Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι δ’ ἀληθῆ λέγω, λαβέ μοι τὰ ψηφίσματα, ἵνα εἰδῆτε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τὴν ἀνωμαλίαν αὐτοῦ καὶ τὸν φθόνον, καὶ τὴν τῶν πραγμάτων μετὰ Φιλοκράτουσ κοινωνίαν, καὶ τὸ ἦθοσ, ὡσ ἐπίβουλον καὶ ἄπιστον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 541)
Μήδεια δὲ Αἰγεῖ τότε συνοικοῦσα ἐπεβούλευσεν αὐτῷ, καὶ πείθει τὸν Αἰγέα φυλάττεσθαι ὡσ ἐπίβουλον αὐτῷ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 7:1)
τὸ δ’ ἐστὶν ἀτεχνῶσ ἐπίβουλον καὶ πειρωμένου τὴν πόλιν ἐσχάτοισ περιβάλλειν κακοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:7)
ληπτέον δὲ καὶ τὰ σύνεγγυσ τοῖσ ὑπάρχουσιν ὡσ ταὐτὰ ὄντα καὶ πρὸσ ἔπαινον καὶ πρὸσ ψόγον, οἱο͂ν τὸν εὐλαβῆ ψυχρὸν καὶ ἐπίβουλον καὶ τὸν ἠλίθιον χρηστὸν ἢ τὸν ἀνάλγητον πρᾶον, καὶ ἕκαστον δ’ ἐκ τῶν παρακολουθούντων ἀεὶ κατὰ τὸ βέλτιστον, οἱο͂ν τὸν ὀργίλον καὶ τὸν μανικὸν ἁπλοῦν καὶ τὸν αὐθάδη μεγαλοπρεπῆ καὶ σεμνόν, καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ ὑπερβολαῖσ ὡσ ἐν ταῖσ ἀρεταῖσ ὄντασ, οἱο͂ν τὸν θρασὺν ἀνδρεῖον καὶ τὸν ἄσωτον ἐλευθέριον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 28:1)
καὶ ἐπὶ μὲν λαγῷ ἁλόντι δύ̓ ὀβολὼ ἐμβάλλουσιν ἐσ τὸν θησαυρόν, ἐπὶ δὲ ἀλώπεκι δραχμήν, ὅτι ἐπίβουλόν τὸ χρῆμα, καὶ τοὺσ λαγὼσ διαφθείρει·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 34 1:2)
καὶ γὰρ πόσῳ κάλλιον, ἱκετεύω, τρέφειν ἄνθρωπον ἔστ’ ἄνθρωπον, ἂν ἔχῃ βίον, ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα ἢ στρουθὸν ἢ πίθηκον, ἐπίβουλον κακόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 16 2:2)
τόδε δ’, ὡσ ἐοίκε, τὸ γένοσ ὥσπερ θηρίων ἐπίβουλόν ἐστι τῇ φύσει καὶ πανταχοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 63)
ποῖον δὲ οὕτω πανοῦργον καὶ ἐπίβουλον καὶ προδοτικὸν ὡσ ἡδοναί τε καὶ ἐπιθυμίαι, ὧν αὐτὸν οὐδέποτε ἡττᾶσθαι δεῖ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 16:2)
εἰ δ’ ἀντὶ ἀνθρώπου, ἡμέρου ζῴου καὶ κοινωνικοῦ, θηρίον γέγονασ βλαβερόν, ἐπίβουλον, δηκτικόν, οὐδὲν ἀπολώλεκασ;
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 14:1)
τὸν ἀφαιρούμενον θατέρου καὶ περιβάλλοντα τῷ ἐναντίῳ, τοῦτον ἡγεῖσθαι πολέμιον, ἐπίβουλον, κἂν ἀδελφὸσ ᾖ, κἂν υἱόσ, κἂν πατήρ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 30:2)
ἐνί τε λόγῳ, ὡσ ἐχθρὸν ἑαυτὸν παραφυλάσσει καὶ ἐπίβουλον.
(에픽테토스, Works, chapter 48 3:5)
εἰ δὲ μηδὲν ἐπίβουλον δρῶν ὁ πιστευθεὶσ ἀπολέσειεν, ἀφικόμενοσ ἐπὶ τοὺσ ἑπτὰ κριτὰσ ὀμνύτω τὸν θεόν, ὅτι μηδὲν παρὰ τὴν αὐτοῦ βούλησιν ἀπόλοιτο καὶ κακίαν οὐδὲ χρησαμένου τινὶ μέρει αὐτῆσ, καὶ οὕτωσ ἀνεπαιτίατοσ ἀπίτω.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 371:1)
καὶ ὑμῖν δὲ λέγω, ὅπωσ τοῖσ ἱερεῦσιν καὶ Λευίταισ καὶ ἱεροψάλταισ καὶ θυρωροῖσ καὶ ἱεροδούλοισ καὶ γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε φόρουσ ἐπιτάξητε μήτε ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον ἢ φορτικὸν εἰσ αὐτοὺσ γένηται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 158:1)
εἰπόντων δὲ Κάσσιον τοῦτο προστάξαι, ἐπῄνεσεν τὸ ἔργον, πονηρὸν γὰρ εἶναι πάνυ καὶ τῆσ πατρίδοσ ἐπίβουλον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 374:1)
ἔγραψα τῷ πατρί σου οἱάν ἤθελεσ ἐπιστολὴν καὶ ἀντίγραφον ποιήσασα τῇ πρὸσ τὴν ἐμὴν κυρίαν ὡσ παρὰ Σαλώμησ ἔγραψα, ἣν ἀναγνοὺσ οἶδ’ ὅτι τιμω ρήσεται Σαλώμην ὡσ ἐπίβουλον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 162:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION