Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἄρχεται τῆσ ἱστορίασ ἀπὸ Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου τοῦ Κάπυοσ, ὃσ ἐν τῷ Τρωικῷ ἤκμαζε πολέμῳ, μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν τῆσ Τροίασ ἔφυγε, καὶ μετὰ μακρὰν πλάνην κατέπλει ἔσ τινα τῆσ Ἰταλίασ αἰγιαλόν, Λώρεντον ἐπικαλούμενον, ἔνθα καὶ στρατόπεδον αὐτοῦ δείκνυται, καὶ τὴν ἀκτὴν ἀπ’ ἐκείνου Τροίαν καλοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1:1)
"οἱ οὖν καταλελειμμένοι τῆσ τοῦ Διομνήστου οἰκίασ παρ’ Ἱππόνικον τὸν Καλλίου τὸν Ἄμμωνα ἐπικαλούμενον ὑπεξέθεντο τὰ χρήματα εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ ἀνασκευασθέντων ὑπὸ τῶν Περσῶν ἁπάντων τῶν Ἐρετριέων κατέσχον οὗτοι τὰ χρήματα πολλὰ ὄντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 52 1:6)
Ἀντίοχον δὲ τὸν Γρυπὸν ἐπικαλούμενον βασιλέα φησὶ Ποσειδώνιοσ ἐν τῇ ὀγδόῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ἱστοριῶν τὰσ ἐπὶ Δάφνῃ πανηγύρεισ ἐπιτελοῦντα ὑποδοχὰσ λαμπρὰσ ἐπιτελεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 561)
βίῳ ἀφικέσθαι φησὶ παρὰ Διονυσίου τοῦ νεωτέρου πρεσβευτὰσ πρὸσ τὴν Ταραντίνων πόλιν, ἐν οἷσ εἶναι καὶ πολύαρχον τὸν ἡδυπαθῆ ἐπικαλούμενον, ἄνδρα περὶ τὰσ σωματικὰσ ἡδονὰσ ἐσπουδακότα καὶ οὐ μόνον τῷ ἔργῳ ἀλλὰ καὶ τῷ λόγῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 642)
οἶδα δὲ καὶ Πολύστρατον τὸν Ἀθηναῖον, μαθητὴν δὲ Θεοφράστου, τὸν ἐπικαλούμενον Τυρρηνόν, ὅτι τῶν αὐλητρίδων τὰ ἱμάτια περιέδυεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 86 3:1)
"Διονύσιοσ μὲν ὁ Σινωπεὺσ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ὁμώνυμοι μνημονεύει Κηφισοδώρου τοῦ πλάνου διὰ τούτων Κηφισόδωρόν φασιν ἐπικαλούμενον πλάνον τιν’ ἐν Ἀθήναισ γενέσθαι, τὴν σχολὴν εἰσ τοῦτο τὸ μέροσ τοῦ βίου καταχρώμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 54)
Ἄλεξισ γὰρ ἐν τῷ Ποντικῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Καλλιμέδοντα τὸν ῥήτορα, Κάραβον δὲ ἐπικαλούμενον κωμῳδῶν ἦν δ’ οὗτοσ εἷσ τῶν κατὰ Δημοσθένη τὸν ῥήτορα πολιτευομένων φησὶν ὑπὲρ πάτρασ μὲν πᾶσ τισ ἀποθνῄσκειν θέλει, ὑπὲρ δὲ μήτρασ Καλλιμέδων ὁ Κάραβοσ ἑφθῆσ ἴσωσ προσεῖτ’ ἂν ἀποθανεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 57 1:1)
"Εὐκλείδην δέ φησιν Ἡγήσανδροσ τὸν Σεῦτλον ἐπικαλούμενον παράσιτοσ δ’ ἦν καὶ οὗτοσ παραθέντοσ τινὸσ αὐτῷ πλείουσ σόγκουσ ἐν δείπνῳ, ὁ Καπανεύσ, ἔφη, ὁ ὑπὸ τοῦ Εὐριπίδου εἰσαγόμενοσ ἐν ταῖσ Ἱκέτισιν ὑπεραστεῖοσ ἦν μισῶν τραπέζαισ ὅστισ ἐξογκοῖτ’ ἄγαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:19)
Ιἑρωνύμου δὲ τοῦ Συρακοσίων τυράννου Θράσωνα τὸν Κάρχαρον ἐπικαλούμενον Βάτων ὁ Σινωπεὺσ ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ τῆσ τοῦ Ιἑρωνύμου τυραννίδοσ, προσφέρεσθαι φάσκων αὐτὸν ἑκάστοτε πολὺν ἄκρατον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 59 1:3)
‐ εἰ γὰρ Αἰακὸσ ἢ Ῥαδάμανθυσ ἢ Μίνωσ ἦν ὁ κατηγορῶν, ἀλλὰ μὴ σπερμολόγοσ, περίτριμμ’ ἀγορᾶσ, ὄλεθροσ γραμματεύσ, οὐκ ἂν αὐτὸν οἶμαι ταῦτ’ εἰπεῖν οὐδ’ ἂν οὕτωσ ἐπαχθεῖσ λόγουσ πορίσασθαι, ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ βοῶντα ὦ γῆ καὶ ἥλιε καὶ ἀρετὴ καὶ τὰ τοιαῦτα, καὶ πάλιν σύνεσιν καὶ παιδεία ἐπικαλούμενον, ᾗ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 186:1)
φασί ποτε Ἀλεξἀνδρῳ τῷ βασιλεῖ τὸν αὐλητὴν Τιμόθεον τὸ πρῶτον ἐπιδεικνύμενον αὐλῆσαι κατὰ τὸν ἐκείνου τρόπον μάλα ἐμπείρωσ καὶ μουσικῶσ, οὐ μαλακὸν αὔλημα οὐδὲ ἀναβεβλημένον οὐδὲ τῶν πρὸσ ἄνεσιν καὶ ῥᾳθυμίαν ἀγόντων, ἀλλ’ αὐτὸν οἶμαι τὸν ὄρθιον τὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐπικαλούμενον νόμον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 1:1)
παρὰ μὲν γὰρ τοῖσ Ἀριανοῖσ Ζαθραύστην ἱστοροῦσι τὸν ἀγαθὸν δαίμονα προσποιήσασθαι τοὺσ νόμουσ αὐτῷ διδόναι, παρὰ δὲ τοῖσ ὀνομαζομένοισ Γέταισ τοῖσ ἀπαθανατίζουσι Ζάλμοξιν ὡσαύτωσ τὴν κοινὴν Ἑστίαν, παρὰ δὲ τοῖσ Ιοὐδαίοισ Μωυσῆν τὸν Ιαὢ ἐπικαλούμενον θεόν, εἴτε θαυμαστὴν καὶ θείαν ὅλωσ ἔννοιαν εἶναι κρίναντασ τὴν μέλλουσαν ὠφελήσειν ἀνθρώπων πλῆθοσ, εἴτε καὶ πρὸσ τὴν ὑπεροχὴν καὶ δύναμιν τῶν εὑρεῖν λεγομένων τοὺσ νόμουσ ἀποβλέψαντα τὸν ὄχλον μᾶλλον ὑπακούσεσθαι διαλαβόντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 94 2:2)
ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ λέξομεν‐‐διήκουσε γὰρ καὶ τούτου‐‐καὶ Βίωνα τὸν Βορυσθενίτην, ὕστερον δὲ Θεοδώρειον ἀπὸ τῆσ αἱρέσεωσ ἐπικαλούμενον, περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ λέξομεν ἐχομένωσ Ἀρκεσιλάου.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. d'. KRATHS 3:3)
καὶ ὁ Ταρκύνιοσ ἄσμενοσ τοῦτ’ ἰδὼν ἀναπηδᾷ τ’ ἀπὸ τοῦ δίφρου, καὶ συναρπάσασ τὸν γέροντα κεκραγότα καὶ τοὺσ ὑπηρέτασ ἐπικαλούμενον ἔφερε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 38 8:1)
κἀκεῖνοσ συγκαλέσασ τὴν λοχῖτιν ἐκκλησίαν καὶ τὰσ ψήφουσ κατὰ τὰ τιμήματα ἀναδούσ, ἐκ τῆσ ἀμφοτέρων εὐδοκήσεωσ ἀποδείκνυσιν ὑπάτουσ, Γάϊον Ιοὔλιον, τὸν ἐπικαλούμενον Ιοὔλον, ἐκ τῶν φιλοδήμων, καὶ Κόιντον Φάβιον Καίσωνοσ υἱὸν τὸ δεύτερον ἐκ τῶν ἀριστοκρατικῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 90 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION