Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γὰρ φυτικὸν οὐδαμῶσ κοινωνεῖ λόγου, τὸ δ’ ἐπιθυμητικὸν καὶ ὅλωσ ὀρεκτικὸν μετέχει πωσ, ᾗ κατήκοόν ἐστιν αὐτοῦ καὶ πειθαρχικόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 147:6)
διὸ δεῖ μετρίασ εἶναι αὐτὰσ καὶ ὀλίγασ, καὶ τῷ λόγῳ μηθὲν ἐναντιοῦσθαι ‐ τὸ δὲ τοιοῦτον εὐπειθὲσ λέγομεν καὶ κεκολασμένον ‐ ὥσπερ δὲ τὸν παῖδα δεῖ κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ παιδαγωγοῦ ζῆν, οὕτω καὶ τὸ ἐπιθυμητικὸν κατὰ τὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 164:1)
διὸ δεῖ τοῦ σώφρονοσ τὸ ἐπιθυμητικὸν συμφωνεῖν τῷ λόγῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 165:1)
τὸ μὲν γὰρ αὐτῆσ λογιστικὸν μέροσ περὶ τῇ κεφαλῇ καθιδρῦσθαι, τὸ δὲ θυμοειδὲσ περὶ τῇ καρδίᾳ, τὸ δὲ ἐπιθυμητικὸν περὶ τὸν ὀμφαλὸν καὶ τὸ ἧπαρ συνίστασθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 66:5)
τὸ μὲν γὰρ αὐτῆσ ἐστι λογιστικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν, τὸ δὲ θυμικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:2)
τὸ δ’ ἐπιθυμητικὸν μέροσ ἐστὶ τῆσ ψυχῆσ αἴτιον τοῦ ἐπιθυμεῖν φαγεῖν καὶ τοῦ πλησιάσαι καὶ τῶν τοιούτων πάντων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:4)
τῆσ ἄρα ψυχῆσ ἐστι τὸ μὲν λογιστικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν, τὸ δὲ θυμικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:6)
εἰ δ’ ἔστιν ἀληθῆ ἃ περὶ ψυχῆσ ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆσ καλῶσ ὁ ὀρχηστὴσ δείκνυσιν, τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται, τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντασ ὑποκρίνηται, τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 70:1)
τὸ δὲ δὴ σίτων τε καὶ ποτῶν ἐπιθυμητικὸν τῆσ ψυχῆσ καὶ ὅσων ἔνδειαν διὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἴσχει φύσιν, τοῦτο εἰσ τὸ μεταξὺ τῶν τε φρενῶν καὶ τοῦ πρὸσ τὸν ὀμφαλὸν ὁρ́ου κατῴκισαν, οἱο͂ν φάτνην ἐν ἅπαντι τούτῳ τῷ τόπῳ τῇ τοῦ σώματοσ τροφῇ τεκτηνάμενοι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 346:1)
ταῖσ γυναιξὶν αὖ μῆτραί τε καὶ ὑστέραι λεγόμεναι διὰ τὰ αὐτὰ ταῦτα, ζῷον ἐπιθυμητικὸν ἐνὸν τῆσ παιδοποιίασ, ὅταν ἄκαρπον παρὰ τὴν ὡρ́αν χρόνον πολὺν γίγνηται, χαλεπῶσ ἀγανακτοῦν φέρει, καὶ πλανώμενον πάντῃ κατὰ τὸ σῶμα, τὰσ τοῦ πνεύματοσ διεξόδουσ ἀποφράττον, ἀναπνεῖν οὐκ ἐῶν εἰσ ἀπορίασ τὰσ ἐσχάτασ ἐμβάλλει καὶ νόσουσ παντοδαπὰσ ἄλλασ παρέχει, μέχριπερ ἂν ἑκατέρων ἡ ἐπιθυμία καὶ ὁ ἔρωσ συναγαγόντεσ, οἱο͂ν ἀπὸ δένδρων καρπὸν καταδρέψαντεσ, ὡσ εἰσ ἄρουραν τὴν μήτραν ἀόρατα ὑπὸ σμικρότητοσ καὶ ἀδιάπλαστα ζῷα κατασπείραντεσ καὶ πάλιν διακρίναντεσ μεγάλα ἐντὸσ ἐκθρέψωνται καὶ μετὰ τοῦτο εἰσ φῶσ ἀγαγόντεσ ζῴων ἀποτελέσωσι γένεσιν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 486:1)
οὐ δὴ ἀλόγωσ, ἦν δ’ ἐγώ, ἀξιώσομεν αὐτὰ διττά τε καὶ ἕτερα ἀλλήλων εἶναι, τὸ μὲν ᾧ λογίζεται λογιστικὸν προσαγορεύοντεσ τῆσ ψυχῆσ, τὸ δὲ ᾧ ἐρᾷ τε καὶ πεινῇ καὶ διψῇ καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ ἐπιθυμίασ ἐπτόηται ἀλόγιστόν τε καὶ ἐπιθυμητικόν, πληρώσεών τινων καὶ ἡδονῶν ἑταῖρον.
(플라톤, Republic, book 4 465:1)
τότε μὲν γὰρ ἐπιθυμητικόν τι αὐτὸ ᾠόμεθα εἶναι, νῦν δὲ πολλοῦ δεῖν φαμεν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον αὐτὸ ἐν τῇ τῆσ ψυχῆσ στάσει τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρὸσ τὸ λογιστικόν.
(플라톤, Republic, book 4 488:2)
ἆρ’ οὖν ἕτερον ὂν καὶ τούτου, ἢ λογιστικοῦ τι εἶδοσ, ὥστε μὴ τρία ἀλλὰ δύο εἴδη εἶναι ἐν ψυχῇ, λογιστικὸν καὶ ἐπιθυμητικόν;
(플라톤, Republic, book 4 490:1)
ἆρα ὃν ἄν τινοσ ἐπιθυμητικὸν λέγωμεν, παντὸσ τοῦ εἴδουσ τούτου φήσομεν ἐπιθυμεῖν, ἢ τοῦ μέν, τοῦ δὲ οὔ;
(플라톤, Republic, book 5 603:2)
τούτων, τοῦ μὲν πατρὸσ αὐτοῦ τὸ λογιστικὸν ἐν τῇ ψυχῇ ἄρδοντόσ τε καὶ αὔξοντοσ, τῶν δὲ ἄλλων τό τε ἐπιθυμητικὸν καὶ τὸ θυμοειδέσ, διὰ τὸ μὴ κακοῦ ἀνδρὸσ εἶναι τὴν φύσιν, ὁμιλίαισ δὲ ταῖσ τῶν ἄλλων κακαῖσ κεχρῆσθαι, εἰσ τὸ μέσον ἑλκόμενοσ ὑπ’ ἀμφοτέρων τούτων ἦλθε, καὶ τὴν ἐν ἑαυτῷ ἀρχὴν παρέδωκε τῷ μέσῳ τε καὶ φιλονίκῳ καὶ θυμοειδεῖ, καὶ ἐγένετο ὑψηλόφρων τε καὶ φιλότιμοσ ἀνήρ.
(플라톤, Republic, book 8 109:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION