Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ψυχῆσ τὸ παθητικὸν καὶ τιτανικὸν καὶ ἄλογον καὶ ἔμπληκτον τοῦ δὲ σωματικοῦ τὸ ἐπίκηρον καὶ νοσῶδεσ καὶ ταρακτικὸν ἀωρίαισ καὶ δυσκρασίαισ, καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ ἀφανισμοῖσ σελήνησ, οἱο͂ν ἐκδρομαὶ καὶ ἀφανισμοὶ Τυφῶνοσ καὶ τοὔνομα κατηγορεῖ τὸ Σήθ, ᾧ τὸν Τυφῶνα καλοῦσι·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 49 3:2)
ὅθεν οὐ δεῖ παντάπασιν ἐκταπεινοῦν οὐδὲ καταβάλλειν τὴν φύσιν, ὡσ μηδὲν ἰσχυρὸν μηδὲ μόνιμον μηδ’ ὑπὲρ τὴν τύχην ἔχουσαν, ἀλλὰ τοὐναντίον εἰδότασ ὅτι μικρόν ἐστι μέροσ τοῦ ἀνθρώπου τὸ σαθρὸν καὶ ἐπίκηρον, ᾧ δέχεται τὴν τύχην, τῆσ δὲ βελτίονοσ μερίδοσ αὐτοὶ κρατοῦμεν, ἐν ᾗ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἱδρυθέντα, δόξαι τε χρησταὶ καὶ μαθήματα καὶ λόγοι τελευτῶντεσ εἰσ ἀρετήν, ἀναφαίρετον ἔχουσι τὴν οὐσίαν καὶ ἀδιάφθορον, ἀνεκπλήκτουσ πρὸσ τὸ μέλλον εἶναι καὶ θαρραλέουσ, πρὸσ τὴν τύχην λέγοντασ, ἃ Σωκράτησ δοκῶν πρὸσ τοὺσ κατηγόρουσ λέγειν πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ἔλεγεν, ὡσ ἀποκτεῖναι μὲν Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ δύνανται, βλάψαι δ’ οὐ δύνανται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 17 2:1)
ἀλλὰ τοὐναντίον εἰδότασ, ὅτι μικρόν ἐστι μέροσ τοῦ ἀνθρώπου τὸ σαθρὸν καὶ τὸ ἐπίκηρον, ὃ δέχεται τὴν τύχην, τῆσ δὲ βελτίονοσ μερίδοσ αὐτοὶ κρατοῦμεν, ἐν ᾗ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἱδρυθέντα, δόξαι τε χρησταὶ καὶ μαθήματα καὶ λόγοι τελευτῶντεσ εἰσ ἀρετήν, ἀναφαίρετον ἔχουσι τὴν οὐσίαν καὶ ἀδιάφθορον, ἀηττήτουσ πρὸσ τὸ μέλλον εἶναι καὶ θαρραλέουσ, πρὸσ τὴν τύχην λέγοντασ, ἃ Σωκράτησ δοκῶν πρὸσ τοὺσ κατηγόρουσ λέγειν πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ἔλεγεν, ὡσ ἀποκτεῖναι μὲν Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ δύνανται, βλάψαι δ’ οὐ δύνανται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 17 8:1)
τὸ γὰρ ἐφήμερα καλεῖν καὶ ἀβέβαια καὶ ἀστάθμητα φύλλοισ τε γιγνομένοισ ἔτουσ ὡρ́ᾳ καὶ φθίνουσιν εἰκάζειν τὸν βίον τί παρέσχηκεν ἄλλο τοῖσ ποιηταῖσ ἢ τὸ τῆσ σαρκὸσ ἐπίκηρον καὶ πολυβλαβὲσ καὶ νοσῶδεσ, ἧσ δὴ καὶ τὸ ἄκρον ἀγαθὸν δεδιέναι καὶ κολούειν παρεγγυῶσι;
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 11:1)
"κατηγορεῖ δ’ αὐτῶν καὶ ἡ βραχύτησ τοῦ βίου τὸ ἐπίκηρον καὶ νοσῶδεσ οὐδὲν γὰρ ὡσ εἰπεῖν πολυχρόνιόν ἐστι, πλὴν εἰ φαίη τισ κόρακα καὶ κορώνην, ἃ δὴ παμφάγα τ’ ὄντα καὶ πάσησ ἁπτόμενα τροφῆσ ὁρῶμεν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆσ ἁπλῆσ εὐπεπτοτέρα. 12:14)
Λεόντιχοσ ἐνθάδε νεκρὸν εὑρ͂έ σ1’ ἐπ’ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσασ ἐπίκηρον ἑὸν βίον οὐδὲ γὰρ αὐτὸσ ἥσυχοσ, αἰθυίῃ δ’ ἶσα θαλασσοπορεῖ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2772)

SEARCH

MENU NAVIGATION