Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ βασιλείασ σχῆμα εἶναι τὸ τοιοῦτον ἐπιεικοῦσ, ἀλλὰ σκαιότητοσ καὶ ἀπαιδευσίασ ἔλεγχον φανερώτατον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:1)
οὐδὲ γὰρ ἐπιεικοῦσ ἐστὶν ἡ αἰσχύνη, εἴπερ γίνεται ἐπὶ τοῖσ φαύλοισ οὐ γὰρ πρακτέον τὰ τοιαῦτα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 155:2)
περὶ δὲ ἐπιεικείασ καὶ τοῦ ἐπιεικοῦσ, πῶσ ἔχει ἡ μὲν ἐπιείκεια πρὸσ δικαιοσύνην τὸ δ’ ἐπιεικὲσ πρὸσ τὸ δίκαιον, ἐχόμενόν ἐστιν εἰπεῖν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 138:2)
καὶ ἔστιν αὕτη ἡ φύσισ ἡ τοῦ ἐπιεικοῦσ, ἐπανόρθωμα νόμου, ᾗ ἐλλείπει διὰ τὸ καθόλου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 146:1)
ἡ δὲ καλουμένη γνώμη, καθ’ ἣν συγγνώμονασ καὶ ἔχειν φαμὲν γνώμην, ἡ τοῦ ἐπιεικοῦσ ἐστὶ κρίσισ ὀρθή.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 78:4)
ἡ δὲ συγγνώμη γνώμη ἐστὶ κριτικὴ τοῦ ἐπιεικοῦσ ὀρθή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 79:2)
καὶ οἷσ ἂν ᾖ τοῦ ἐπιεικοῦσ τυχεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 15:1)
Τὰ δὲ δὴ πέραν τοῦ Ὑφάσιοσ εὐδαίμονά τε τὴν χώραν εἶναι ἐξηγγέλλετο καὶ ἀνθρώπουσ ἀγαθοὺσ μὲν γῆσ ἐργάτασ, γενναίουσ δὲ τὰ πολέμια καὶ ἐσ τὰ ἴδια δὲ σφῶν ἐν κόσμῳ πολιτεύοντασ ̔πρὸσ γὰρ τῶν ἀρίστων ἄρχεσθαι τοὺσ πολλούσ, τοὺσ δὲ οὐδὲν ἔξω τοῦ ἐπιεικοῦσ ἐξηγεῖσθαἰ, πλῆθόσ τε ἐλεφάντων εἶναι τοῖσ ταύτῃ ἀνθρώποισ πολύ τι ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ Ἰνδοὺσ, καὶ μεγέθει μεγίστουσ καὶ ἀνδρείᾳ.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 25 1:1)
ζῶντι μὲν γάρ οἱ τὴν Ἰνδῶν γῆν ἐξαρκεῖν φέρουσαν τὰ ὡραῖα, ἀποθανόντα δὲ ἀπαλλαγήσεσθαι οὐκ ἐπιεικοῦσ ξυνοίκου τοῦ σώματοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 4:1)
ἀλλὰ καὶ ἄλλωσ, ὁπότε ἢ πενθῶν ἀκρίτωσ τύχοι παρὰ τὴν ἀξίαν καὶ τὸ πρέπον ἤ κολάζων πικρότερον τοῦ νομίμου καὶ ἐπιεικοῦσ ἢ χαλεπαίνωντοῖσ αὑτοῦ φίλοισ τε καὶ ἑταίροισ ἢ ὑπερορῶν τοὺσ θνητούσ τε καὶ ἀληθεῖσ γονέασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 8:1)
τοὺσ δὲ ὑπηκόουσ ἅπαντασ ἡγούμενοσ δούλουσ καὶ ὑπηρέτασ τῆσ αὑτοῦ τρυφῆσ, οὐδὲ ποιμένοσ ἐπιεικοῦσ ἔχων ἦθοσ, σκέπησ καὶ νομῆσ προνοούμενοσ τοῖσ αὑτοῦ κτήνεσιν, ἔτι δὲ θῆρασ ἀπαμύνων καὶ φῶρασ προφυλάττων, ἀλλ’ αὐτὸσ πρῶτοσ διαρπάζων τε καὶ φθείρων καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιτρέπων, καθάπερ, οἶμαι, πολεμίωνλείαν, οὐκ ἄν ποτε εἴποιμι τὸν τοιοῦτον ἄρχοντα ἢ αὐτοκράτορα ἢ βασιλέα, πολὺ δὲ μᾶλλον τύραννον καὶ λευστῆρα, ὥσ ποτε προσεῖπεν ὁ Ἀπόλλων τὸν Σικυώνιον τύραννον, εἰ καὶ πολλὰσ μὲν ἔχοι τιάρασ, πολλὰ δὲ σκῆπτρα ὑπακούοιεν αὐτῷ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 48:1)
ἀποχρῆναι, ἀνδρὸσ δὲ τὰ πάντα ἐπιεικοῦσ τοῖσ πράγμασι δεῖν, ἵνα μηδὲν ἐξεργάσηται νεώτερον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 39 3:1)
μηδενὸσ γὰρ αὐτοὺσ ἑτέρου δυνήσεσθαι ῥᾳδίωσ ἐπιεικοῦσ ὁμοίωσ τυχεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 211:2)
ἐὰν ἡ ἐμή, ἔφη, νικᾷ, τὸν τοῦ ἐπιεικοῦσ μιμητὴν ἄκρατον.
(플라톤, Republic, book 3 224:1)
χρῴμεθα καὶ μυθολόγῳ ὠφελίασ ἕνεκα, ὃσ ἡμῖν τὴν τοῦ ἐπιεικοῦσ λέξιν μιμοῖτο καὶ τὰ λεγόμενα λέγοι ἐν ἐκείνοισ τοῖσ τύποισ οἷσ κατ’ ἀρχὰσ ἐνομοθετησάμεθα, ὅτε τοὺσ στρατιώτασ ἐπεχειροῦμεν παιδεύειν.
(플라톤, Republic, book 3 235:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION