헬라어 문장 내 검색 Language

ὀργισθεὶσ δὲ αὐτῷ Ποσειδῶν ὅτι μὴ κατέθυσε τὸν ταῦρον, τοῦτον μὲν ἐξηγρίωσε, Πασιφάην δὲ ἐλθεῖν εἰσ ἐπιθυμίαν αὐτοῦ παρεσκεύασεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 4:1)
Ἀσσαράκου δὲ καὶ Ιἑρομνήμησ τῆσ Σιμόεντοσ Κάπυσ, τοῦ δὲ καὶ Θεμίστησ τῆσ Ἴλου Ἀγχίσησ, ᾧ δι’ ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν Ἀφροδίτη συνελθοῦσα Αἰνείαν ἐγέννησε καὶ Λύρον, ὃσ ἄπαισ ἀπέθανεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 2:4)
ὁ δὲ ἐγκαταλελειμμένοσ ὑπὸ Ἀφροδίτησ εἰσ ἐπιθυμίαν ὤλισθε τῆσ Ἀθηνᾶσ, καὶ διώκειν αὐτὴν ἤρξατο·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 6:6)
ὁ δὲ αὐτοὺσ ἐδεξιοῦτο μέν, οὐχ ὑπανέστη δὲ προσιοῦσιν οὐδ’ ἐπιμένουσιν, ἀλλὰ τοῖσ διαβάλλουσιν αὐτὸν ἐσ τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ βασιλικῆσ προσηγορίασ καὶ τόδε παρέσχε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 2:4)
Μουρήνασ μὲν ὑπὸ Σύλλα σὺν δύο τέλεσι τοῖσ Φιμβρίου καθίστασθαι τὰ λοιπὰ τῆσ Ἀσίασ ὑπελέλειπτο, καὶ πολέμων ἀφορμὰσ ἠρεσχήλει δι’ ἐπιθυμίαν θριάμβου·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:9)
οὐκοῦν τί προσῆκεν ὑμῖν οὐ δείσασιν ἀποδρᾶναι ἀλλ’ ἢ ἕτερον ἐπιπέμπειν στόλον, ὃσ οὐχ ἥσσω τὴν ἐπιθυμίαν τοῖσ ἡμετέροισ πολίταισ παρέξει ἢ Γύλιπποσ Συρακοσίοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:30)
φαίνεται δ’ οὗτοσ παρ’ αὐτῷ ἡττημένοσ μὲν Χρυσηίδοσ, ἐρῶν δὲ Βρισηίδοσ τῆσ Ἀχιλλέωσ, διὰ δὲ ταύτην τὴν ἐπιθυμίαν πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν αἴτιοσ τοῖσ Ἀχαιοῖσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:8)
εὖ γὰρ ποιοῦντεσ ἔφθανον τὴν ἐπιθυμίαν τῶν εὖ παθεῖν δεομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:9)
τὸ δὲ οὔτε λόγῳ ῥητὸν οὔτε ὄψει βεβαίωσ καταληπτὸν, ἀλλ’ ἐκφεῦγον οὐκ οἶδ’ ὅπωσ, ἐπιθυμίαν δὲ τοῦ συλλαβεῖν αὐτὸ παριστὰν ἀεὶ δή ποτε τὸ ὑπὲρ πάσησ τῆσ πόλεωσ ἑστηκὸσ γάνοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:2)
τί οὖν ἐὰν καὶ τὰ δεύτερα σφαλῆτε, ἢ καὶ μέσοσ ᾖ τοῦ τε τἀληθῆ λέγειν καὶ τοῦ θεραπεύειν τὴν ἡμετέραν ἐπιθυμίαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:3)
οὐδὲ εἰ μὴ θαυμασθήσομαι παρὰ τοῖσ πολλοῖσ, οὐδέν μοι διαφέρει, ἀλλ’ ὥσπερ ὁ φίλοινοσ οὐχ ἡγεῖται ζημίαν, εἰ μηδεὶσ αὐτῷ πίνοντι συνείσεται, καὶ ὁ παιδεραστὴσ καὶ ὁ φιλογύνησ οὐ πρὸσ τὴν ἑτέρων μαρτυρίαν τὴν ἐπιθυμίαν μετέρχονται, ἀλλὰ στέργουσιν ἂν ἔχωσιν οἷσ χαίρουσιν, οὕτω καὶ ἐγὼ λόγοισ συνὼν καὶ τούτοισ ἀνθ’ ἑτέρων χρώμενοσ τέρπομαι τὴν πρέπουσαν ἴσωσ μᾶλλον ἐλευθέρῳ τέρψιν καὶ ἡδονήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:3)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἂν αὐτοὺσ ἡ τοῦ ἡλίου συμβᾶσα ἔκλειψισ ἐξέπληττεν, ὅσον ἡ τῆσ γῆσ καὶ θαλάττησ ἔκλειψισ γιγνομένη, πρὸσ τὴν τοῦ βασιλέωσ ἐμοὶ δοκεῖν ἐπιθυμίαν μᾶλλον ἢ χρείαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 65:5)
Θεμιστοκλῆσ δὲ τοσοῦτον ἀφειστήκει τοῦ πρὸσ τὴν τῶν πολλῶν ἐπιθυμίαν τε καὶ ἡδονὴν ταῦτα πράττειν καὶ πολιτεύεσθαι, ὥστε ὁρῶν μὲν αὐτοὺσ δακρύοντασ, ἀκούων δὲ παίδων καὶ γυναικῶν ποτνιωμένων, ἔτι δὲ ὑπολειπομένων τινῶν ἀναγκαίωσ, παραπλησίου δὲ μάλιστά πωσ ὄντοσ ὥσπερ ἂν εἰ ἑαλωκυίασ τῆσ πόλεωσ κατὰ κράτοσ, εἰκότωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:5)
περὶ πολλῶν μὲν οὖν καὶ ἑτέρων οὐ ῥᾴδιον τὸ κρῖναι καλῶσ, μάλιστα δὲ περὶ οὗ πᾶσι ῥᾷστον εἶναι δοκεῖ, καὶ παντὸσ ἀνδρὸσ τὸ γνῶναι, τί τῶν ἐν τῷ ζῆν αἱρετόν, καὶ λαβὼν ἄν τισ ἔχοι πλήρη τὴν ἐπιθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 40:1)
λέγω δὲ πάθη μὲν τὰ τοιαῦτα, θυμὸν φόβον αἰδῶ ἐπιθυμίαν, ὅλωσ οἷσ ἕπεται ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἡ αἰσθητικὴ ἡδονὴ ἢ λύπη καθ’ αὑτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 46:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION