Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμὲ γοῦν αὐτὴν τὴν μητέρα οἱᾶ δέδρακεν, ἄρτι μὲν ἐσ τὴν Ἴδην κατάγων Ἀγχίσου ἕνεκα τοῦ Ἰλιέωσ, ἄρτι δὲ ἐσ τὸν Λίβανον ἐπὶ τὸ Ἀσσύριον ἐκεῖνο μειράκιον, ὃ καὶ τῇ Φερσεφάττῃ ἐπέραστον ποιήσασ ἐξ ἡμισείασ ἀφείλετό με τὸν ἐρώμενον·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Σελήνησ. 1:6)
πάνυ καὶ τοῦτο γλαφυρόν, ὦ Λυκῖνε, καὶ ἐπέραστον ὁμώνυμοσ γάρ ἐστιν τῇ τοῦ Ἀβραδάτα ἐκείνῃ τῇ καλῇ·
(루키아노스, Imagines, (no name) 10:7)
οὐδὲ γὰρ ἀσφαλὲσ ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷ καὶ ὑπὲρ μυρίουσ τὴν ἰσχύν, πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνο ἐρήσομαί σε, εἴ τινα ἄλλον εἶδεσ ἐν τοσούτοισ ἔθνεσιν, ὅσα ὑπερέπτησ, γέροντα ἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴν γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενον, ὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμενον, ἐπέραστον πᾶσι, καὶ ταῦτα φαλακρὸν ὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν;
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 77:3)
"ἄλλωσ τε καὶ αὐτοῦ θαυμάζω τοῦ μάγου, εἰ δυνάμενοσ αὐτὸσ ἐρᾶσθαι πρὸσ τῶν πλουσιωτάτων γυναικῶν καὶ τάλαντα ὅλα παρ’ αὐτῶν λαμβάνειν, ὁ δὲ τεττάρων μνῶν πάνυ σμικρολόγοσ ὢν ^ Γλαυκίαν ἐπέραστον ἐργάζεται.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 13:4)
οὐ γὰρ ἂν φαίησ ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαι, ἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον, εἰ χρὴ πιστεύειν τοῖσ ζωγραφοισ ἐπιδεικνυμένοισ τὰσ παροινίασ καὶ σφαγὰσ αὐτων.
(루키아노스, Prometheus es in verbis 12:3)
ἐπὶ θατέρᾳ δέ μοι τὸν πλοῦτον δόκει παρεστῶτα ὁρᾶν, χρυσοῦν ὅλον καὶ ἐπέραστον.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 6:4)
πρὸσ δὲ τὴν ἑτέραν ἐλθὼν εὑρήσεισ πολλοὺσ καὶ ἄλλουσ, ἐν τούτοισ δὲ καὶ πάνσοφόν τινα καὶ πάγκαλον ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα, γυναικεῖον τὸ βλέμμα, μελιχρὸν τὸ φώνημα, μύρων ἀποπνέοντα, τῷ δακτύλῳ ἄκρῳ τὴν κεφαλὴν κνώμενον, ὀλίγασ μὲν ἔτι, οὔλασ δὲ καὶ ὑακινθίνασ τὰσ τρίχασ εὐθετίζοντα, πάναβρόν τινα Σαρδανάπαλλον ἢ Κινύραν ἢ αὐτὸν Ἀγάθωνα, τὸν τῆσ τραγῳδίασ ἐπέραστον ἐκεῖνον ποιητήν.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:1)
σὺ δὲ ἢν πεισθῇσ τοῖσ εἰρημένοισ, καὶ δὴ παρεῖναι νόμιζε οἷπερ ἐξ ἀρχῆσ ἐπόθεισ ἐλθεῖν, καὶ οὐδέν σε κωλύσει ἑπόμενον τοῖσ νόμοισ ἔν τε τοῖσ δικαστηρίοισ κρατεῖν καὶ ἐν τοῖσ πλήθεσιν εὐδοκιμεῖν καὶ ἐπέραστον εἶναι καὶ γαμεῖν οὐ γραῦν τινα τῶν κωμικῶν, καθάπερ ὁ νομοθέτησ καὶ διδάσκαλοσ, ἀλλὰ καλλίστην γυναῖκα τὴν Ῥητορικήν, ὡσ τὸ τοῦ Πλάτωνοσ ἐκεῖνο πτηνὸν ἁρ́μα ἐλαύνοντα φέρεσθαι σοὶ μᾶλλον πρέπειν περὶ σεαυτοῦ εἰπεῖν ἢ ἐκείνῳ περὶ τοῦ Διόσ·
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 15:2)
εἰ δέ τισ ἔμπαλιν ἐλευθέραν γυναῖκα εἰσ τὴν οἰκίαν νόμῳ παραλαβὼν ἐπ’ ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ δὲ μήτε αὐτὸσ προσάπτοιτο ἀκμαίασ καὶ καλῆσ παρθένου μήτε ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ καὶ στεῖραν κατακλείσασ παρθενεύοι, καὶ ταῦτα ἐρᾶν φάσκων καὶ δῆλοσ ὢν ἀπὸ τῆσ χρόασ καὶ τῆσ σαρκὸσ ἐκτετηκυίασ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ὑποδεδυκότων, ἔσθ’ ὅπωσ ὁ τοιοῦτοσ οὐ παραπαίειν δόξειεν ἄν, δέον παιδοποιεῖσθαι καὶ ἀπολαύειν τοῦ γάμου, καταμαραίνων εὐπρόσωπον οὕτω καὶ ἐπέραστον κόρην καθάπερ ἱέρειαν τῇ Θεσμοφόρῳ τρέφων διὰ παντὸσ τοῦ βίου;
(루키아노스, Timon, (no name) 17:1)
ᾍδη δυσκίνητε, τί τὴν ἐπέραστον ἑταίρην ἡρ́πασασ;
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 221 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION