν ὡσ ἡ τῶν πραγμάτων τάξισ ἀπαιτεῖ, καὶ τῆσ τούτων φύσεωσ στοχαζομένουσ, οὐ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, εἰ δ’ ἄρα καὶ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, οὐχ ὥστε τὰσ ἐκείνων ἐπιθυμίασ θεραπεύειν, οὐδ’ ὅσα βουλομένοισ ἐστὶν ἀκούειν λέγειν, ἀλλ’ ὅσα βέλτιον εἰπεῖν, ταῦτ’ εἰπόντασ πεῖσαι δυνηθῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 42:6)
εἰ δὲ ἦσαν διάκονοι τῆσ τῶν ὄχλων ἐπιθυμίασ καὶ τὰ δοκοῦντα τοῖσ καθημένοισ ἐδημηγόρουν, οὐδ’ ἂν παρρησιάσασθαί ποτ’ αὐτοῖσ ἐξῆν, οὐχ ὅπωσ ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ φρονεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 43:5)
ἀλλ’ οἶμαι συνίσασιν αὑτοῖσ οὐ τὰσ ἡδονὰσ θεραπεύουσιν, ἀλλὰ τὰσ ἐπιθυμίασ σωφρονίζουσιν, οὐδ’ ὁρῶσιν εἰσ τοὺσ πολλοὺσ, ἀλλὰ τοῖσ πολλοῖσ ὁρῶσιν εἰσ τούτουσ, οὐδ’ ἀρχομένοισ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν, ἀλλ’ ἄρχουσιν αὐτοῖσ τῶν πολλῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 43:6)
εἰ δέ τισ μετ’ ἐξουσίασ καὶ χαρίζεται, πείθων, οὐκ ἀναγκάζων, καὶ πρὸσ τῷ σώζειν τὴν ἑαυτοῦ τάξιν στοχάζεται καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ τῶν ὑφ’ αὑτῷ, οὗτοσ ἐκεῖνόσ ἐστιν ὁ τῷ ὄντι πολιτικὸσ καὶ ὃν Ὅμηροσ ἔφη πατέρα ὣσ ἤπιον εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION