Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐπίκτητόσ τε κιναιδολόγον αὐτὸν καλεῖ καὶ τὰ μάλιστα λοιδορεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 6:5)
Ῥωμαίοισ ἡ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ὑπάρξασα γῆ βραχεῖά ἐστι καὶ λυπρά, ἡ δ’ ἐπίκτητοσ, ἣν τοὺσ περιοίκουσ ἀφελόμενοι ἔχουσι, πολλὴ καὶ ἀγαθή·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8 2:1)
Ἐπίκτητοσ κρείσσων Σωκράτουσ οὐκ ἔσται·
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 36:2)
3τί εἶδεν ἐν ἐμοὶ ὁ Ἐπίκτητοσ, ἵνα βλέπων με τοιοῦτον εἰσερχόμενον πρὸσ αὐτὸν οὕτωσ αἰσχρῶσ ἔχοντα περιίδῃ καὶ μηδέποτε μηδὲ ῥῆμα εἴπῃ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 12:1)
ἀλλ’ ἅπαξ ἀκούσασ τῶν λόγων τούτων ἀπελθὼν σαυτῷ εἰπὲ "ταῦτά μοι Ἐπίκτητοσ οὐκ εἴρηκεν·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 36:1)
εἶτ’ ἐξελθὼν "οὐδὲν ἦν ὁ Ἐπίκτητοσ, ἐσολοίκιζεν, ἐβαρβάριζεν".
(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ. 14:4)
Ψυχάριον εἶ βαστάζον νεκρόν, ὡσ Ἐπίκτητοσ ἔλεγεν.
(에픽테토스, Works, book 0 25:1)
δῆλα γὰρ δὴ καὶ μὴ προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστισ γε σύνεσιν ἔχει, ὅτι Αἴγυπτοσ, ἐσ τὴν Ἕλληνεσ ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητόσ τε γῆ καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὰ κατύπερθε ἔτι τῆσ λίμνησ ταύτησ μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου, τῆσ πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι δὲ ἕτερον τοιόνδε.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 5 2:2)
ταύτησ ὦν τῆσ χώρησ τῆσ εἰρημένησ ἡ πολλή, κατά περ οἱ ἱρέεσ ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητοσ Αἰγυπτίοισι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 10 2:1)
ἐπεὶ δέ ποτε ὁ Ἐπίκτητοσ ἐπιτιμῶν ἅμα συνεβούλευεν αὐτῷ ἀγαγέσθαι γυναῖκα καὶ παιδοποιήσασθαι ‐ πρέπειν γὰρ καὶ τοῦτο φιλοσόφῳ ἀνδρὶ ἕτερον ἀντ’ αὐτοῦ καταλιπεῖν τῇ φύσει ‐ ἐλεγκτικώτατα πρὸσ αὐτὸν ἀπεκρίνατο, Οὐκοῦν, ὦ Ἐπίκτητε, δόσ μοι μίαν τῶν σαυτοῦ θυγατέρων.
(루키아노스, (no name) 55:1)
δεῖ αὖ νοῆσαι ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα ἄρχοντε καὶ ἄγοντε, οἷν ἑπόμεθα ᾗ ἂν ἄγητον, ἡ μὲν ἔμφυτοσ οὖσα ἐπιθυμία ἡδονῶν, ἄλλη δὲ ἐπίκτητοσ δόξα, ἐφιεμένη τοῦ ἀρίστου.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 71:4)
πρὸσ νότον δὲ τῆσ Ὑρκανίασ θαλάττησ ἐκ μέρουσ καὶ τοῦ ἰσθμοῦ παντὸσ μεταξὺ ταύτησ καὶ τοῦ Πόντου τῆσ τε Ἀρμενίασ ἡ πλείστη κεῖται καὶ Κολχὶσ καὶ Καππαδοκία σύμπασα μέχρι τοῦ Εὐξείνου πόντου καὶ τῶν Τιβαρανικῶν ἐθνῶν, ἔτι δὲ ἡ ἐντὸσ Ἅλυοσ χώρα λεγομένη, περιέχουσα πρὸσ μὲν τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Προποντίδι Παφλαγόνασ τε καὶ Βιθυνοὺσ καὶ Μυσοὺσ καὶ τὴν ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ λεγομένην Φρυγίαν, ἧσ ἐστι καὶ ἡ Τρῳάσ, πρὸσ δὲ τῷ Αἰγαίῳ καὶ τῇ ἐφεξῆσ θαλάττῃ τήν τε Αἰολίδα καὶ τὴν Ιὠνίαν καὶ Καρίαν καὶ Λυκίαν, ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τήν τε Φρυγίαν, ἧσ ἐστι μέροσ ἥ τε τῶν Γαλλογραικῶν λεγομένη Γαλατία καὶ ἡ Ἐπίκτητοσ, καὶ Λυκάονασ καὶ Λυδούσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 62:7)
περιέχεται δ’ ἐν αὐτῇ πρῶτα μὲν ἔθνη τὰ ἀπὸ τῆσ ἀνατολῆσ Παφλαγόνεσ τε καὶ Φρύγεσ καὶ Λυκάονεσ, ἔπειτα Βιθυνοὶ καὶ Μυσοὶ καὶ ἡ Ἐπίκτητοσ, ἔτι δὲ Τρῳὰσ καὶ Ἑλλησποντία, μετὰ δὲ τούτουσ ἐπὶ θαλάττῃ μὲν Ἑλλήνων οἵ τε Αἰολεῖσ καὶ Ιὤνεσ τῶν δ’ ἄλλων Κᾶρέσ τε καὶ Λύκιοι, ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ Λυδοί.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 1 5:6)
τὴν δὲ Βιθυνίαν ἀπὸ μὲν τῆσ ἀνατολῆσ ὁρίζουσι Παφλαγόνεσ τε καὶ Μαριανδυνοὶ καὶ τῶν Ἐπικτήτων τινέσ, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἡ Ποντικὴ θάλαττα ἡ ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Σαγγαρίου μέχρι τοῦ στόματοσ τοῦ κατὰ Βυζάντιον καὶ Χαλκηδόνα, ἀπὸ δὲ δύσεωσ ἡ Προποντίσ, πρὸσ νότον δ’ ἥ τε Μυσία καὶ ἡ ἐπίκτητοσ καλουμένη Φρυγία, ἡ δ’ αὐτὴ καὶ Ἑλλησποντιακὴ Φρυγία καλουμένη.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 4 1:1)
Φρυγία τε γὰρ ἡ μὲν καλεῖται μεγάλη, ἧσ ὁ Μίδασ ἐβασίλευσε καὶ ἧσ μέροσ οἱ Γαλάται κατέσχον, ἡ δὲ μικρὰ ἡ ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ καὶ ἡ περὶ τὸν Ὄλυμπον ἡ καὶ Ἐπίκτητοσ λεγομένη.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION