Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ καθ’ αὑτὸν μὲν ἄρχων φαῦλοσ ἦν, μετὰ πλειόνων δὲ ἐπιεικήσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1084)
αἰσθόμενοσ δὲ τὸ πρᾶγμα ἀνὴρ ἐπιεικήσ, Πάμφιλοσ ὁ Ἀχερδούσιοσ, προσκρούσασ τι τούτῳ καὶ παροξυνθείσ, ἐκκλησίασ οὔσησ εἶπεν ἀναστάσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1102)
ξύνεστι δὲ αὐτέοισι, εἰ μὲν ἐπιεικὴσ εἱλεὸσ εἰή, πόνοσ ἑλισσόμενοσ, στομάχου πλάδοσ, ἔκλυσισ, μαλακίη, ἐρεύξιεσ κεναὶ καὶ οὐδὲν ὠφελοῦσαι, κοιλίη ὑποβορβορίζουσα φύσῃσι, ὁδοιπορίη μεσφὶ ἕδρησ, διέξοδοι δὲ ἀτελέεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.136)
καὶ γὰρ ἰδίῃ τῶν μὲν ἀμφὶ τὰσ λαγόνασ, ἀσκίτου τυμπανίασ χερείων, τῶν δὲ ὅλου τοῦ σκήνεοσ ὁ λευκοφλ εγματίασ τοῦ ἀνὰ σάρκα μείων· ἐπιεικὴσ μὲν ὦν, ἐν ἀπελπίστοισι, ἢν ὁ μείων ξυστῇ τῷ μείονι· κακίων δὲ εἴ τισ τῶν μειόνων ἑνὶ τῶν μεζόνων ἐσ τὠυτὸ ξυμβῇ· ἢν δὲ ἐσ ἄκρασ ἡ μίξισ ἅμ’ ἥκηται δυοῖν μεγάλοιν, μέζον κακὸν τὸ ἔκγονον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.15)
φέρε δὴ θῶμεν ἀμφοτέρουσ ἀναμὶξ ἀκούειν κακῶσ, ‐ οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἂν σὺ φαίησ, ὡσ οὐδεὶσ μή ποτ’ ἀκούσῃ κακῶσ ἐπιεικὴσ ὢν τοὺσ τρόπουσ ‐ οὐκοῦν οἱ μὲν δόξησ ἠμεληκότεσ καὶ διεφθαρμένοι καθάπαξ ὑπὸ τῶν αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν οὐδ’ ὁτιοῦν δή που ζημιοῦνται, ἀλλὰ καὶ κέρδοσ ἂν θεῖντο ἀγαλλόμενοι τῷ φανεροὶ πᾶσι γίγνεσθαι, οἱ δὲ παρ’ ἀξίαν ἀγωνιζόμενοι πῶσ οὐ πολὺ τῶν ἄθλων ἃ τῆσ σωφροσύνησ εἶναι χρὴ διαμαρτάνουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:18)
καίτοι εἰ μὲν μηδεὶσ ῥήτωρ ἐπιεικὴσ, τί τοῦτον κοσμεῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 159:9)
ἐπεὶ οὖν ἡμαρτημέναι ἀμφότεραι αἱ ἕξεισ ἐκεῖναι, φανερὸν ὅτι ἐπιεικὴσ ἡ μέση τούτων ἕξισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 82:1)
ἡ μὲν οὖν τῇ σπουδαίᾳ οἰκεία ἐπιεικήσ, ἡ δὲ τῇ φαύλῃ μοχθηρά·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 63:2)
ὁ μὲν γὰρ φοβούμενοσ ἐπιεικὴσ καὶ αἰδήμων, ὁ δὲ μὴ φοβούμενοσ ἀναίσχυντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 87:3)
δόξειε δ’ ἂν ὁ τοιοῦτοσ ἐπιεικὴσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 134:1)
ἐπὶ τοῖσ ἑκουσίοισ γὰρ ἡ αἰδώσ, ἑκὼν δ’ ὁ ἐπιεικὴσ οὐδέποτε πράξει τὰ φαῦλα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 156:3)
οὐδὲν γὰρ διαφέρει, εἰ ἐπιεικὴσ φαῦλον ἀπεστέρησεν ἢ φαῦλοσ ἐπιεικῆ, οὐδ’ εἰ ἐμοίχευσεν ἐπιεικὴσ ἢ φαῦλοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 48:3)
ὁ γὰρ ἐπιεικὴσ ἐλαττωτικόσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 128:2)
φανερὸν δ’ ἐκ τούτου καὶ ὁ ἐπιεικὴσ τίσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 147:3)
ὁ γὰρ τῶν τοιούτων προαιρετικὸσ καὶ πρακτικόσ, καὶ ὁ μὴ ἀκριβοδίκαιοσ ἐπὶ τὸ χεῖρον ἀλλ’ ἐλαττωτικόσ, καίπερ ἔχων τὸν νόμον βοηθόν, ἐπιεικήσ ἐστι, καὶ ἡ ἕξισ αὕτη ἐπιείκεια, δικαιοσύνη τισ οὖσα καὶ οὐχ ἑτέρα τισ ἕξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 148:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION