Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάλιν τοὺσ τριηράρχουσ ὑπευθύνουσ εἶναι κελεύει ὁ νόμοσ, οὐ τὰ κοινὰ διαχειρίσαντασ, οὐδ’ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων πολλὰ μὲν ὑφαιρουμένουσ, βραχέα δὲ κατατιθέντασ, οὐδ’ ἐπιδιδόναι μὲν φάσκοντασ, ἀποδιδόντασ δὲ ὑμῖν τὰ ὑμέτερα, ἀλλ’ ὁμολογουμένωσ τὰσ πατρῴασ οὐσίασ εἰσ τὴν πρὸσ ὑμᾶσ ἀνηλωκότασ φιλοτιμίαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 19 1:1)
εἰ δέ τι καὶ δαψιλὲσ ἦν, ἡμέτερον ἦν τῶν στρατηγῶν, οἳ πάντα ἐσμὲν ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ νίκησ ἐπιδιδόναι πρόθυμοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 4:8)
οἱ δὲ ἔφερον αὐτῷ τὸν ἀριθμὸν τοῦ στρατοῦ, καθὰ καὶ νῦν ἔθοσ ἐστὶ τὸν αἰτοῦντα τὸ σύνθημα χιλίαρχον ἐπιδιδόναι τῷ βασιλεῖ βιβλίον ἐφήμερον τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ παρόντοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 8:2)
ἐσ δὲ τὸ ἄλλο πλῆθοσ ἐπελθὼν τοὺσ μὲν ἀποστάντασ ἐμαρτύρετο τῆσ ἐπιορκίασ, οὐ κατὰ γνώμην τοῦ αὐτοκράτοροσ τῆσ στρατείασ ἀπολυθέντασ, τοὺσ δὲ παρόντασ ἐπῄνει καὶ ἐπήλπιζεν ἀπολύσειν μὲν ταχέωσ, ὅτε μηδενὶ μετανοήσει, καταπλουτιεῖν δὲ ἀπολύων καὶ νῦν ἐπιδιδόναι δραχμὰσ πεντακοσίασ ἑκάστῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 13 7:4)
Μαρτυρίαι ἀλλὰ μὴν εἴ γε δεῖ καὶ τούτοισ τεκμαίρεσθαι, οὐκ εἰκὸσ ἦν ἐπιδιδόναι μὲν ἡμᾶσ τοσαῦτα χρήματα, ἵνα παρ’ ὑμῖν εὐδοξῶμεν, συκοφαντεῖν δὲ Φορμίωνα, ἵνα καὶ τὴν ὑπάρχουσαν ἐπιείκειαν ἀποβάλωμεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 56:4)
ἐὰν δὲ πλείουσ ὦσιν ἐν τῷ αὐτῷ γένει, τῇ ἐπικλήρῳ πρὸσ μέροσ ἐπιδιδόναι ἕκαστον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 78:2)
ἔτι δὲ κρίνων τοὺσ μὲν τὰ δρομικὰ γυμναζομένουσ οὐδὲν πρὸσ ἀνδρείαν οὐδ’ εὐψυχίαν ἐπιδιδόναι, τοὺσ δὲ τὴν πυγμὴν καὶ τὰ τοιαῦτ’ ἀσκήσαντασ πρὸσ τῷ σώματι καὶ τὴν γνώμην διαφθείρεσθαι, τὸ σεμνότατον καὶ κάλλιστον τῶν ἀγωνισμάτων καὶ μάλιστα πρὸσ τὴν σεαυτοῦ φύσιν ἁρμόττον ἐξελέξω, τῇ μὲν συνηθείᾳ τῶν ὅπλων καὶ τῇ τῶν δρόμων φιλοπονίᾳ τοῖσ ἐν τῷ πολέμῳ συμβαίνουσιν ὡμοιωμένον, τῇ δὲ μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῇ σεμνότητι τῆσ παρασκευῆσ πρὸσ τὴν τῶν θεῶν δύναμιν εἰκασμένον, πρὸσ δὲ τούτοισ ἡδίστην μὲν θέαν ἔχον, ἐκ πλείστων δὲ καὶ παντο‐ δαπῶν συγκείμενον, μεγίστων δ’ ἄθλων ἠξιωμένον·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 29:1)
γράφειν μὲν οὖν οὐ συμβουλεύω σοι αὐτῷ ἀλλ̓ ἢ σφόδρα ἀραιῶσ, ἐπιδιδόναι δὲ μᾶλλον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 32:1)
Ἐπιτυχὼν δὲ καὶ τούτων λαμπρότεροσ ἦν, καὶ τὸν μὲν Καίσαρα παρέπεμψεν ἐπ’ Ἀντιοχείασ, αὐτὸσ δ’ ἐπανελθὼν ὅσον ᾤετο τὰ πράγματα αὐτῷ διὰ τῶν ἔξωθεν ἐπιδιδόναι πρὸσ εὐδαιμονίαν, τοσοῦτον ἔκαμνεν τοῖσ οἰκείοισ καὶ μάλιστα περὶ τὸν γάμον, ἐν ᾧ καὶ μᾶλλον εὐτυχεῖν ἐδόκει πρότερον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 263:1)
Ἢν δὲ ὑγραίνηται τὸ στόμα καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ πλεύμονοσ εἰή ὁκοῖα δεῖ, ἐπιδιδόναι χρὴ ἐσ πλῆθοσ τοῦ Ῥοφήματοσ, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι‧ τὰ μὲν γὰρ θᾶσσον καὶ μᾶλλον πλαδῶντα ταχυτῆτα κρίσιοσ σημαίνει, τὰ δὲ βραδύτερον καὶ ἧσσον βραδυτέρην σημαίνει τὴν κρίσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 4.7)
Καὶ ὁκόσῳ ἂν πλείων ἡ κάθαρσισ γίγνηται, τοσῷδε χρὴ πλέον ἐπιδιδόναι ἄχρι κρίσιοσ‧ μάλιστα δὲ κρίσιοσ ὑπερβολῆσ δύο ἡμερέων, οἷσί γε ἢ πεμπταίοισιν ἢ ἑβδομαίοισιν ἢ ἐναταίοισι δοκέει κρίνεσθαι, ὡσ καὶ τὸ ἄρτιον καὶ τὸ περισσὸν προμηθήσῃ‧ μετὰ δὲ τοῦτο, τῷ μὲν Ῥοφήματι τὸ πρωϊ χρηστέον, ὀψὲ δὲ ἐσ σιτία μεταβάλλειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 4.9)
Προσξυμβάλλεται μέντοι καὶ τόδε πρὸσ τὸ ἐκπίπτειν‧ ὁκόσα γὰρ νεῦρα καὶ ὁκόσοι μύεσ παρὰ τὰ ἄρθρα εἰσὶν, ἢ ἀπὸ ἄρθρων ἀφ’ ὧν ξυνδέδενται, τούτων ὅσα ἐν τῇ χρήσει πλειστάκισ διακινέεται, ταῦτα καὶ ἐσ τὰσ κατατάσιασ δυνατώτατα ἐπιδιδόναι, ὥσπερ καὶ τὰ δέρματα τὰ εὐδεψητότατα πλείστην ἐπίδοσιν ἔχει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.6)
Τοῦτο τὸ ξύλον ἑστεὸσ κωλύει τὴν ἐπίδοσιν ἐπιδιδόναι τὸ σῶμα τοῖσι πρὸσ ποδῶν ἕλκουσιν‧ ἐνίοτε γὰρ ἀρκέει αὐτὸ τὸ ξύλον τοῦτο ἀντὶ τῆσ ἄνωθεν ἀντικατατάσιοσ‧ ἐνίοτε δὲ καὶ, κατατεινομένου τοῦ σκέλεοσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, αὐτὸ τὸ ξύλον τοῦτο, χαλαρὸν ἐγκείμενον ἢ τῇ ἢ τῇ, ἐκμοχλεύειν ἐπιτήδειον ἂν εἰή τὴν κεφαλὴν τοῦ μηροῦ ἐσ τὸ ἔξω μέροσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 72.3)
Ἐν τοῖσι γυμναστικοῖσιν αἱ ἐπ’ ἄκρον εὐεξίαι σφαλεραὶ, ἢν ἐν τῷ ἐσχάτῳ ἐώσιν‧ οὐ γὰρ δύνανται μένειν ἐν τῷ αὐτέῳ, οὐδὲ ἀτρεμέειν‧ ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀτρεμέουσιν, οὐδ’ ἔτι δυνάνται ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδιδόναι, λείπεται ἐπὶ τὸ χεῖρον‧ τουτέων οὖν εἵνεκεν τὴν εὐεξίην λύειν ξυμφέρει μὴ βραδέωσ, ἵνα πάλιν ἀρχὴν ἀναθρέψιοσ λαμβάνῃ τὸ σῶμα‧ μηδὲ τὰσ ξυμπτώσιασ ἐσ τὸ ἔσχατον ἄγειν, σφαλερὸν γὰρ, ἀλλ’ ὁκοίη ἂν ἡ φύσισ ᾖ τοῦ μέλλοντοσ ὑπομένειν, ἐσ τοῦτο ἄγειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 25.6)
Τῷ ἐξ ἀῤῬωστίησ εὐσιτεῦντι, μηδὲν ἐπιδιδόναι τὸ σῶμα, μοχθηρόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.31)

SEARCH

MENU NAVIGATION