Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ τὴν ἴδιον αὑτοῦ περιουσίαν ὅση τε παρὰ Ὀκταουίου τοῦ πατρὸσ ἢ ἑτέρωθεν ἦν αὐτῷ, καὶ τὰ τῆσ μητρὸσ πάντα καὶ τὰ Φιλίππου, καὶ τὸ μέροσ τοῦ κλήρου Πινάριον καὶ Πέδιον αἰτήσασ, προύθηκεν ἐσ τὴν διανέμησιν πιπράσκεσθαι, ὡσ τῆσ Καίσαροσ περιουσίασ οὐδ’ ἐσ τοῦτο μόνον ἀρκούσησ διὰ τὰσ ἐπηρείασ, ὁ δῆμοσ οὐκέτι παρὰ τοῦ πρώτου Καίσαροσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦδε αὐτοῦ τὴν ἐπίδοσιν λογιζόμενοσ εἶναι ἐκπαθῶσ αὐτὸν ἠλέει καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ ὧδε φιλοτιμούμενον δῆλοί τε ἦσαν οὐκ ἐσ πολὺ τὴν ἐσ αὐτὸν Ἀντωνίου ὕβριν ὑπεροψόμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 3:5)
κἀκεῖ μὲν ἂν μνῆμα καὶ τρόπαιον ἴδοισ, ἐνταυθοῖ δὲ οὐδὲ τάφοσ μεμένηκεν ἀθῶοσ τῆσ ἐπηρείασ, ἀλλὰ καὶ ἔξω καὶ ἔνδον ὁμοίωσ πέπραγεν ἡ πόλισ, καὶ γέγονεν ἀντὶ μνήματοσ αὐτὴ τοῖσ πολίταισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:13)
"οὐ τρυφῆσ χάριν οὐδὲ ὕβρεωσ, ἀλλ’ ἐπηρείασ τῆσ εἰσ τοὺσ Πέρσασ τοῦτο πράττοντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:15)
οὐ γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ λόγου τυχεῖν, οὐδ’ ἐν ἐπηρείασ τάξει καὶ φθόνου τοῦτο ποιεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 20:1)
ἔστι δὲ πρῶτον μὲν ἐκεῖν’ οὐκ ἄδηλοσ ἐρῶν, ἐξ ὧν ἰδίᾳ πρόσ τινασ αὐτὸσ διεξιὼν ἀπηγγέλλετό μοι, ὡσ εἴπερ ἀληθῶσ ἐπεπόνθειν ταῦθ’ ἃ λέγω, δίκασ ἰδίασ μοι προσῆκεν αὐτῷ λαχεῖν, τῶν μὲν ἱματίων καὶ τῶν χρυσῶν στεφάνων τῆσ διαφθορᾶσ καὶ τῆσ περὶ τὸν χορὸν πάσησ ἐπηρείασ, βλάβησ, ὧσ δ’ εἰσ τὸ σῶμ’ ὑβρίσθαι φημί, ὕβρεωσ, οὐ μὰ Δί’ οὐχὶ δημοσίᾳ κρίνειν αὐτὸν καὶ τίμημ’ ἐπάγειν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 35:1)
οἱ μὲν γὰρ διὰ τὰσ προϋπαρχούσασ ἔχθρασ οὐδεμιᾶσ ἐπηρείασ ἀπείχοντο κατὰ τῶν μισουμένων, ἔχοντεσ ἐξουσίαν διατιθέναι πᾶν τὸ κεχαρισμένον τῷ θυμῷ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 7 2:2)
"Ἅπασι μὲν, ὦ μέγιστε Ἀγρίππα, τοῖσ ἐν χρείᾳ γεγενημένοισ ἀνάγκη καταφεύγειν ἐπὶ τοὺσ ἀφελέσθαι τὰσ ἐπηρείασ αὐτῶν δυνησομένουσ, τοῖσ δὲ νῦν ἐντυγχάνουσιν καὶ παρρησία·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 39:1)
Τοὺσ δὲ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ιοὐδαίουσ καὶ ὅσουσ ἡ πρὸσ Κυρήνῃ Λιβύη κατέσχεν ἐκάκουν αἱ πόλεισ, τῶν μὲν πρότερον βασιλέων ἰσονομίαν αὐτοῖσ παρεσχημένων, ἐν δὲ τῷ τότε δι’ ἐπηρείασ ἐχόντων τῶν Ἑλλήνων αὐτούσ, ὡσ καὶ χρημάτων ἱερῶν ἀφαίρεσιν ποιεῖσθαι καὶ καταβλάπτειν ἐν τοῖσ ἐπὶ μέρουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 187:1)
Τούτων τῶν λόγων ἀκούσασ Ἡρώδησ ὅλοσ ἐγένετο τῆσ ἐπηρείασ καὶ τοῦ δέουσ, τὰ μὲν εἰσ ὕβριν ῥηθέντα χαλεπῶσ, τὰ δ’ εἰσ ὑπόνοιαν οὐκ ἀκινδύνωσ ἐκλαβών, ὥστε καὶ μᾶλλον ἐξ ἀμφοτέρων ἠρεθίζετο καὶ πικρὸσ ὢν ἐδεδοίκει, μὴ καί τι ταῖσ ἀληθείαισ συνέστηκεν ἐπ’ αὐτὸν ἰσχυρότερον ἢ φυλάξασθαι πρὸσ ἐκεῖνον τὸν καιρόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 279:1)
οὐ ῥύσῃ Οὐάρε τὸν βασιλέα τῆσ ἐπηρείασ τῶν συγγενῶν;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 143:1)
οἱ δὲ πολλοὶ πάντα καταμέμφονται καὶ πάντα τὰ παρὰ τὰσ ἐλπίδασ αὐτοῖσ συμβεβηκότα ἐξ ἐπηρείασ τύχησ καὶ δαιμόνων γενέσθαι νομίζουσι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 301)

SEARCH

MENU NAVIGATION