Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὁ τηλικοῦτοσ τὸ μέγεθοσ κόλαξ, πρῶτοσ διὰ τῶν κατασκόπων τῶν παρὰ Χαριδήμου πυθόμενοσ τὴν Φιλίππου τελευτήν, τῶν μὲν θεῶν συμπλάσασ ἑαυτῷ ἐνύπνιον κατεψεύσατο, ὡσ οὐ παρὰ Χαριδήμου τὸ πρᾶγμα πεπυσμένοσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ Διὸσ καὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, οὓσ μεθ’ ἡμέραν ἐπιορκῶν νύκτωρ φησὶν ἑαυτῷ διαλέγεσθαι καὶ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι προλέγειν, ἑβδόμην δ’ ἡμέραν τῆσ θυγατρὸσ αὐτῷ τετελευτηκυίασ, πρὶν πενθῆσαι καὶ τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι, στεφανωσάμενοσ καὶ λευκὴν ἐσθῆτα λαβὼν ἐβουθύτει καὶ παρενόμει, τὴν μόνην ὁ δείλαιοσ καὶ πρώτην αὐτὸν πατέρα προσειποῦσαν ἀπολέσασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 77 1:1)
διαφέρει δὲ τοσοῦτον, ὅτι οὐ τοῖσ ἐπιορκοῦσι ταῦτα συμβαίνει νῦν, ἀλλ’ οὗτοσ ταῦτ’ ἐπιορκῶν ἐργάζεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 4:4)
ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ ὅτε ταῦτ’ ἔλεγεν, εἰσεληλύθει καὶ διείλεκτ’ ἐκείνῳ, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν τοῦτο γάρ, τοῦτ’ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι εἰσελθὼν οἴκαδ’ ὡσ ἐκεῖνον καὶ ἐφεξῆσ οὑτωσὶ καθεζόμενοσ, τὴν δεξιὰν ἐμβαλών, παρόντων πολλῶν, μετὰ τοὺσ ἐν τῇ βουλῇ τούτουσ λόγουσ, ἐν οἷσ αὐτόχειρα καὶ τὰ δεινότατ’ εἰρήκει τὸν Ἀρίσταρχον, ὤμνυε μὲν κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν εἰρηκέναι κατ’ αὐτοῦ φλαῦρον, καὶ οὐδὲν ἐφρόντιζ’ ἐπιορκῶν, καὶ ταῦτα παρόντων τῶν συνειδότων, ἠξίου δὲ καὶ πρὸσ ἔμ’ αὑτῷ δι’ ἐκείνου γίγνεσθαι τὰσ διαλύσεισ, τούτων τοὺσ παρόντασ ὑμῖν καλῶ μάρτυρασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 157:1)
ἐξελεγχθεὶσ δ’ ἐπιορκῶν καὶ ψευδῆ αἰτίαν ἐπιφέρων, καὶ καταφανὴσ γενόμενοσ μεμισθωμένοσ ὑπὸ Κηφισοφῶντοσ καὶ Ἀπολλοφάνουσ ὥστ’ ἐξελάσαι Ἀπολλόδωρον ἢ ἀτιμῶσαι ἀργύριον εἰληφώσ, ὀλίγασ ψήφουσ μεταλαβὼν ἐκ πεντακοσίων, ἀπῆλθεν ἐπιωρκηκὼσ καὶ δόξασ πονηρὸσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 13:2)
ἐπιωρκηκὼσ μὲν τὰσ σεμνὰσ θεὰσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὓσ ἐκεῖ διόμνυσθαι νόμιμόν ἐστι, κατάρατοσ δὲ καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν γιγνόμενοσ, ἐξεληλεγμένοσ δῶρα κατὰ τῆσ πόλεωσ εἰληφώσ, ἐξηπατηκὼσ δὲ καὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν βουλὴν παρὰ τὴν ἀράν, καὶ ἕτερα μὲν λέγων ἕτερα δὲ φρονῶν, ἰδίᾳ δὲ συμβεβουλευκὼσ Ἀριστάρχῳ δεινὰσ καὶ παρανόμουσ συμβουλάσ, ἀνθ’ ὧν ‐ εἴπερ ἐστί που δικαία τιμωρία κατὰ τῶν ἐπιόρκων καὶ πονηρῶν, ὥσπερ ἔστι ‐ δώσει δίκην οὗτοσ ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 56:1)
πρῶτον μὲν οὖν κατὰ τῶν ἐπιόρκων θάνατοσ ἦν παρ’ αὐτοῖσ τὸ πρόστιμον, ὡσ δύο τὰ μέγιστα ποιούντων ἀνομήματα, θεούσ τε ἀσεβούντων καὶ τὴν μεγίστην τῶν παρ’ ἀνθρώποισ πίστιν ἀνατρεπόντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 77 2:1)
οὕτωσ ἀδικεῖν μηδεὶσ θελέτω μηδ’ ἐπιόρκων μέτα συμπλείτω·
(에우리피데스, episode, anapests 1:21)
Κλέαρχοσ μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, ἐπεὶ ἐπιορκῶν τε ἐφάνη καὶ τὰσ σπονδὰσ λύων, ἔχει τὴν δίκην καὶ τέθνηκε, Πρόξενοσ δὲ καὶ Μένων, ὅτι κατήγγειλαν αὐτοῦ τὴν ἐπιβουλήν, ἐν μεγάλῃ τιμῇ εἰσιν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Β, chapter 5 42:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION