Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἁπάντων θεῶν εὐεργεσίαι Διόσ εἰσιν ἔργον, καὶ πάντεσ ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται, τὴν ὑπὸ τούτου παραδοθεῖσαν τάξιν φυλάττοντεσ, οἱο͂ν ἐν στρατοπέδῳ συμπάντων στρατηγοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:10)
οἱ δὲ παραλαβόντεσ τῆσ τ’ εὐκοσμίασ ἐπιμελοῦνται, καὶ ὑπὲρ ὧν δεῖ χρηματίζειν προτιθέασιν, καὶ τὰσ χειροτονίασ κρίνουσιν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα διοικοῦσιν, καὶ τοῦ τ’ ἀφεῖναι κύριοί εἰσιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 44 3:1)
καὶ ὅπωσ τῶν κοπρολόγων μηδεὶσ ἐντὸσ ι σταδίων τοῦ τείχουσ καταβαλεῖ κόπρον ἐπιμελοῦνται.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 50 2:3)
καὶ οὗτοι τῶν μέτρων καὶ τῶν σταθμῶν ἐπιμελοῦνται πάντων, ὅπωσ οἱ πωλοῦντεσ χρήσονται δικαίοισ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 51 2:2)
οὗτοι δ’ ἐπιμελοῦνται, πρῶτον μὲν ὅπωσ ὁ ἐν ἀγορᾷ σῖτοσ ἀργὸσ ὤνιοσ ἔσται δικαίωσ, ἔπειθ’ ὅπωσ οἵ τε μυλωθροὶ πρὸσ τὰσ τιμὰσ τῶν κριθῶν τὰ ἄλφιτα πωλήσουσιν, καὶ οἱ ἀρτοπῶλαι πρὸσ τὰσ τιμὰσ τῶν πυρῶν τοὺσ ἄρτουσ, καὶ τὸν σταθμὸν ἄγοντασ ὅσον ἂν οὗτοι τάξωσιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 51 3:2)
δύο δ’ ἐπὶ τὸν Πειραιέα, τὸν μὲν εἰσ τὴν Μουνιχίαν, τὸν δ’ εἰσ τὴν Ἀκτήν, οἳ τῆσ φυλ<ακ>ῆσ ἐπιμελοῦνται καὶ τῶν ἐν Πειραιεῖ·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 1:3)
καθάπερ οὖν ἐπὶ τῶν δανείων οἱ μὲν ὀφείλοντεσ βούλονται μὴ εἶναι οἷσ ὀφείλουσιν, οἱ δὲ δανείσαντεσ καὶ ἐπιμελοῦνται τῆσ τῶν ὀφειλόντων σωτηρίασ, οὕτω καὶ τοὺσ εὐεργετήσαντασ βούλεσθαι εἶναι τοὺσ παθόντασ ὡσ κομιουμένουσ τὰσ χάριτασ, τοῖσ δ’ οὐκ εἶναι ἐπιμελὲσ τὸ ἀνταποδοῦναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 72:1)
οὐκοῦν ἐπῄει μοι τοὺσ φιλοκόμουσ ἐπαινεῖν, οἳ φιλόκαλοι ὄντεσ καὶ τὰσ κόμασ περὶ πλείστου ποιούμενοι ἐπιμελοῦνται οὐ ῥᾳθύμωσ, ἀλλὰ κάλαμόν τινα ἔχουσιν ἀεὶ ἐν αὐτῇ τῇ κόμῃ, ᾧ ξαίνουσιν αὐτήν, ὅταν σχολὴν ἄγωσι, καὶ τοῦτο δὴ τὸ χαλεπώτατον, χαμαὶ κοιμώμενοι φυλάττουσιν ὅπωσ μηδέποτε ἅψωνται τῆσ γῆσ, ὑπερείδοντεσ ὑπὸ τὴν κεφαλὴν μικρὸν ξύλον, ὅπωσ ἀπέχῃ τῆσ γῆσ ὡσ πλεῖστον, καὶ μᾶλλον φροντίζουσι τοῦ καθαρὰν φέρειν τὴν κόμην ἢ τοῦ ἡδέωσ καθεύδειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΜΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ.7)
ὅτι θεοὶ οὔτ’ εἰσίν, εἴ τε καὶ εἰσίν, οὐκ ἐπιμελοῦνται ἀνθρώπων οὐδὲ κοινόν τι ἡμῖν ἐστι πρὸσ αὐτοὺσ τό τ’ εὐσεβὲσ τοῦτο καὶ ὅσιον παρὰ τοῖσ πολλοῖσ ἀνθρώποισ λαλούμενον κατάψευσμά ἐστιν ἀλαζόνων ἀνθρώπων καὶ σοφιστῶν ἢ νὴ Δία νομοθετῶν εἰσ φόβον καὶ ἐπίσχεσιν τῶν ἀδικούντων.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Ἐπικουρείουσ καὶ Ἀκαδημαικούσ. 23:2)
μείζονα δ’ εὐεργετοῦσιν ἀνθρώπουσ οἱ ἢ δύο ἢ τρία κακόρυγχα παιδία ἀνθ’ αὑτῶν εἰσάγοντεσ ἢ οἱ ἐπισκοποῦντεσ πάντασ κατὰ δύναμιν ἀνθρώπουσ, τί ποιοῦσιν, πῶσ διάγουσιν, τίνοσ ἐπιμελοῦνται, τίνοσ ἀμελοῦσι παρὰ τὸ προσῆκον;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 77:2)
καὶ διὰ τοῦτο ὡσ εἰσ τοσούτουσ ἀποδυσόμενοι εὐεξίασ τε ἐπιμελοῦνται, ὡσ μὴ αἰσχύνοιντο γυμνωθέντεσ, καὶ ἀξιονικότατον ἕκαστοσ αὑτὸν ἀπεργάζεται.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 36:6)
οἱο͂ν οἱ ἔμποροι καὶ γεωργοὶ καὶ σιτουργοὶ πάντεσ, καὶ πρὸσ τούτοισ γυμνασταὶ καὶ τὸ τῶν ἰατρῶν γένοσ, οἶσθ’ ὅτι τοῖσ περὶ τὰ ἀνθρώπινα νομεῦσιν, οὓσ πολιτικοὺσ ἐκαλέσαμεν, παντάπασι τῷ λόγῳ διαμάχοιντ’ ἂν οὗτοι σύμπαντεσ, ὡσ σφεῖσ τῆσ τροφῆσ ἐπιμελοῦνται τῆσ ἀνθρωπίνησ, οὐ μόνον ἀγελαίων ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ τῆσ τῶν ἀρχόντων αὐτῶν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 65:5)
διδακτοῦ δὲ ὄντοσ καὶ θεραπευτοῦ τὰ μὲν ἄλλα ἄρα τοὺσ ὑεῖσ διδάσκονται, ἐφ’ οἷσ οὐκ ἔστι θάνατοσ ἡ ζημία ἐὰν μὴ ἐπίστωνται, ἐφ’ ᾧ δὲ ἥ τε ζημία θάνατοσ αὐτῶν τοῖσ παισὶ καὶ φυγαὶ μὴ μαθοῦσι μηδὲ θεραπευθεῖσιν εἰσ ἀρετήν, καὶ πρὸσ τῷ θανάτῳ χρημάτων τε δημεύσεισ καὶ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν συλλήβδην τῶν οἴκων ἀνατροπαί, ταῦτα δ’ ἄρα οὐ διδάσκονται οὐδ’ ἐπιμελοῦνται πᾶσαν ἐπιμέλειαν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 132:1)
οἱ δὲ διδάσκαλοι τούτων τε ἐπιμελοῦνται, καὶ ἐπειδὰν αὖ γράμματα μάθωσιν καὶ μέλλωσιν συνήσειν τὰ γεγραμμένα ὥσπερ τότε τὴν φωνήν, παρατιθέασιν αὐτοῖσ ἐπὶ τῶν βάθρων ἀναγιγνώσκειν ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα καὶ ἐκμανθάνειν ἀναγκάζουσιν, ἐν οἷσ πολλαὶ μὲν νουθετήσεισ ἔνεισιν πολλαὶ δὲ διέξοδοι καὶ ἔπαινοι καὶ ἐγκώμια παλαιῶν ἀνδρῶν ἀγαθῶν, ἵνα ὁ παῖσ ζηλῶν μιμῆται καὶ ὀρέγηται τοιοῦτοσ γενέσθαι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 135:1)
οἵ τ’ αὖ κιθαρισταί, ἕτερα τοιαῦτα, σωφροσύνησ τε ἐπιμελοῦνται καὶ ὅπωσ ἂν οἱ νέοι μηδὲν κακουργῶσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 137:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION