Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἕλληνασ δ’, ὅσοι τοῖσ Θρᾳξὶν ὑπήκουον, ἠλευθέρου, καὶ Βυζαντίοισ ἐχαρίζετο πολλὰ ὡσ ἐπίκαιρον ἐπὶ τοῦ στόματοσ πόλιν ἔχουσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:2)
ἀδενώδεεσ γὰρ τὴν φύσιν, ἐσ δὲ ὄλεθρον εὐήθεεσ· ἐπίκαιρον δὲ αὐτέων τὸ ἔργον, ἥ τε διάκρισισ τῶν οὔρων ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ ἡ ἀπόκρισισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.188)
ἐν γὰρ τῇ νειαιρῇ γαστρὶ κατωτάτω ἵζει προσωτάτω τοῦ θώρηκοσ · ἀλλὰ καὶ ἔργον αὐτέησ ἐπίκαιρον ἡ τῶν οὔρων ἔξοδοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.199)
Κάτοξυ καὶ ἐπίκαιρον κακὸν φλεγμασίη καὶ πρῆσισ τοῦ πνεύμονοσ, ἐφ’ οἷσι πνὶξ ὀλιγοχρονίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.1)
τὰ μὲν τοίνυν ἄλλα παροφθέντα ἐπίκαιρον ποιεῖ τὴν ζημίαν καὶ οὐ πάσαισ ταῖσ ψήφοισ ἡμάρτηται, τὸ δ’ ἐπ’ ἀλλήλουσ τρέπεσθαι καὶ τὴν ἐπὶ τῇ κοινῇ σωτηρίᾳ κατοικίαν γενομένην ταύτην διαλύοντασ καὶ διασπῶντασ τὰ αὑτῶν εὖ τίθεσθαι νομίζειν ἑκάστουσ ἐξαίρει πᾶσαν ἀνθρώπων ἄνοιαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:5)
ἐν οἷσ Ὅμηροσ σαφῶσ μαρτυρεῖ ὅτι οὐ κολακεύων ὁ ῥήτωρ λέγει οὐδὲ ὑποπεπτωκὼσ, οὐδὲ τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα θαυμάζων, οὐδὲ ἐπίκαιρον ἡδονὴν διώκων, ἄλλοσ ἄλλοθι γιγνόμενοσ, ὥσπερ οἱ ὀψοποιοὶ χάριν ἡδονῆσ ἑτέρου, οὐδὲ σχηματιζόμενοσ ὡσ δοῦλοσ τῶν ἀεὶ δυναμένων, ἀλλ’ ἀσφαλῶσ ἀγορεύει, φησί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:5)
ὁ δὲ Θίβρων τὸ μὲν πρῶτον ἀθύμωσ εἶχεν, ἀπολωλεκὼσ τόπον ἐπίκαιρον καὶ τὰσ τῶν στρατιωτῶν ἀποσκευάσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 20 6:1)
μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Μεσσήνην ἐπίκαιρον καὶ τηλικαύτην πόλιν ἀβοήθητον περιιδὼν εἰάσε κατασκαφῆναι, ὅπωσ μὴ μόνον ὡσ πλεῖστοι διαφθείρωνται τῶν Σικελιωτῶν, ἀλλὰ καὶ Καρχηδόνιοι τὰσ ἐξ Ἰταλίασ βοηθείασ καὶ τοὺσ ἐκ Πελοποννήσου στόλουσ ἐμφράξωσιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 22:2)
ὀχυρωτέραισ ἐκρατύναντο κατασκευαῖσ τε καὶ φυλακαῖσ, περὶ παντὸσ ποιούμενοι μὴ γενέσθαι τοῖσ πολεμίοισ τὸ ἐπίκαιρον χωρίον ἐπιτείχισμα κατὰ τῆσ πόλεωσ, καὶ τὰσ εἰσ τὸν πόλεμον παρασκευὰσ ἐνταῦθ’ ἀπέθεντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 22 1:4)
τοιαύτη μὲν οὖν τισ ἡ Θρασυμάχειοσ ἑρμηνεία, μέση τοῖν δυεῖν καὶ εὔκρατοσ καὶ εἰσ ἀμφοτέρουσ τοὺσ χαρακτῆρασ ἐπίκαιρον ἀφετήριον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 3 4:1)
ἐπεὶ τὸ μὲν τύχησ ἐπίκαιρον δάνειον, τὸ δὲ τῆσ εὐδαιμονίασ προαιρέσεωσ.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 8:4)
τάχ’ ἂν οὖν ἤδη τισ θαυμάζοι καὶ διαποροίη, τί παθὼν ὁ Ἐρασίστρατοσ εἰσ τοσοῦτον τῶν Ἱπποκράτουσ δογμάτων ἀπετράπετο καὶ διὰ τί τῶν ἐν ἥπατι πόρων τῶν χοληδόχων, ἅλισ γὰρ ἤδη νεφρῶν, ἀφελόμενοσ τὴν ἑλκτικὴν δύναμιν ἐπίκαιρον αἰτιᾶται θέσιν καὶ στομάτων στενότητα καὶ χώραν τινὰ κοινήν, εἰσ ἣν παράγουσι μὲν αἱ ἀπὸ τῶν πυλῶν τὸ ἀκάθαρτον αἷμα, μεταλαμβάνουσι δὲ πρότεροι μὲν οἱ πόροι τὴν χολήν, δεύτεραι δ’ αἱ ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ τὸ καθαρὸν αἷμα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 426)
Εἰ γάρ τισ ἕλκοσ λαβὼν ἐν κνήμῃ μήτε λίην ἐπίκαιρον μήτε λίην εὐήθεσ, μήτε ἄγαν εὐελκὴσ ἐὼν, μήτε ἄγαν δυσελκὴσ, αὐτίκα ἀρξάμενοσ ἐκ πρώτησ κατακείμενοσ ἰητρεύοιτο, καὶ μηδαμῆ μετεωρίζοι τὸ σκέλοσ, ἀφλέγμαντοσ μὲν ἂν οὕτωσ εἰή μᾶλλον, καὶ ὑγιὴσ πολλῷ θᾶσσον ἂν γένοιτο, ἢ εἰ πλανώμενοσ ἰητρεύοιτο‧ εἰ μέντοι πεμπταῖοσ ἢ ἑκταῖοσ ἐὼν ἢ καὶ ἔτι ἀνωτέρω, ἀναστὰσ ἐθέλοι προβαίνειν, μᾶλλον ἂν πονέοι τότε ἢ αὐτίκα ἐξ ἀρχῆσ πλανώμενοσ ἰητρεύοιτο‧ εἰ δὲ καὶ πολλὰ ταλαιπωρήσειεν ἐξαπίνησ, πολλῷ ἂν μᾶλλον πονήσειεν ἢ εἰ ἐκείνωσ ἰητρευόμενοσ τὰ αὐτὰ ταῦτα ταλαιπωρήσειεν ἐν ταύτῃσι τῇσιν ἡμέρῃσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 12.6)
Οὐ μέντοι γε ἂν ἔγραφον περὶ τουτέου τοσαῦτα, εἰ μὴ εὖ μὲν ᾔδειν ἀσύμφορον ἐοῦσαν τὴν ἐπίδεσιν, συχνοὺσ δὲ οὕτωσ ἰητρεύοντασ, ἐπίκαιρον δὲ τὸ ἀπομάθημα, μαρτύριον δὲ τοῦ ὀρθῶσ γεγράφθαι τὰ πρόσθεν γεγραμμένα, εἴτε μάλιστα πιεστέα τὰ κατήγματα, εἴτε ἥκιστα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 25.9)
Ὅσοι δὲ ἐπὶ μίαν ἢ δύο ἡμέρασ εἴρια ἐπιδέειν δικαιοῦσι, τρίτῃ δὲ καὶ τετάρτῃ ὀθονίοισιν ἐπιδέοντεσ πιέζουσι καὶ κατατείνουσι τότε μάλιστα, οὗτοι πουλύ τι τῆσ ἰητρικῆσ καὶ κάρτα ἐπίκαιρον ἀσυνετέουσιν‧ ἥκιστα γὰρ χρὴ τῇ τρίτῃ καὶ τετάρτῃ στυφελίζειν πάντα τὰ τρώματα, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι‧ καὶ μηλώσιασ δὲ πάσασ φυλάσσεσθαι χρὴ ἐν ταύτῃσι τῇσιν ἡμέρῃσι, καὶ ὁκόσοισιν ἄλλοισι τρώμασιν ἠρέθισται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 31.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION